Waarom is sociale interactie belangrijk bij jonge kinderen?

Sociale interactie bij jonge kinderen is van vitaal belang voor hun ontwikkeling. Ontdek waarom het zo belangrijk is en waarom het bevorderd moet worden.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door María José Roldán

Laatste update: 23 april, 2024

Als ouder zul je al gauw leren dat het ontwikkelen van een gevoel van identiteit en erbij horen essentieel is voor de overgang van je jonge kind van pasgeborene naar een zelfstandige en zelfverzekerde volwassene. Om kinderen hun identiteit en persoonlijkheid te laten ontwikkelen, wordt sociale interactie essentieel.

Sociale interactie en identiteit

Als volwassene vraag je je waarschijnlijk af hoe je ertoe gekomen bent de persoon te worden die je nu bent. Waarom denk je, voel je je en reageer je zoals je doet? Identiteit helpt ook kinderen te begrijpen wie ze zijn en de plaats te begrijpen waartoe ze behoren in deze wereld die zo groot en ingewikkeld is. Bovendien helpt het hen hun persoonlijkheid te versterken.

Identiteit is een essentieel en integrale eigenschap van mensen . Maar soms wordt het ingewikkelde proces van de vorming ervan als vanzelfsprekend beschouwd. Dat gebeurt zeker niet van de ene dag op de andere. De identiteit van mensen blijft zich ontwikkelen en evolueren naarmate het leven vordert. We zouden kunnen zeggen dat het begint als je een baby bent en het hele leven doorgaat.

Een identiteit hebben betekent begrijpen dat een persoon uniek is. Begrijpen dat we allemaal verschillend zijn en dat we bij verschillende plaatsen horen. De sociale interacties van kinderen zullen hen helpen zichzelf te leren kennen en een sterk gevoel van identiteit te krijgen. De rol die ze thuis spelen, de rollen die ze spelen als ze bij familie of vrienden zijn, alles is belangrijk.

Het belang van de eerste relaties van het kind

De eerste relaties van een kind zijn meestal met hun ouders. Maar naarmate kinderen groeien beginnen de relaties te veranderen. Het is normaal dat ouders en kinderen conflicten hebben . Maar dit is niet erg. Als ze namelijk goed beheerd worden, resulteren ze in interacties die de kinderen helpen elkaar beter te leren kennen.

Ze ontdekken zo hun eigen competenties, hun onafhankelijkheid en hun voorkeuren.

Het ouderschap heeft een grote invloed op de identiteit van ouders als ze van een alleenstaand stel overgaan naar ouders van afhankelijke wezens. Ze merken zelfs hoe hun identiteit verandert als hun kinderen baby’s, peuters, schoolkinderen en tieners zijn, of als ze ouders van volwassenen worden.

Sociale interactie met vrienden

In de sociale omgang van je kinderen met hun vrienden leren ze relaties te initiëren en te onderhouden. Ze leren onder andere de regels van onderhandelen en compromissen sluiten, hoe conflicten op te lossen , mensen die anders zijn dan zij te begrijpen en te aanvaarden, enz. Vriendschappen zijn ook een andere bron van veiligheid en steun, als aanvulling op die welke ze van hun ouders krijgen.

Jonge kinderen zijn gevoelige waarnemers van andere mensen. Ze leggen namelijk voortdurend verbanden tussen de manier waarop ze zien hoe anderen zich gedragen en hun gevoelens of gemoedstoestanden. Tegelijk helpen deze waarnemingen hen hun eigen gevoelens en gemoedstoestanden te begrijpen. Zo bouwen ze hun gevoel van identiteit op.

Soms maken volwassenen de fout te denken dat iemands identiteit een individuele eigenschap is. Maar identiteitsvorming kan alleen in een sociale context opgebouwd worden. Door dicht bij andere mensen te zijn, zijn we in staat onszelf te begrijpen, en op dezelfde manier, moeten kinderen omgaan met anderen .

Daarom is het een goed idee om, als ouder en volwassene, jezelf de vraag te stellen hoe je gekomen bent tot wie je bent door terug te kijken . En, vooruitkijkend , je af te vragen wie je aan het worden bent… Doe je het goed op dat pad?

Tegelijkertijd vraag je de vraag: “wie wordt je kind?” Denk aan de relaties die ze hebben met vrienden en familie om deze vraag te beantwoorden.