Mijn grote zus, mijn beste vriendin voor het leven
Mijn grote zus is de beste metgezel die het leven mij kon bieden. Ze was het beste geschenk dat mijn ouders mij hadden kunnen geven, nog voor mijn geboorte.
Mijn grote zus, de beste metgezel in mijn leven
Mijn grote zus was, is, en zal altijd mijn beste vriendin zijn. Ze is niets meer en niets minder dan mijn wederhelft.
Ze wachtte met een bijzondere opwinding op mij en leerde mij kennen toen ik ter wereld kwam op een manier die niemand anders heeft kunnen doen. Onze relatie was altijd hecht en bijzonder.
Mijn zus zag me lachen en huilen. Ze zag me vallen en zegevieren. Ze is de beste omdat ze er altijd was, standvastig, aan mijn zijde. Mijn grote zus heeft de gave om te zorgen en te adviseren als een toegewijde moeder, maar met het vermogen om dat op mijn niveau te doen.
Bij mijn grote zus kan ik mezelf zijn, altijd.
Bij mijn grote zus kan ik een schouder vinden om op uit te huilen bij elk van mijn verdriet. En ook een paar oren die erin slagen mijn last lichter te maken. Haar armen hebben de gave elk van mijn gebroken delen samen te voegen en mij weer te laten lachen.
Mijn grote zus, de ontvanger van mijn oneindige liefde
De zusterliefde tussen ons wordt nooit minder. We weten elkaar op vele manieren steeds weer te vinden. En al met al voel ik me zo dankbaar dat ik een zus heb.
Ervaringen met een oudere zus zijn een schat voor het leven. Wat er ook voor onenigheid of woede kan ontstaan, ze zal er altijd zijn om mij haar onvoorwaardelijke steun te bieden en precies de juiste woorden te zeggen die ik moet horen.
Als ik me mijn leven zonder haar probeer voor te stellen, kan ik het gewoon niet. De hemel zij dank dat ik haar al heb sinds mijn geboorte!
Terwijl we opgroeien, merk ik dat mijn grote zus me helpt mijn eigen persoonlijkheid op te bouwen en te versterken. Ik vind haar een rolmodel en een bron van inspiratie.
Op de een of andere manier vindt ze altijd een manier om mij de hulpmiddelen te geven die ik nodig heb om de uitdagingen van het leven aan te gaan. Beter dan ze zelf had kunnen doen. Omdat ze zo veel om me geeft dat ze me wil behoeden voor domme fouten.
Mijn rolmodel
In het begin imiteerde ik mijn oudere zus op tastbare manieren. De manier waarop ze zich kleedde, de manieren waarop ze zich uitdrukte of met anderen omging, haar spelletjes, haar gelach, misschien zelfs ook met de ijssmaken die ze koos. Ze was altijd mijn meest nabije rolmodel.
Ook al heb ik haar misschien vaak geïrriteerd door haar te imiteren, uiteindelijk, toen we ouder werden, konden we beseffen dat het allemaal om oprechte bewondering ging.
Als ik mijn zus nooit in iets geïmiteerd had, had ik niet meer overeenkomsten met haar kunnen vinden. Vandaag genieten we allebei met veel plezier van dezelfde smaak ijs. En dat allemaal dankzij die eerste keer dat ik besloot hetzelfde te bestellen als zij.
Ik ben er trots op dat ik haar zie opgroeien en elk van haar dromen zie verwezenlijken. Daarom hebben haar kracht en doorzettingsvermogen mij, sinds ze een klein meisje was, in veel opzichten gemotiveerd. Ze liet me zien dat ik alles kan bereiken waar ik mijn zinnen op zet en dat de wereld is wat ik er zelf van maak.
Als het op onvoorwaardelijkheid, trouw en loyaliteit aankomt, gaat er niets boven een oudere zus. Zij is degene die me door dik en dun steunt.
Een unieke en bijzondere relatie
Ze houdt van me ondanks alles wat ik ben. Ze maakt ruzie met me en is mijn strengste rechter, maar is toch onmetelijk in het mij helpen vooruit te komen wanneer ik dat nodig heb.
Zusterschap is zeker een van de mooiste vormen van binding die er in de wereld bestaan. Zoals ik al eerder zei, is mijn grote zus het mooiste geschenk dat het leven mij heeft gegeven.
Haar gezelschap is een voortdurende zegen geweest en zonder haar zou mijn leven nooit meer hetzelfde zijn. Als ik naar onze foto’s kijk, kan ik alleen maar glimlachen terwijl mijn hart zwelt van vreugde.
Ik hou heel veel van je, mijn lieve zus!
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Bylsma, L. M., Gračanin, A., & Vingerhoets, A. J. (2019). The neurobiology of human crying. Clinical Autonomic Research, 29(1), 63-73.
- Blair, R. J. R. (2012). Considering anger from a cognitive neuroscience perspective. Wiley Interdisciplinary Reviews: Cognitive Science, 3(1), 65-74.
- Sierra, J. C., Ortega, V., & Zubeidat, I. (2003). Ansiedad, angustia y estrés: tres conceptos a diferenciar. Revista mal-estar e subjetividade, 3(1), 10-59.
