Beïnvloedt de volgorde van geboorte je persoonlijkheid?
Broers en zussen hebben verschillende rollen, afhankelijk van of ze ouder of jonger zijn. In feite is het een fenomeen dat in alle gezinnen voorkomt. In dit artikel zullen we het hebben over hoe de volgorde van geboorte je persoonlijkheid beïnvloedt.
De volgorde van geboorte kan een groot effect hebben op de persoonlijkheid en het gedrag van kinderen. Dit geldt of je nu een enig kind bent, de oudste, middelste of jongste. Zonder twijfel is de volgorde van geboorte een onderwerp dat speciale aandacht verdient.
We weten ook dat de prenatale omgeving van de moeder met elke zwangerschap verandert. Na de geboorte ontvangen eerstgeborenen bijvoorbeeld meer aandacht en investeringen van hun ouders.
Met de komst van nieuwe broers en zussen ontstaat er dan een hiërarchie. De kinderen kiezen dan bepaalde rollen of niches binnen het gezin om zichzelf te onderscheiden.
In feite schatte een recente studie dat eerstgeboren kinderen tussen de 4 en 13 jaar ongeveer 3.000 uur meer tijd met hun ouders krijgen, dan hun jongere broers en zussen in dezelfde periode.
Velen denken dat aandacht geven hen verantwoordelijk maakt, met meer druk om te slagen en de dingen goed te doen. Ouders hebben ook de neiging om bij latere kinderen meer te ontspannen.
Hoe beïnvloedt de volgorde van geboorte je persoonlijkheid?
Het is bewezen dat de volgorde van geboorte de persoonlijkheid van een persoon beïnvloedt. Zelfs als ze dezelfde vader en moeder delen, gedragen kinderen zich niet allemaal hetzelfde.
Het is fascinerend dat de volgorde van geboorte een directe invloed heeft op de ontwikkeling van de persoonlijkheid van kinderen. Natuurlijk is het moeilijk te generaliseren, maar je kunt gemeenschappelijke kenmerken identificeren en bepaalde conclusies trekken.
Het eerste kind
In de meeste huizen is het eerste kind een soort experiment voor nieuwe ouders. In deze situatie gebruiken de meeste ouders dan een mengeling van instinct en vallen en opstaan.
Als gevolg hiervan zijn de ouders uiterst aandachtige verzorgers met zeer strikte regels. Het zorgt er op zijn beurt voor dat de eerste kinderen perfectionistisch worden en er ook altijd naar streven om de ouders te plezieren.
De volgorde van geboorte en het tweede kind
Met de komst van het tweede kind neigen ouders meer toegeeflijk te worden. Dit komt door hun ervaringen met de eerste.
Het is mogelijk dat het tweede kind, dat gewend is om de aandacht met de eerste te delen, veel onafhankelijker wordt. Dit kind hoeft ook niet zo vaak om hulp te vragen als de oudere broer of zus.
Jongere broers en zussen hebben vaak niet zoveel verantwoordelijkheden en meer vrijheid. Ze proberen vaak dingen op hun eigen manier.
Het middelste kind
Kinderen die in het midden geboren worden, hebben de neiging minder bepaald te zijn in hun persoonlijkheid dan hun jongere of oudere broers of zussen. Sterker nog, ze kunnen het gedrag van oudere of jongere broers of zussen overnemen, of ze kunnen een combinatie van beide hebben.
Bovendien hebben ze meestal het vermogen om dingen vanuit het perspectief van andere mensen te zien. Dit komt, omdat ze altijd de uitdaging aangaan om verbonden te zijn en de gebeurtenissen van de mensen om zich heen te volgen.
Met de komst van nieuwe broers en zussen ontstaat er een hiërarchie. De kinderen kiezen bepaalde rollen of niches binnen het gezin om zichzelf te onderscheiden.
Enig kind
Een enig kind hoeft niet met andere broers en zussen te concurreren. Dit brengt hem ertoe om alle aandacht en middelen van zijn ouders te monopoliseren.
Hij doet dit niet voor een korte tijd, maar eerder voor altijd. Ongetwijfeld heeft een enig kind hierdoor dus het voorrecht om alle steun van zijn ouders te hebben.
Volgens de volgorde van geboorte heeft een enig kind veel kenmerken van oudere volwassenen, maar met minder intensiteit. Ze worden namelijk niet opzij geschoven door de komst van een nieuw broertje of zusje. Ze hebben dus niet de druk om hun bevoorrechte positie te verliezen.
Naast de volgorde van geboorte is het belangrijk om rekening te houden met het feit dat ouders hun kinderen anders behandelen. Dit feit vormt uiteraard de houding en het gedrag van hun kinderen.
De realiteit is dat de volgorde van geboorte het lot van kinderen nauwelijks kan verzegelen. De persoonlijkheden van kinderen zijn dus nog steeds een willekeurige mengeling van hun eigen genetica en de ervaringen die ze in hun jeugd ervaren.
Als de volgorde van geboorte ze in bepaalde richtingen duwt, dan is het slechts een klein stukje van een uitgebreide puzzel. Ouders zijn in dit hele proces natuurlijk de belangrijkste spelers.