7 dingen die grootouders niet moeten doen

Om een gezin goed te laten functioneren, moet iedereen zijn rol op zich nemen en de rol van anderen respecteren. Ontdek wat grootouders beter niet kunnen doen.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz Martín.

Laatste update: 09 september, 2023

Grootouders spelen een cruciale rol in het leven van hun kleinkinderen. Ze bieden emotionele steun, een bron van liefde en plezier, en worden vaak vertrouwelingen en vrienden van kinderen en jongeren. Maar als de rollen in het gezin niet goed gedefinieerd zijn, kunnen er moeilijkheden ontstaan. Daarom willen we het vandaag met je hebben over een aantal dingen die grootouders niet moeten doen.

De aanbevelingen waar we het over gaan hebben zijn algemeenheden en het is belangrijk om te begrijpen dat elk gezin zijn eigen situatie heeft. Een grootouder die zijn kleinkinderen één keer per jaar ziet, speelt een andere rol dan een ander die hen opvoedt of het grootste deel van de dag voor hen zorgt.

In elk geval, en zolang de ouders aanwezig zijn en hun rol op zich nemen, moeten grootouders andere soorten rollen op zich nemen zodat alles goed verloopt. Laten we eens kijken waarom.

Wat zouden grootouders niet moeten doen?

Zonder twijfel heeft het cultiveren van een hechte relatie tussen grootouders en kleinkinderen veel voordelen voor de kleintjes. Volgens een artikel gepubliceerd in het Journal of Family Issues (Engelse link) wordt hun deelname geassocieerd met een hogere mate van welzijn van kinderen.

Er zijn echter momenten waarop ze hun taken overschrijden of ongepast handelen dat schadelijk is voor het gezin. Als je weet welke dat zijn, kun je ze vermijden (als je grootouder bent) of grenzen stellen (als je ouder bent). Hier zijn de dingen die een grootouder niet zou moeten doen.

1. Vriendjespolitiek tonen ten opzichte van een van de kleinkinderen

Het is natuurlijk om voor sommige familieleden meer affiniteit te voelen dan voor anderen, en dit geldt ook voor kinderen. Het kan echter moeilijk en pijnlijk zijn voor kinderen om favoritisme ten opzichte van hun broers of zussen of neven of nichten te zien.

De waarheid is dat grootouders zich vaak richten op het verzorgen en vertroetelen van het kleinkind waarvan zij vinden dat het dat het meest nodig heeft. Een onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Kinderontwikkeling (Engelse link) blijkt dat de betrokkenheid groter is bij kleinkinderen in eenoudergezinnen.

2. De opvoedingsstijl van de familie niet respecteren

Een van de kwesties die de meeste wrijving veroorzaakt, is wanneer grootouders van hun kinderen verwachten dat ze op dezelfde manier opvoeden als zij. Ze kunnen ongevraagd advies geven, zich teveel met de opvoeding bemoeien en de ouders beoordelen of bekritiseren. Ze kunnen zelfs waarschuwingen van de ouders van de kinderen negeren en blijven handelen zoals zij dat willen.

Dit gedrag kan er uiteindelijk toe leiden dat ouders besluiten om het contact van kleinkinderen met grootouders te beperken. Dit wordt gesuggereerd door de CS Mott Children’s Hospital National Survey of Children’s Health (Engelse link). Daarom is het verstandig om deze fout niet te maken.

3. Ouders ondermijnen

Hoe vaak heeft een ouder zijn kind een snoepje geweigerd en heeft de grootouder het toch gegeven? Hoe vaak hebben ze hen niet achter de rug van hun ouders om tv laten kijken of hen dat kapsel gegeven dat de ouders niet toestonden?

Deze handelingen lijken misschien onschuldig en grootouders doen ze meestal met de bedoeling om hun kleinkinderen een plezier te doen en een band met hen op te bouwen, maar het kan groot ongenoegen en woede bij de ouders veroorzaken omdat ze rechtstreeks worden ondermijnd.

4. De ruimte van het kerngezin binnendringen

Kinderen moeten tijd doorbrengen met hun grootouders en beide partijen genieten van de gedeelde momenten. Maar dit betekent niet dat grootouders carte blanche hebben om bij de kinderen thuis te verschijnen of hun dagelijkse routine te onderbreken.

Hoewel het afhangt van de voorkeuren van elk gezin, kan dit voor sommige ouders invasief en respectloos zijn, dus je kunt ze het beste waarschuwen voordat ze komen.

5. De digitale identiteit van hun kleinkinderen negeren

Voor grootouders is het een bron van trots om hun geliefden te laten zien hoe hun kleinkinderen opgroeien of de momenten die ze samen delen. Dit staat in een artikel dat is gepubliceerd in het Journal of Children and Media(Engelse link).

Maar als het gaat om het uploaden van foto’s van kinderen naar sociale netwerken, is het belangrijk om de toestemming en goedkeuring van de ouders te hebben. Als zij niet willen dat hun kinderen op het internet te zien zijn, kunnen grootouders die dit wel doen, wrok en wantrouwen bij hen opwekken. Naast natuurlijk het recht van minderjarigen om hun privacy te bewaren.

6. Overtuigingen opdringen aan hun kleinkinderen

Wat grootouders ook niet moeten doen, is proberen hun kleinkinderen bepaalde ideologieën bij te brengen. Natuurlijk kunnen ze hun mening delen en bijdragen aan het leren van waarden aan kinderen en jongeren. Maar nogmaals, het is belangrijk dat de ouders het eens zijn met de overtuigingen die worden overgedragen en deze moeten vooral niet worden opgelegd.

Kinderen hebben het recht om vrij te zijn om hun eigen criteria te vormen zonder dwang. En dit geldt bijvoorbeeld voor het geloof of andere aspecten die te maken hebben met de ontwikkeling van hun eigen persoonlijkheid en identiteit.

7. Belangrijke cadeaus geven zonder te overleggen

Tot slot moet je voorzichtig zijn met het geven van bepaalde cadeaus aan je kleinkinderen. Het is waar dat deze cadeaus uit het hart worden gegeven en met de bedoeling om ze blij te maken; maar nogmaals, we mogen niet vergeten dat de ouders het laatste woord hebben.

Daarom is bijvoorbeeld het geven van een huisdier wanneer de ouders daar geen toestemming voor geven of het kopen van een mobiele telefoon voor het kind voordat de ouders dat gepast vinden ongepast en kan dit grote conflicten veroorzaken.

Respect dicteert de dingen die grootouders niet moeten doen

We kunnen zien dat alle bovenstaande aspecten één ding gemeen hebben: respect voor de ouders van de kinderen, hun opvoedingsstijl en wat zij het beste vinden voor hun kinderen. Als een grootouder daarom twijfelt over hoe hij of zij verder moet gaan, is het altijd belangrijk om te overleggen, te overleggen en te onderhandelen.

Als er een open en positieve houding wordt aangenomen, is het voor alle partijen gemakkelijk om tot afspraken te komen en situaties te vermijden die ongemak en wrijving kunnen veroorzaken of uiteindelijk een breuk kunnen veroorzaken in de speciale band die grootouders en kleinkinderen delen.