Hoe kunnen we onze kinderen helpen verdriet te bestrijden?
Verdriet is een emotie, net als boosheid, angst, of vreugde. Alle gevoelens dienen de functie om een mens emotioneel evenwicht te verschaffen. Maar emoties, zelfs negatieve, helpen ons, als we ze weten te hanteren, om problemen te overwinnen. Kinderen kunnen zich, net als volwassenen, ook benauwd en verdrietig voelen. Maar hoe kunnen ouders hun kinderen helpen verdriet te bestrijden? We vertellen het je in dit artikel.
In tijden van pessimisme of moeilijkheden kan verdriet ons motiveren om hulp te vragen en ons het zetje geven dat we nodig hebben om die ‘hobbel’ te overwinnen. Het geval is echter dat dit, in de maatschappij waarin we leven, niet goed gezien wordt, en we proberen het allemaal te onderdrukken. Niemand wil als verdrietig gezien worden, want dat doet hem of haar zwak of kwetsbaar lijken. Daarom is het belangrijk kinderen op te voeden om verdriet niet te onderdrukken, maar het te bestrijden.
Het bagatelliseren van het verdriet van kinderen helpt niet
Er zijn verschillende omstandigheden waardoor kinderen zich verdrietig kunnen voelen. Bijvoorbeeld een langdurige afwezigheid van hun ouders, een verhuizing, verandering van school, de dood van een huisdier, de dood van een familielid, onder andere. Geen enkele ouder ziet graag dat zijn kinderen verdrietig zijn of deze situaties meemaken, dus probeert iedereen te voorkomen dat ze zich zo voelen. Wanneer dat niet lukt, proberen we het belang van wat er gebeurd is te minimaliseren, maar dit is niet de beste optie.
Bestrijding van verdriet bij kinderen: wanneer moeten we ons zorgen maken?
Verdriet is een emotie als elke andere. Het is niet goed en niet slecht, en het heeft altijd een functie. Er zijn veel situaties waardoor kinderen zich verdrietig kunnen voelen. Wat er gebeurt is dat dit tijdelijke toestanden zijn die kinderen even voelen en dat we ons niet verder zorgen moeten maken dan dat het iets bijkomstigs is.
Het probleem is wanneer verdriet meer dan nodig deel begint uit te maken van het leven van het kind. Dan moeten we echt ingrijpen. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Het kind huilt heel vaak en om een willekeurige reden.
- De droefheid die je kind voelt, houdt na verloop van tijd aan.
- Het kind wil niet eten en lijkt geen honger te hebben of eet integendeel overmatig.
- Problemen met inslapen, ze bewegen ‘s nachts veel rond in bed zonder zoveel slaap te krijgen als zou moeten.
- Ze worden boos en klagen als iets niet goed gaat.
- Ze hebben alle belangstelling verloren voor spelen met andere kinderen en zelfs alleen.
- Er verschijnen gedragsproblemen .
- Ze beginnen heel weinig te praten, terwijl ze altijd communicatief zijn geweest.
Tips om onze kinderen te helpen verdriet te bestrijden
Het is belangrijk dat ouders hun kinderen helpen de emoties die ze voelen, in dit geval verdriet, te begrijpen. Ze moeten in staat zijn de verschillende stemmingen te herkennen en weten hoe ze die met woorden kunnen uitdrukken. Om dit te doen moeten we rekening houden met de volgende punten:
Ouders moeten hun eigen verdriet niet verbergen als ze het voelen
We weten allemaal dat kinderen leren van het voorbeeld van hun ouders, en als die hun gevoelens en emoties voor hun kinderen verbergen, zullen hun kinderen dat ook doen. Daarom is het belangrijk dat volwassenen aan kinderen uitleggen waarom we ons verdrietig voelen, zodat ze voorbeelden hebben van vergelijkbare situaties wanneer ze zich zo voelen.
Help kinderen te identificeren wat ze voelen om hun verdriet te bestrijden
Soms zijn kinderen verward over wat ze voelen en uiten ze dat door agressief gedrag, zoals slaan of duwen. Verdriet is een emotie die gepaard kan gaan met frustratie en boosheid. Ouders moeten hun kinderen helpen dit gevoel te herkennen en stoom af te blazen, maar altijd met respect.
Erkennen wat ons overkomt is de sleutel om slechte tijden te overwinnen en te laten gelden wat we voelen. Prent je kinderen daarom van jongs af aan emotionele opvoeding in, zodat ze van een voller leven kunnen genieten.Wees niet bang om verdriet te herkennen als we het voelen
Verdrietig zijn hoort bij de verschillende stemmingen van een mens. Daarom is het van cruciaal belang om het kind uit te leggen dat, hoewel het zich niet graag zo voelt, het toch normaal is. En dat wanneer we het verlies van iets of iemand voelen, of we ons eenzaam of afgewezen voelen, verdriet zijn functie blijkt te vervullen om ons vooruit te helpen.
Luister naar ze
Geef ze het gevoel dat er altijd naar ze geluisterd wordt en laat ze zien dat ze tijd en ruimte met je kunnen delen om je te vertellen hoe ze zich voelen en erover te praten.
Maak uitstapjes, wandelingen en excursies
Op uitstapjes gaan, zoals uitstapjes naar de natuur of de zee, naast andere activiteiten, zal hen helpen zich gelukkig te voelen en met een positieve houding tegenover hun dagelijks leven.
Leer kinderen hun emoties niet te verbergen
We moeten ze steeds laten inzien dat het niet uitmaakt welke emotie ze voelen, maar ze mogen zich nooit schamen en hun gevoelens verbergen. Ze moeten ze altijd met respect uiten, maar nooit verbergen.
Knuffelen en genegenheid tonen aan het kind om te helpen verdriet te bestrijden
Knuffels, liefdesbetuigingen en genegenheid zijn goed voor ons allemaal. Bovendien verminderen ze spanningen en verbeteren ze hun gevoel van eigenwaarde.
Verdriet bij kinderen bestrijden
Je hebt al gezien hoe je je kinderen kunt helpen verdriet te bestrijden met enkele van de tips die we je in dit artikel gegeven hebben. Praat altijd met ze en laat ze van jongs af aan weten dat alle emoties adaptief zijn, ook de emoties die ons niet zo goed doen voelen. Laat ze je vertellen hoe ze zich voelen, bagatelliseer hun gevoelens niet, en laat ze altijd de positieve kant van het leven zien.
Bedenk dat we niemand kunnen dwingen de hele dag blij en vrolijk te zijn, en dat kunnen kinderen ook niet. Valideer hun emoties en laat ze die met respect uiten.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Martínez, A. C., & Bouquet, R. I. (2007). Tristeza, depresión y estrategias de autorregulación en niños. Tesis Psicológica, (2), 35-47. En internet: https://www.redalyc.org/pdf/1390/139012670004.pdf
- Barrett, R. (1987). Los niños tristes. Rojo y Azul, 10.
- Figueroa Lucero, A. G., & Guevara Bolaños, I. A. (2010). El juego de rol como mediación para la comprensión de emociones básicas: alegría, tristeza, ira y miedo en niños de educación preescolar. En internet: https://repository.javeriana.edu.co/handle/10554/1262