Een kind alleen opvoeden: een moeilijke maar geweldige ervaring
Een kind alleen opvoeden is niet het einde van de wereld. Er zijn veel vaders en moeders die dit willen doen. Anderen gaan deze uitdaging aan nadat ze in de steek gelaten zijn door hun partner of zelfs hun partner verloren hebben.
Hoe dan ook, om duidelijk te zijn: een kind alleen opvoeden is een ingewikkelde ervaring. Maar het kan ook de ervaring van je leven worden.
Het klopt dat tot voor kort het alleen opvoeden en hebben van kind gezien werd als iets negatiefs. Maar vandaag de dag is er veel veranderd. Er zijn mensen die ervoor kiezen om een kind alleen op te voeden, die deze ervaring willen zonder een partner te hebben. Mensen die het ouderschap niet willen delen met iemand anders. Dit is een geldige keuze die we tegenwoordig steeds meer mensen zien maken.
Daartegenover, en misschien wel meer, zijn er mensen die pasgeleden in de steek gelaten zijn door hun partners. Hen was misschien voor eeuwig liefde en partnerschap beloofd, tot de zwangerschap kwam. Hiermee geconfronteerd, zijn het alleen de moedigsten en degenen die verantwoordelijkheid en betrokkenheid begrijpen, die het aan kunnen. Niet omdat ze het moeten, maar omdat ze het willen en omdat ze er voldoening uit halen.
Hoe dan ook, ons doel is niet om dieper in te gaan op de redenen waarom een moeder (en soms een vader) allebei de rollen moeten vervullen. We willen het vandaag, bij Je Bent Mama hebben over strategieën die in het dagelijkse leven kunnen helpen. Deze tips kunnen je ook helpen om sterker te zijn en om het beste deel van je leven ten volle te leven.
De waarheid over een kind alleen opvoeden
De waarheid over een kind alleen opvoeden is simpel: het is zwaar. Anderen zien misschien een sterke vrouw, een moeder met een lach op haar gezicht terwijl ze haar kind van hier naar daar brengt. Maar van binnen gebeuren er veel meer dingen: veel gedachtes en gevoelens waar we vandaag naar zullen kijken.
De angst dat je het niet aan kunt ‘zit in je’
Een moeder die haar kind alleen opvoedt, geeft het beste van haarzelf aan haar baby of kinderen. Ze voelt zich gelukkig als ze hen vredig in hun bedjes ziet slapen, maar als ze zelf naar bed gaat, is het normaal dat ze meerdere keren wakker wordt met een steek in haar hart.
- Angst en vrees zijn er… “Wat als ik het niet allemaal aan kan? Wat als ik nu ontslagen word deze maand? Als ik mijn ouders weer om hulp moet vragen? En wat als mijn kindje weer ziek wordt? Wat zullen ze zeggen op het werk?”
- Het is normaal om zulke gedachtes te hebben, het zijn geen irrationele angsten, maar echte zorgen die een alleenstaande moeder vaak zal hebben. Maar iedere dag is een nieuwe dag, en iedere dag krijg je verbazingwekkend veel voor elkaar.
Tegelijkertijd ‘vader’ en ‘moeder’ moeten zijn
Dit is een veel gemaakte fout van moeders en vaders die hun kinderen alleen opvoeden: denken dat ze allebei de rollen tegelijk moeten vervullen.
- We moeten duidelijk zijn over iets heel eenvoudigs: wij betekenen alles voor onze kinderen. Het is niet nodig om de klassieke rollen te spelen, van een strenge vader die werkt en warme en liefdevolle moeder die thuisblijft. We moeten accepteren dat zowel mannen als vrouwen in staat zijn om al deze dingen te doen.
- Zowel mannen als vrouwen kunnen vertrouwelingen en begeleiders zijn, grenzen stellen, leren wat goed en fout is, en de belangrijkste bron van liefde zijn voor hun kinderen… alles zijn voor ze.
Alleenstaande moeders hebben ook een sociaal leven nodig
Een moeder die haar kind alleen opvoedt loopt het risico om al haar aandacht, gedachten en zorgen te focussen op haar kind tot op het punt dat ze zichzelf vergeet.
- Wees voorzichtig met deze aanpak. Als je niet voor jezelf zorgt, als je geen momenten van ontspanning en sociaal leven hebt, kun je depressief raken.
- Laat je familie je helpen, rust af en toe uit en accepteer hulp.
- Zet een netwerk op van vrienden. Mensen die je emotionele steun kunnen geven, met wie je kunt lachen, er even tussenuit kunt gaan en ervaringen kunt delen.
Wees ook niet bang om nieuwe mensen te ontmoeten, of mogelijke partners… Een alleenstaande moeder zijn betekent niet dat je eruit ligt. Je kunt liefde vinden, als dat is wat je wilt.
De rol van de afwezige vader en hoe we er met kinderen over praten
Vroeg of laat zal je kind vragen naar de afwezige ouder. In het belang van een goede emotionele ontwikkeling, is het belangrijk om nooit een diepe haat voor die persoon te tonen, of om te gaan ‘idealiseren’.
- Kinderen hebben eerlijkheid nodig en vooral een gevoel van emotionele rust waar haat of ongegronde ideeën zich nog niet hebben ontwikkeld.
- Je moet volwassenheid en balans overbrengen. En je kind leren dat je familie een goed team is en dat het goed zal komen met jullie twee.
- Kortom, een kind alleen opvoeden is het niet makkelijk en iedere dag is weer een uitdaging. Maar de band die je krijgt met je kinderen is geweldig en dat is iets waar je iedere dag trots op kunt zijn. Uitstekend werk! Wellicht ook interessant voor jou
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Herrera, F. C. (2011). El último aliento: una fenomenología sobre ser madre soltera. Enseñanza e Investigación en Psicología, 16(1), 165-173. https://www.redalyc.org/pdf/292/29215963015.pdf
- Arbiza Berregui, M. I. (1978). La madre soltera frente a la sociedad. Papers: revista de sociologia, (9), 173-196. https://ddd.uab.cat/pub/papers/02102862n9/02102862n9p173.pdf
