Hoe ongelukkigheid van de ouders kinderen beïnvloedt

Opgroeien te midden van ongelukkige ouders kan ertoe leiden dat kinderen aanzienlijke tekortkomingen en negatieve gevolgen ondervinden. We laten je zien hoe belangrijk het is om eerst voor jezelf te zorgen, zodat je voor je kinderen kunt zorgen.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz Martín.

Laatste update: 22 december, 2022

Vanaf het moment dat een kind wordt geboren, doen hun ouders er alles aan om hen te beschermen, hen het gevoel te geven dat ze geliefd zijn en ervoor te zorgen dat ze van hun kindertijd genieten. Daarom concentreren sommige volwassenen zich misschien zo veel op hun baby’s dat ze het belang van hun eigen welzijn vergeten. Ongelukkigheid van de ouders treft kinderen echter veel meer dan het op het eerste gezicht lijkt.

Ongelukkigheid van een ouder kan uit veel verschillende bronnen komen. Misschien werkt de relatie van het paar niet meer, maar blijven beide ouders bij elkaar ‘in het belang van hun kinderen’.

Misschien lijdt een van hen aan een ziekte of aandoening zoals een depressie of is hij gewoon niet tevreden met zijn leven. Deze interne toestanden beïnvloeden de thuisomgeving, hun prestaties als ouders en het voorbeeld dat ze geven aan hun kinderen, en beïnvloeden hun welzijn op verschillende manieren.

Ongelukkigheid van de ouders beïnvloedt kinderen op verschillende manieren

We weten allemaal dat getuige zijn van schreeuwen, vechten en ruziemaken schadelijk is voor de emotionele ontwikkeling van kinderen. Er zijn echter ook andere vormen van ongelukkigheid die ogenschijnlijk minder zichtbaar zijn, maar met een even relevante impact.

Kinderen zijn erg gevoelig en opmerkzaam. Ze kunnen gemakkelijk de emotionele toestanden van volwassenen in hun leven oppikken. Daarom, zelfs als je je ongelukkigheid voor je kind probeert te verbergen, zal het nog steeds een deuk in hun ontwikkelende psyche veroorzaken. Dit is waarom.

Schuld en angst

Hoewel kinderen de ongelukkigheid van volwassenen kunnen voelen, begrijpen ze niet altijd waarom. Meestal leiden ze af dat ze verantwoordelijk moeten zijn, dat ze iets verkeerd hebben gedaan en dat hun ouders daarom boos of overstuur zijn. Dit kan grote schuldgevoelens en een laag zelfbeeld veroorzaken.

Bovendien moeten baby’s zich aanpassen aan hun omgeving en de goedkeuring krijgen van de volwassenen van wie ze afhankelijk zijn. Om dezelfde reden kunnen ze grote angst ervaren wanneer ze zonder succes de stemming van hun ouders proberen te veranderen. Of ze kunnen het gevoel hebben dat ze op een bepaalde manier moeten handelen om de situatie niet te verergeren.

Wanneer deze stress aanhoudt en hun lichaam grote hoeveelheden cortisol blijft afgeven, kunnen er zelfs gerelateerde gezondheidsproblemen optreden.

Slechte opvoedingsvaardigheden

Opvoedvaardigheden zijn alle handelingen van de ouders die gericht zijn op het belang van het kind. Deze omvatten:

• Het aangaan van een goede hechtingsband.
• Stimuleren van de ontwikkeling van het kind.
• Beschermen van het kind.
• De zorg voor het kind.

Wanneer iemand echter ongelukkig is, is hij niet in de beste positie om voor iemand anders te zorgen.

Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond (Spaanse link) dat moeders die aan een depressie lijden, minder gevoelig zijn voor de behoeften van hun kinderen en er niet adequaat op reageren. Dit beïnvloedt de relatie tussen de twee en de kinderen ervaren een gebrek aan aandacht en genegenheid.

Een ontoereikend voorbeeld

Houd er tegelijkertijd rekening mee dat jij als moeder een van de belangrijkste rolmodellen voor je kind bent. Ze kijken naar je terwijl ze leren omgaan met de wereld; ze observeren jouw reacties, gedragingen en houdingen en internaliseren jouw manier van denken, voelen en handelen als die van henzelf. Als je ongelukkig bent en de omstandigheden die je ongelukkig maken niet adequaat aanpakt, geef je een verkeerd voorbeeld.

Natuurlijk voelen volwassenen ook verdriet, woede of frustratie. Het is prima voor kinderen om dat te zien, omdat het helpt om die emoties te normaliseren. Het is echter belangrijk dat je de verantwoordelijkheid voor jezelf neemt en de juiste stappen onderneemt om jouw welzijn te verbeteren.

Bijvoorbeeld naar therapie gaan, een relatie beëindigen als deze schadelijk is, je sociale relaties versterken, enz. Probeer een voorbeeld te zijn van positieve coping voor je kinderen in plaats van een blijk van pessimisme en zelfverwaarlozing.

Het belang van een goede omgang met ongelukkigheid van de ouders

Ook al ben je een moeder, je bent een mens en je hebt nog steeds het recht om pijn, teleurstelling en andere negatieve emoties te voelen. Als je echter niet wilt dat dit je kinderen beïnvloedt, is het belangrijk dat je leert hoe je ermee om kunt gaan.

Maak ze eerst duidelijk dat ze niet verantwoordelijk zijn voor je humeur, dat je een volwassene bent en dat ze zich geen zorgen hoeven te maken om voor je te zorgen. En probeer tegelijkertijd de middelen te vinden die je nodig hebt (psychologisch, emotioneel of sociaal) om deze ongelukkige situatie te keren. Als je kinderen namelijk zien dat je er goed mee omgaat, leren zij ook een waardevolle les.