Kinderen leren hun eigen voedsel te verbouwen
We leven in een digitaal tijdperk waarin kinderen in contact brengen met de natuur een onmogelijke missie lijkt. Maar in sommige plattelandsgemeenten promoten beroepskrachten landbouw voor kleuters. Met andere woorden, ze leren kinderen hun eigen voedsel te verbouwen.
Daarmee creëren volwassenen pedagogische en vernieuwende manieren om de kleintjes een dieper en reëel contact met hun natuurlijke omgeving te laten hebben. Iets wat bereikt wordt door ideeën die neigen naar een samensmelting van stadslandbouw met de opvoeding van kinderen.
In dit Je bent mama-artikel ontdek je hoe men een kleuterlandbouwproject in onderwijsinstellingen uitvoert. Je leert ook hoe je kinderen kunt aanmoedigen om thuis voedsel te verbouwen (Engelse link).
Landbouw voor kleuters: het project
Het kleuterlandbouwproject biedt drie leerbenaderingen. Ten eerste het begrijpen van de natuur. Ten tweede, de kennis van technieken om je eigen voedsel te verbouwen. En tot slot het leren van de specifieke praktijk.
Volgens de onderwijzers die dit natuurlijke educatieve project uitvoeren: “We vonden dat kinderen van de natuur moeten genieten. Dus ontwierpen we deze unieke school waar geen klaslokalen zijn, maar ruimtes waar groenten groeien en er dieren in overvloed zijn. Het is een mengeling van school en natuur.”
Deze onderwijsinstellingen die binnen de methodologie van de kleuterlandbouw vallen, zijn speciaal ontworpen als een stel gebouwen met uitzicht op een verscheidenheid van percelen die samen de boomgaard vormen, alsook op stallen voor vee.
Het idee is vervolgens om kinderen te leren hun eigen voedsel te oogsten en ook hoe ze op de juiste manier met de dieren kunnen omgaan. Dit kan hen heel goed helpen hun sociale vaardigheden te verbeteren door teamwork. Het stimuleert ook het gevoel van eigenwaarde en bevordert een gezonde levensstijl.
Ook kan kleuterlandbouw heel nuttig zijn, omdat leerlingen met dit natuurlijke onderwijsvoorstel leren over hernieuwbare energie op een specifieke plaats in de school, die zuiver en alleen gereserveerd is voor windturbines en zonnepanelen.
Waarom zou het verplicht moeten zijn je eigen voedsel te verbouwen?
Ongetwijfeld is zowel tuinieren als kleuterlandbouw een kunstzinnige manier om je al op heel jonge leeftijd met de natuurlijke omgeving te verhouden. Daarom voeren veel vrijescholen deze programma’s met hun leerlingen uit. Ze gaan uit van gunstige ervaringen en resultaten.
In deze voortreffelijke pedagogische instellingen vind je kassen die het centrum van de schoolactiviteit worden. Dat komt omdat de kinderen er gewassen verbouwen. Ze kunnen er bijvoorbeeld leren over de teelt van wortels, spinazie, boerenkool en andere groenten, waaronder geneeskrachtige kruiden.
“In het voorjaar zijn onze gewassen overvloedig. We hebben aardbeien, lente-uitjes, peterselie en erwten. We onderwijzen de kinderen tegelijk over het kweken van planten. Dus is maar de helft van de ruimte in de kas bedekt met kweekbedden,” zvolgens het Waldorfonderwijs.
Al doende leren de kinderen de voordelen van het kweken van hun eigen groenten. De manier waarop een eenvoudig zaadje uiteindelijk een eetbaar voedingsmiddel wordt, en ook hoe ze restjes voedsel tot compost kunnen verwerken. Ze hebben ook een wormenbak waar ze, met behulp van rode wormen, compost mee maken.
Activiteiten om thuis je eigen voedsel te verbouwen mee an te moedigen
Wil je thuis het verbouwen van je eigen voedsel aanmoedigen, dichter bij de natuur komen en gezonde eetgewoonten aanmoedigen? Hier zijn wat tips over hoe je die verbinding kunt maken – een verbinding tussen wat ze op hun bord zien en wat ze zelf in de grond kweken.
Tuinieren
Dit is een manier om liefde voor de natuur op te wekken en kinderen kennis te laten maken met het landbouwuniversum. Het is mogelijk om ze middelen te leren en nuttige informatie te geven om planten en zaden te gaan planten en ze te verzorgen.
Koken en voeding
Het verband tussen wat ze eten en wat ze verbouwen kan gelegd worden door tijdens elke maaltijd dialogen te voeren over de herkomst van groenten en fruit. Bovendien kun je kinderen laten kiezen welke groenten ze willen eten.
Zo zullen ze voelen dat wat ze eten in hun handen ligt. Een andere mogelijkheid is om in de keuken activiteiten voor te bereiden waarbij het kind aan de slag gaat met voedingsmiddelen die uit de aarde komen.
Boerenmarkten
Bezoek met je kinderen deze centra om kennis te maken met de mensen die in de landbouw werken. Ze kunnen er ook nieuwe voedingsmiddelen ontdekken. Laat ze de verschillen zien tussen thuis verkregen producten, ook die in supermarkten verkocht worden, en leer ze het rijpste en het meest verse te kopen.
Verhalen en kleurboeken over thuis je eigen voedsel verbouwen
Deze interessante kleurprojecten helpen bij deze missie. Kinderen kan gevraagd worden planten, bloemen, vruchten, of dieren van het platteland te tekenen en ze in te kleuren. Er zijn ook verhalen en liedjes die met landbouwactiviteit en verwante natuurverschijnselen te maken hebben.
Zonder twijfel wekt kleuterlandbouw, of het nu op school of thuis is, een zekere liefde in de kleintjes. Liefde voor wat van de aarde komt en bewondering voor het milieu. Het brengt in hen ook waarden en vaardigheden voort die hen als mensen zullen vormen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Aragón, M. S. M., & Ramírez, A. A. V. (2021). Efectos de un huerto escolar y talleres en la ingesta de comida saludable en preescolares. Revista Electrónica de Psicología Iztacala, 24(1), 325-346. https://www.medigraphic.com/cgi-bin/new/resumen.cgi?IDARTICULO=99441
- Bernal Henao, F., Ortiz Núñez, S., & Riso Soto, V. (2019). Agricultura urbana. https://repository.upb.edu.co/handle/20.500.11912/4488
- Zúñiga, A., Sántiz, A. R., López, H. R. S., Báez, M. M., Meléndez, C. H., Roque, A. C., … & Morales, H. (2017). Huertos que germinan desde preescolar hasta posgrado. Ecofronteras, 10-13. https://revistas.ecosur.mx/ecofronteras/index.php/eco/article/view/1733