Mammie, wees alsjeblieft voorzichtig met mijn kinderjaren. Behandel me in mijn vroege jaren met tederheid omdat ik echt een ruwe diamant ben. Alles wat er gebeurt tijdens mijn kindertijd – de meest invloedrijke jaren van mijn hele leven – zal van invloed zijn op de manier waarop ik groot word. Ik bedoel dat mijn eerste ervaringen en levenslessen mijn persoonlijkheid en mijn volwassen leven zullen bepalen.
Zoals je zult zien, is alles wat mijn vroege jaren betreft veel complexer dan veel volwassenen denken. Tijdens deze mooie maar moeilijke periode ontdek ik de wereld. Terwijl mijn hersenen nog volop in ontwikkeling zijn, begin ik emoties te ontdekken.
Vooral tijdens mijn kleutertijd zal ik veel leren over liefde. Natuurlijk zal deze hele ontwikkeling gebaseerd zijn op wat er vlak voor mijn ogen gebeurt. Wat ik zie bij mijn rolmodellen, mijn grootste voorbeelden, zal mij als kind en als persoon vormen.
Daarom is de manier waarop je mij behandelt ongetwijfeld van cruciaal belang tijdens deze fase. Het bepaalt de koers voor mijn leven. Daarom moet ik er nogmaals op aandringen, mama en papa, of iemand anders in mijn leven: ik ben een ruwe diamant. Ik moet nog worden gepolijst om mijn schoonheid te laten stralen.
Wees voorzichtig met mijn kinderjaren en de weerspiegeling die je op me projecteert
Mammie, wees voorzichtig met mijn kinderjaren. Onthoud dat mijn gedrag vroeg of laat een weerspiegeling van jou zal zijn. Houd je aan wat je zegt en leer mij op die manier alles met daden en woorden. Wees niet bang om fouten te maken. We zullen leren van elke reis en soms vallen. Maar daar staat tegenover dat we ook altijd weer samen overeind zullen krabbelen.
Vergeet niet dat achter elk goed opgevoed kind een stel goed geïnformeerde en toegewijde ouders staat. Bij het aannemen van je rollen als moeders en vaders, moet je ook je verantwoordelijkheden aanvaarden als rolmodel voor je kinderen.
Denk twee keer na voordat je liegt, schreeuwt, geen respect toont of ander ongepast gedrag vertoont. Ik kan het nog niet filteren en zie het daardoor allemaal als gepast gedrag.
Vergeet niet dat diep in de volwassene, die zijn toevlucht zoekt in lichamelijke straffen, een andere grote waarheid ligt. Achter elke pak slaag ligt een moeilijke jeugd ten grondslag, een gewond kind dat angst verwart met respect.
Laat het niet gebeuren dat ik echte liefde tussen ouder en kind verwar met mishandeling. Ik wil geen ruzie of agressie om mij heen. Rechtvaardig het niet door te zeggen dat het ‘voor mijn eigen bestwil’ is. Zo zou je me immers leren dat geweld een legitieme manier is om conflicten op te lossen en negatieve gevoelens te kanaliseren.
Mijn kinderjaren zijn zo ontzettend belangrijk. Het is nu, in deze periode, dat mijn persoonlijkheid wordt gevormd: wie ik ben en hoe ik mij gedraag. Dit is het moment waarop ik een manier van denken ontwikkel. En daarmee begin ik mijn waarden en principes te vormen. En die kleine tekortkomingen en onvolmaaktheden die we allemaal hebben, beginnen een deel van mij te worden.
Mijn kindertijd, die lieve gedeelde schat
Mammie, wees alsjeblieft voorzichtig met mijn kinderjaren. We hebben tenslotte het over een wonderbaarlijke schat die wij samen delen. Bovendien kan mijn kindertijd jou de mogelijkheid geven om terug in de tijd te reizen. Een mogelijkheid die een waarde heeft die niet in geld is uit te drukken. En zo kan jij jouw eigen jeugd opnieuw beleven. Je kunt de gave ontvangen om alles door pure en onschuldige ogen te zien.
Ontdek opnieuw de eenvoud, het prille en de oprechtheid van elk kind. Ervaar de weerloosheid van deze jonge, pure wezentjes. Leer daarnaast gelukkig te zijn met minder. Beschouw elk probleem als een futiliteit die wat spanning aan het leven toevoegt.
Geniet van de kriebels en vlinders in je buik. Voel die nieuwsgierigheid en diepe wens om jezelf te leren kennen en te omarmen. Houd je vast aan de durf om achter de meest verheven dromen aan te jagen. Slik je bitterheid in en geef je over aan een oprechte en ongeremde lach.
Laat je gevoelens gaan. De emotionele intelligentie en puurheid van kinderen zijn de remedie voor de zielen van gewonde volwassenen. Leef mee met de mensen om je heen. Realiseer je tegelijkertijd dat je gelijk bent aan andere mensen. Vergeet dus al die belachelijke verschillen die volwassenen maken en verdelen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.
