Opvoeden vanuit het perspectief van een kind
Opvoeden vanuit het perspectief van een kind betekent rekening houden met het ontwikkelingsproces van elk kind en zich daaraan aanpassen. Wij vinden het belangrijk om ons kind te begeleiden in zijn ontwikkeling. Als we echter een goede band met hen willen hebben, dan moeten we het vanuit hun oogpunt doen. Vaak kijken we namelijk vanuit het onze als volwassenen.
Het is daarom belangrijk om een sterke band met onze kinderen op te bouwen, zodat ze gezond kunnen opgroeien. We zullen dit bereiken door het tempo waarin ze volwassen worden te respecteren en door liefde en empathie te gebruiken.
De kindertijd is immers een van de grote schatten van het leven. De relatie van elk kind met zijn ouders kan hun gezonde ontwikkeling namelijk vergemakkelijken of belemmeren. Dit is afhankelijk van vele onderling afhankelijke factoren.
Opvoeden vanuit het perspectief van een kind: sterke en gezonde banden
We moeten bruggen bouwen om onze volwassen wereld te verbinden met de wereld van het kind. We moeten daarom de klassieke kijk op het volwassen model (“ik weet het, jij weet het niet”) vervangen door de gezonde en zeldzame oefening van empathie.
Het belangrijkste element tijdens de opvoeding is onze kijk – hoe en vanuit welke positie we omgaan met onze kinderen. We kunnen onderscheid maken tussen twee soorten perspectieven om de vormen van relatie met ons kind te onderscheiden. Het verticale perspectief en horizontale perspectief.
Het verticale perspectief
Deze manier van opvoeden, of dit perspectief, is wanneer de volwassenen de ontwikkeling van hun kind ‘van bovenaf’ begeleiden. De gedachte is dat je ‘het kind moet onderwijzen omdat ze het niet weten’.
Ze moeten bijvoorbeeld alleen slapen, zelfs als ze huilen om hun moeder, ze moeten alles eten, zelfs als ze er nog niet klaar voor zijn, of ze moeten praten, zelfs als ze nog niet klaar zijn om te socializen.
Met dit perspectief ‘leert’ de ouder het kind alles, zelfs met betrekking tot hun natuurlijke functies, waar hun lichaam op hun eigen manier voor zorgt. Dit laat zien dat ze het groeiritme en hun vermogen tot zelfregulatie niet begrijpen.
Het horizontale perspectief
Deze manier van opvoeden leert een kind, door respect te hebben voor en zich in te leven in zijn eigen ontwikkelingstempo. De volwassene bekijkt daarom de dingen vanuit het niveau en standpunt van het kind en begeleidt hen in hun ontwikkeling.
“De dingen door de ogen van een kind bekijken betekent: ze begrijpen en weten wat ze voelen.”
-Francesco Tonucci, Italiaanse pedagoog en illustrator
Als we opvoeden vanuit het perspectief van een kind, kunnen we zien wanneer ze klaar zijn om de volgende stap in hun ontwikkeling te zetten. We zullen niet in de verleiding komen om ze te dwingen doelen te bereiken waar ze nog niet klaar voor zijn.
De behoeften van een kind versus de behoeften van een volwassene
Tot ze 3 jaar oud zijn, begrijpen kinderen geen beredeneerde uitleg. Tot die tijd wachten ze namelijk gewoon tot we op hun behoeften reageren om zich veilig aan onze zijde te voelen.
In die zin is de essentiële sleutel om hun emotionele behoeften te begrijpen, dit te doen met het geduld, het respect en de emotionele steun die ze nodig hebben tijdens hun eerste zes levensjaren. Het is in dit stadium dat hun karakter namelijk wordt gevormd, samen met een sterke band met de ouders.
Het perspectief van het kind: verschillen tussen de behoeften van het kind en de volwassene
Volwassenen en kinderen hebben totaal verschillende behoeften om een simpele reden: volwassenheid. Kinderen hebben namelijk nog steeds niet de volwassenheid van een volwassene bereikt.
Opvoeden vanuit het perspectief van een kind
- Kinderen zijn voor hun groei van ons afhankelijk, terwijl we ze juist zo snel mogelijk moeten laten opgroeien zodat ze zelfstandig kunnen worden.
- Ze hebben papa of mama nodig om te slapen en zich veilig te voelen, terwijl wij echter willen dat ze alleen kunnen slapen.
- Kinderen willen non-stop spelen, want dat is hun manier van leren, terwijl wij moeten rusten als we klaar zijn met ons werk.
- Kinderen willen de hele tijd praten en wij moeten naar hun verhalen luisteren, terwijl wij vaak een beetje stilte nodig hebben na een dag hard werken.
We zouden door kunnen gaan met alle verschillen in behoeften tussen kinderen en volwassenen. Onze behoeften zijn namelijk vaak tegengesteld en soms zelfs onverenigbaar. Omdat kinderen leven vanuit het oogpunt van plezier, moeten ze zich goed voelen en in hun behoeften worden voorzien, terwijl wij leven vanuit het perspectief van plicht.
De emotionele behoeften van een kind
We mogen echter niet vergeten dat kinderen, om gezond en veilig op te groeien, in hun emotionele behoeften moeten voorzien. Als ze huilen, moeten hun ouders aandacht besteden aan hun huilen. We moeten fysiek contact met ze hebben en hun ontwikkelingsritme respecteren.
“De kracht of zwakte van het wezen van het kind is het resultaat van het vermogen van de ouder om adequaat te reageren op de absolute afhankelijkheid van de baby in de vroege levensfasen.”
– Donald Wood, Winnicott
We kunnen er dus voor zorgen dat onze kinderen in de toekomst rationele en zorgzame volwassenen worden door ze op te voeden vanuit het perspectief van een kind. We kunnen dit bereiken door ons in hun schoenen te verplaatsen, met respect voor hun ontwikkelingstempo. Op deze manier zullen ze opgroeien tot gezonde en gelukkige kinderen.
