Ann Roe's drie opvoedingsstijlen

4 minuten

Het leven van onze kinderen is de basis voor hun beslissingen als volwassenen. Wil je weten waarom de opvoedingsstijl die we aannemen zo belangrijk is? Ontdek de drie opvoedingsstijlen van Ann Roe.

Beoordeeld en goedgekeurd door de docent Samanta Ruiz.

Geschreven door Samanta Ruiz

Laatste update: 09 oktober, 2022

De gezinsomgeving, vooral de relatie met de ouders, is een van de grote bepalende factoren voor de toekomstige keuzes van kinderen. Dit was de basis voor Ann Roe’s ouder-kind ontwikkelingstheorie. Anne Roe (1904-1991) was een psychologe die het leven van kunstenaars en wetenschappers bestudeerde om te theoretiseren over het verband tussen opvoeding en beroepsoriëntaties. Dit werk leidde tot het boek The Making of a Scientist (1953), waarin Roe al de resultaten van haar onderzoek presenteerde. Vandaag vertellen we je daarom alles over haar drie opvoedingsstijlen.

Relaties tussen ouders en kinderen, als basis voor volwassen beslissingen

Volgens Anne Roe’s (Spaanse link) theorie zijn er drie opvoedingsstijlen die welomschreven zijn en die aanleiding geven tot verschillende beroepsprofielen.

Om beter te begrijpen waar het hier om gaat, moet je allereerst de begrippen kennen die ontleend zijn aan de piramide van Maslow. Dit is een gestandaardiseerd model van de behoeften van mensen.

Aan de basis van deze structuur staan de primaire behoeften of die welke voor elk individu het belangrijkst zijn. Hieronder sommen we ze daarom op, van de meest basale tot de meest complexe:

Fysiologisch of biologisch: Deze zijn essentieel voor het leven en omvatten behoeften als voedsel, hydratatie, of het op peil houden van lichaamswarmte.
Bescherming en veiligheid: Bijvoorbeeld een baan hebben, een huis hebben, en niet blootgesteld worden aan geweld.
Lidmaatschap: Deelnemen aan sociale, atletische, of gemeenschapsactiviteiten.
Erkenning of achting: Weten hoe de maatschappij ons ziet en hoe we onszelf zien.
Zelfverwerkelijking: Deze behoeften zijn eigen aan elk individu en hangen dus af van zijn keuzes. Ze hebben te maken met de geestelijke wereld, moraal, en levensprojecten.

Volgens Maslow hangt vooruitgang in het bevredigen van hogere behoeften af van het bevredigen van de meest basale.

Behoeften ontmoeten en Ann Roe’s drie opvoedingsstijlen

Rekening houdend met het bovenstaande classificeerde Roe de relaties tussen ouders en kinderen op de manier die we hieronder voorstellen.

1. Emotionele concentratie

Deze naam wordt gebruikt om overbezorgde ouders aan te duiden, die altijd in de behoeften van hun kinderen voorzien en hen niet toestaan zelf op onderzoek te gaan of hun eigen beslissingen te nemen.

In het algemeen zijn het liefdevolle en toegeeflijke ouders. Ze produceren echter een relatie van saamhorigheid en een mate van afhankelijkheid die de zelfverwerkelijking van kinderen verhindert. Erkenning en achting binnen het gezin zijn er echter bijna niet.

Volgens Roe omvat deze kwalificatie ook overdreven veeleisende of perfectionistische ouders, wier voornaamste doel is dat kinderen hen gehoorzamen en slagen op basis van hun keuzes (die van de ouders).

“Iedereen is een genie. Maar als je een vis beoordeelt naar zijn vermogen om in een boom te klimmen, zal hij zijn hele leven blijven geloven dat hij dom is.”
-Albert Einstein-

2. Vermijding van het kind

In sommige opvoedingsstijlen wordt goed voorzien in de meest elementaire behoeften van kinderen (denk bijvoorbeeld aan veiligheid, voedsel, kleding). De emotionele behoeften worden echter opzettelijk verwaarloosd.

Dit zijn meestal koude of vijandige ouders, die hun ouderlijke rol niet op zich nemen, hun eigen kinderen afwijzen, en zelfs gezinsmilieus van fysiek en psychisch geweld kunnen opbouwen.

3. Acceptatie van het kind

In deze opvoedingsvorm is er een evenwicht tussen de twee vorige stijlen. Dit zijn ouders die hun kinderen goed behandelen, zonder overdrijvingen of excessen in het vervullen van al hun behoeften

Binnen dit harmonieuze gezinsklimaat voelen kinderen zich veilig en gewaardeerd. Dankzij dit alles wordt de hele piramide opgeschoven naar het niveau van zelfverwerkelijking, wat de ontwikkeling van een persoonlijke, onafhankelijke en autonome persoonlijkheid bevordert.

Actuele beschouwingen over Anne Roe’s theorie betreffende de drie opvoedingsstijlen

Volgens Ann Roe’s theorie over de drie opvoedingsstijlen bepaalt elk ervan een tendens bij het kiezen van bepaalde loopbanen. Met andere woorden, de mate van bevrediging of ontevredenheid van behoeften tijdens de kindertijd zou de belangrijkste drijfveer kunnen zijn bij het kiezen van hun beroep.

Het is echter belangrijk op te merken dat Roe deze theorie in de jaren 1950 ontwikkelde. Andere psychologen trokken haar later in twijfel. De reden was de inconsistentie bij het verkrijgen van haar conclusies. Meer bepaald verzuimde ze rekening te houden met andere bepalende factoren om aan de behoeften van de kinderen te voldoen. Bijvoorbeeld het sociaal-economisch niveau van het gezin.

Jouw kind, jouw opvoedingsstijl

Hoewel het interessant is om dit soort theorieën te kennen, is het belangrijkste dat elk gezin een opvoedingsstijl ontwikkelt waarvan het doel het welzijn van het kind is.

Dit omvat, naast het voorzien in hun behoeften, ook het vermogen om een gezond evenwichtspunt voor het hele gezin te bereiken.

Liefde, vertrouwen, vrijheid en steun zijn onvermijdelijke voorwaarden en we moeten hun persoonlijke groei aanmoedigen zodat ze al hun dromen kunnen waarmaken.