Waarom kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden

Kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden. Buiten het plagen van hun ouders, proberen ze vooral een conflict te vermijden. Laten we eens kijken wat er echt aan de hand is.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Gladys González

Laatste update: 22 december, 2022

Je probeert hun gedrag te corrigeren of hun aandacht te krijgen vanwege slecht gedrag. En opeens beginnen ze te lachen en verbijsteren je. Je eerste reactie is vast om ze nog meer op hun kop te geven en respect te eisen.

Maar wist je dat ze je niet proberen om je belachelijk te maken?

In tegenstelling tot wat we vaak geloven, is een kind dat lacht tijdens een uitbrander niets anders aan het doen dan proberen het probleem te vermijden. We hebben het hier over een zenuwachtige lach doordat ze hun emoties niet kunnen beheersen en vanwege het probleem dat ze veroorzaakt hebben met een beslissing die ze gemaakt hebben.

Als je ziet dat kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden, laten ze alleen hun zenuwen zien.

Vaders en moeders zullen zich zonder twijfel gefrustreerd voelen. Ze hebben hun doel niet bereikt, wat het corrigeren van de situatie was. Het is echter belangrijk om te realiseren dat er een ander doel is bij deze omstandigheden. Ze moeten hen leren om deze zenuwen met geduld en liefde te beheersen.

Het is belangrijk in een situatie als deze om niet te vergeten dat je kind niet weet hoe ze met een confrontatie om moeten gaan. Of hoe ze verantwoordelijkheid kunnen nemen voor een slechte keuze.

Haal gewoon even diep adem en ga samen zitten om uit te leggen waarom dit niet goed is en hoe ze met zulke situatie om moeten gaan.

Wat kun je doen als kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden?

Je denkt waarschijnlijk dat het een vrij gevoelig onderwerp is, omdat ze misschien zelfs zullen lachen als anderen ze proberen te corrigeren (leerkrachten, familieleden, of een andere volwassene). Wat zeker is dat we eerst onze eigen reacties moeten corrigeren voordat we hen vertellen om het niet weer te doen.

De eerste stap is rustig blijven. Loop indien nodig even weg en denk na over wat er gebeurt. Hierna kun je terugkomen en praten over wat ze zojuist gedaan hebben en ze de begeleiding geven die ze nodig hebben. Misschien zal dit erg moeilijk voor je zijn, maar het is een belangrijke stap.

Blijf rustig en laat je eigen frustratie het niet te moeilijk maken voor je kind.

Nadat je je punt duidelijk hebt gemaakt, moet je de reacties van boosheid en ergernis vergeten. Het is niet consequent om hen te vragen om zichzelf tijdens een uitbrander te beheersen als we zelf onze eigen emoties niet kunnen beheersen.

Tips voor moeders van wie de kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden

Streng en serieus blijven is de sleutel tot goede communicatie.

Ga onder geen enkele omstandigheid de strijd aan . Als je kind over iets wilt klagen of een bepaald onderwerp aan wilt kaarten, geef hem dan de aandacht die je zelf ook zou willen.

En als het jouw beurt is om toe te geven dat je fout was, laat dan zien dat het heel gemakkelijk is door eerlijk te blijven.

Als je jezelf niet in hebt kunnen houden, zeg dat gewoon tegen je kind dat het je erg spijt. Leg aan hem uit waarom het niet goed is als kinderen lachen als ze gecorrigeerd worden. Geef hem de ruimte om uit te leggen waarom dit gebeurde.

Confronteer hem niet als je nog boos bent, want het zal zijn angsten alleen maar bevestigen. Zelfbeheersing is de basis van disciplineren zonder angst en zonder onderdrukking. Gehoorzaamheid hoeft niet hetzelfde te zijn als onderdanigheid.

En wees natuurlijk ook flexibel. Luister geduldig en kom tot een overeenkomst. Als het niet iets is dat gezegd kan worden omdat het gevaarlijk is of niet goed voor de kinderen, laat hen dan eerst uitpraten. Vraag daarna met liefde om dit voor hun eigen bestwil niet te herhalen.

Wanneer verdwijnt deze reactie?

Het is duidelijk dat je je overvallen voelt door deze reactie van je kindje. Je zou graag op een knop wil drukken om dit probleem weg te krijgen. Maar het beste dat je kunt doen is geduldig zijn, rustig blijven en de aanbeveling volgen die we je hebben gegeven. Als jij als persoon groeit, zal je kind dit ook doen.

Geduld is de sleutel tot goede discipline.

Daarbij, als je kind pas een of twee jaar oud is en probeert om je aandacht af te leiden met een knuffel of een kus, wees dan niet bang dat ze je belachelijk willen maken. Ze weten niet hoe ze hun eigen emoties moeten beheersen, laat staan die van andere mensen. Maar als je deze fase eenmaal voorbij bent, werk dan samen om alles beter te maken met liefde en begrip.