Als kinderen hun ouders negeren of slecht behandelen
Als kinderen hun ouders voortdurend negeren of slecht behandelen, is er iets dat moet worden opgelost. Kinderen vanaf een jonge leeftijd goed opvoeden is de sleutel tot het voorkomen van problemen later.
De houding van kinderen die hun ouders negeren of slecht behandelen
Kinderen met dit uitdagende gedrag ten opzichte van volwassenen tonen meestal een aantal van de volgende acties onder verschillende omstandigheden:
- Zijn niet gehoorzaam of negeren de eisen van de ouders.
- Waarschuwingen, bedreigingen en straffen hebben geen effect bij het wijzigen van hun ongewenst gedrag.
- Waarderen de acties van hun ouders niet, ook niet van aardige handelingen en geschenken.
- Zoeken onafhankelijkheid – zelfs met dingen die ze niet alleen willen doen – en wijzen de hulp van volwassenen af.
- Opstandigheid, verbale agressie, weigering om affectie te tonen tegenover ouders.
Waarom negeren of behandelen sommige kinderen hun ouders slecht?
Net als elk ander gedrag bij kinderen kan dit probleem verschillende oorzaken hebben. Het hangt in grote mate af van het karakter, de opvoeding en de omgeving van het kind. Als deze houding echter is gericht op slechts één ouder in het bijzonder, is dit een teken dat het kind negatieve gevoelens ten aanzien van deze ouder kan koesteren.
Dit kan bijvoorbeeld gebeuren omdat het kind de voorkeur geeft aan de ouder waarmee hij of zij meer tijd doorbrengt. Het kan ook zijn dat een kind van streek is of beledigd door iets dat is gebeurd. Hoe het ook zij, het is het beste om met het kind te praten en te proberen te achterhalen wat er aan de hand is.
Tegelijkertijd zijn sommige kinderen bijzonder uitdagend in die zin dat ze kortzichtig zijn, verwend en de neiging hebben om terug te praten. Dit gedrag is meestal het resultaat van sociale problemen, eerder dan biologisch. Geen enkel kind is ‘van nature slecht’.
Deze kinderen oefenen dus een soort van psychologisch geweld uit. Ze zorgen voor pijn en leed bij hun ouders, om zichzelf in een positie van macht en controle te plaatsen. Wanneer dit probleem langdurig aanhoudt, verandert het vaak in het zogenaamde kleine keizer-syndroom.
Ouders moeten er daarom een punt van maken om hun autoriteit te handhaven en er in deze situaties gebruik van te maken. Anders kan het kind de puberteit bereiken in de overtuiging dat hij of zij de macht over hen heeft. Dit kan een zeer ernstig probleem worden.
Hoe moet je met dit probleem omgaan?
De manier waarop ouders op dit gedrag zouden moeten reageren, zou moeten verschillen naargelang de leeftijd van het kind. Hieronder bespreken we hoe we dit probleem kunnen aanpakken bij baby’s, peuters of oudere kinderen:
Babies
Kinderen onder de twee jaar begrijpen niet veel alledaagse situaties. Het is het beste dat ouders hen niet dwingen om iets te doen wat ze niet willen doen. Dit kan alleen maar leiden tot versterking van het negatieve gedrag.
Probeer juist het tegenovergestelde te doen. Geef je kind daarom aandacht, genegenheid, vriendelijke woorden en positieve beloningen. Deze zullen je kind helpen een positieve relatie te ontwikkeln, met respect en saamhorigheid.
Kinderen die hun ouders negeren en niet respecteren, oefenen een soort van psychologisch geweld uit. Ze zorgen voor pijn en leed bij hun ouders, om zichzelf in een positie van macht en controle te plaatsen.
Kinderen in de leeftijd van 2 en 3 jaar
Een fout die veel ouders maken met hun kinderen, is ruzie maken met hen alsof ze volwassen zijn. In plaats van dit te doen, is het het beste om niet toe te geven. Natuurlijk moet je dit op een liefdevolle manier doen en uitleg bieden.
Op deze manier zal het kind na verloop van tijd begrijpen dat alles wat een ouder eist een reden heeft en zal hij gehoorzamen. Dit zal vooral waar zijn wanneer het kind begrijpt dat gehoorzaamheid in zijn voordeel is.
Kinderen vanaf 4 jaar
In deze gevallen, wanneer een kind al met school is begonnen, kan het nuttig zijn om het gedrag van het kind op school te evalueren. Bovendien kan deze omgeving helpen om positief gedrag te bevorderen dat vervolgens thuis ook kan worden overgebracht.
Op dit punt zijn kinderen zich er meer van bewust dat hun acties consequenties hebben. Daarom moeten de opvoedingstechnieken die ouders thuis toepassen de nadruk leggen op respect voor ouders en andere gezagsdragers.
Tegelijkertijd is dit een goed moment om de emotionele ontwikkeling van een kind te verdiepen. Een belangrijke waarde hier is empathie. Kinderen moeten leren herkennen dat hun woorden en acties anderen kunnen schaden. Dit gaat ook over de mensen van wie ze houden – zelfs hun ouders.
Zonder enige twijfel, wanneer kinderen hun ouders niet respecteren, is het belangrijk dat ouders hun autoriteit versterken. Maar dit betekent niet dat je autoritair moet zijn of straffen moet toepassen, en zeker geen geweld. Geef je kind liever de dagelijkse opvoeding en genegenheid die elk kind nodig heeft en verdient.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Aroca-Montolío, C., Lorenzo-Moledo, M., & Miró-Pérez, C. (2014). La violencia filio-parental: un análisis de sus claves. Anales de Psicología/Annals of Psychology, 30(1), 157-170. https://revistas.um.es/analesps/article/view/analesps.30.1.149521
- Pérez-Tomé Román, S. (2020). Aproximación al bullying intrafamiliar entre pares. Aproximación al bullying intrafamiliar entre pares, 123-137. https://www.torrossa.com/en/resources/an/4754021
- Díaz Amaro, I. M. (2020). El maltrato psicológico como nueva causa de desheredación. https://riull.ull.es/xmlui/bitstream/handle/915/19653/El%20maltrato%20psicologico%20como%20nueva%20causa%20de%20desheredacion.pdf?sequence=1