Molluscum contagiosum bij kinderen: wat je moet weten
Molluscum contagiosum bij kinderen is een goedaardige en vrij veel voorkomende aandoening van het huidoppervlak. Het wordt gekenmerkt door typische laesies en is zeer besmettelijk. Hoewel het geen ernstig gezondheidsprobleem is, is het belangrijk om de aandoening vroeg vast te stellen en met de behandeling te beginnen.
Wat is molluscum contagiosum?
Molluscum contagiosum wordt veroorzaakt door een pokkenvirus dat molluscum contagiosum virus heet. Het is een vrij veel voorkomende medische huidaandoening die overal ter wereld voorkomt. Het is zelfs een frequente reden voor consultatie in de kinderdermatologie.
Atopische dermatitis verandert zelfs de immuunfunctie en de huidbarrière. Daarom zijn de laesies meestal talrijker door de reactieve en erythemateuze huid die ze vertonen.
Hoe worden ze overgedragen?
Molluscum contagiosum manifestaties worden overgedragen (Engelse link) door direct huid-op-huid contact. Het kan ook voorkomen door indirect contact via handdoeken, speelgoed, ondergoed, scheermesjes of tatoeagebenodigdheden. Het kan zich zelfs verspreiden door auto-inoculatie op gezonde, normale huid nadat de getroffen personen aan hun laesies hebben gekrabd. Hoewel er geen onderzoeken zijn die het bewijzen, wordt aangenomen dat overdracht kan plaatsvinden door het delen van natte omgevingen of zwembaden.
De incubatietijd van molluscum contagiosum kan variëren van twee weken tot zes maanden. De huidlaesies blijven dan weer beperkt tot de epidermale laag, omdat ze geen systemische verspreiding kennen. Als de laesies worden aangeraakt, kunnen ze van binnenuit een witachtige inhoud uitstoten. Deze vloeistof is zeer besmettelijk en is het ‘molluscum-lichaam’, dus het is geen goed idee om te proberen ze te ploppen.
Klinische verschijnselen van molluscum contagiosum
Molluscum contagiosum is meestal asymptomatisch, maar kan af en toe jeukerig of pijnlijk worden. Krabben kan dan ook bloedingen onder de laesies veroorzaken. Bovendien zijn ontstekingsreacties als gevolg van het krabben evident en moeten onderscheiden worden van secundaire bacteriële infecties. De laesies worden gekenmerkt als parelwitte tot vleeskleurige, stevige, parelachtige papels met een centrale umbilicatie.
De papels zijn meestal tussen een millimeter en een centimeter in diameter, volgens publicaties vanFP Essentials. De meest voorkomende locaties omvatten grotendeels blootgestelde gebieden, zoals de volgende:
- Gezicht
- Romp
- Extremiteiten
- Axillaire gebieden
De laesies kunnen enkelvoudig, meervoudig of gegroepeerd zijn. Ze kunnen zelfs gesteeld zijn of een erythemateuze halo hebben.
Therapeutische opties voor molluscum contagiosum bij kinderen
Er zijn meerdere behandelingen mogelijk, maar de keuze daarvan hangt af van de voorkeur van de ouders. De aandoening lost meestal spontaan op, maar behandeling wordt ingezet om auto-inoculatie en overdracht van laesies te voorkomen. Therapeutische opties (Engelse link) zijn topische medicijnen, fysieke verwijdering van de weekdieren en systemische behandeling.
Fysieke verwijdering van laesies
De twee meest gebruikte procedures zijn cryotherapie met vloeibare stikstof of curettage. In feite kunnen beide technieken samengaan. Laserbehandeling is ook een optie, maar niet als eerstelijnstherapie.
- Fysieke excisie: dit is vaak erg pijnlijk voor kinderen en kan plaatselijke verdoving vereisen. Bijgevolg hebben deze ingrepen een grote kans op restlittekens.
- Curettage: dit is een chirurgische techniek waarbij door middel van een curette de karakteristieke laesies van het molluscum worden verwijderd.
Topische medicijnen
Enkele van de medicijnen die topisch gebruikt worden voor de vernietiging van de laesies zijn de volgende:
- Podofyllotoxine
- Kaliumhydroxide
- Salicylzuur
- Benzoylperoxide
- Tretinoïne
De geneesmiddelen worden plaatselijk op elke laesie gebruikt om een ontstekingsreactie op te wekken en het herstel te versnellen. De topische oplossingen hebben meestal verschillende concentraties en worden enkele dagen achtereen toegepast. Na 4 weken zouden de laesies moeten verdwijnen, maar als ze aanhouden, moet de procedure worden herhaald.
Systemische behandeling voor molluscum contagiosum
Het gebruik van orale cimetidine is voorgesteld als een veilig alternatief voor de fysieke verwijdering van laesies bij kinderen die bang zijn voor pijn.
Preventieve maatregelen
Molluscum contagiosum infectie is niet een van de eenvoudigste om op te anticiperen, hoewel het met bepaalde maatregelen voorkomen kan worden. Hier volgen enkele algemene aanbevelingen:
- Het juiste schoeisel dragen dat de voet isoleert van oppervlakken.
- Regelmatig de handen wassen.
- Na wateractiviteiten een spoelroutine toepassen.
- Geen handdoeken of zwemkleding delen.
- Het lichaam goed afdrogen, inclusief plooien.
- De huid bevochtigen na de dagelijkse hygiëne.
Molluscum contagiosum en de evolutie ervan
Hoewel molluscum contagiosum laesies esthetische zorgen baren omdat ze asymptomatisch zijn, moeten ze snel behandeld worden. Zo kan zelfinenting worden voorkomen. Bovendien worden huismiddeltjes of manipulatie van de laesies niet aanbevolen. Integendeel, het beste is een arts te raadplegen om een specifieke en passende behandeling in te stellen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Peterson AR, Nash E, Anderson BJ. Infectious Disease in Contact Sports. Sports Health. 2019 Jan/Feb;11(1):47-58. doi: 10.1177/1941738118789954. Epub 2018 Aug 14. PMID: 30106670; PMCID: PMC6299350.
- Rayala BZ, Morrell DS. Common Skin Conditions in Children: Skin Infections. FP Essent. 2017 Feb;453:26-32. PMID: 28196318.
- Rush J, Dinulos JG. Childhood skin and soft tissue infections: new discoveries and guidelines regarding the management of bacterial soft tissue infections, molluscum contagiosum, and warts. Curr Opin Pediatr. 2016 Apr;28(2):250-7. doi: 10.1097/MOP.0000000000000334. PMID: 26900921.