Allergietesten bij kinderen: wat houden ze in?

Allergietesten bij kinderen variëren en zijn nuttig in de klinische praktijk, aangezien allergieën een van de belangrijkste redenen voor consultatie zijn. Kom meer te weten!

Wil je weten wat allergietesten bij kinderen inhouden? Allergieën worden gekenmerkt door een overdreven reactie van het lichaam op blootstelling aan een bepaalde stof. Het lichaam herkent de stof als lichaamsvreemd, waardoor het immuunsysteem abnormaal wordt geactiveerd. In ernstige gevallen kunnen allergische reacties het leven van de patiënt in gevaar brengen.

Allergische rhinitis, urticaria en bronchiale astma zijn slechts enkele voorbeelden van ziekten die allergische processen kunnen verklaren. Gelukkig is het mogelijk om de neiging van kinderen om deze reacties te ontwikkelen te diagnosticeren dankzij verschillende allergietesten. Dus, ben je geïnteresseerd om er meer over te weten te komen? Blijf lezen!

Soorten allergietesten

Huidtesten zijn de meest voorkomende en bekende allergietesten. Er zijn echter ook andere testen die allergologen en andere specialisten (zoals longartsen) gebruiken om te helpen bij de diagnose van deze aandoeningen. Dit zijn de belangrijkste!

Bloedtesten

De meeste bloedonderzoeken die nuttig zijn bij het diagnosticeren van allergieën, meten de immunoglobuline E-spiegels. Dit is een type antilichaam dat erg belangrijk is bij allergische reacties. Als bloedonderzoek verhoogde niveaus aantoont, zullen artsen dit beschouwen als een aanleg om allergische aandoeningen te ontwikkelen.

Er zijn veel soorten immunoglobuline E (zoveel als er middelen zijn die een allergie bij kinderen kunnen ontwikkelen). Dus bij bloedonderzoek wordt meestal naar twee groepen gekeken: totaal IgE en specifiek IgE.

De eerste is, zoals de naam al doet vermoeden, het totaal van al deze antilichamen in het monster. De tweede daarentegen verwijst naar het aantal antilichamen dat het lichaam op een bepaald middel richt.

Allergietesten op de huid

Huidtesten zijn de meest voorkomende. Ze omvatten in feite de injectie van een kleine hoeveelheid van het middel waarvoor de specialist de immuunrespons van een patiënt wil meten. Het zijn zeer lage concentraties. Daarom zijn er in de overgrote meerderheid van de gevallen geen bijwerkingen van welke aard dan ook.

Ademhalingsfunctietesten

Voor de diagnose van vele ziekten van het longstelsel maken longartsen gebruik van talrijke onderzoeken zoals spirometrie (Engelse link). We noemen deze samen functionele ademhalingstests. Hun diagnostisch nut varieert van astma tot chronische obstructieve longziekte (COPD), om er maar een paar te noemen.

Er zijn maar weinig gevallen waarin deze tests een allergie als zodanig kunnen diagnosticeren. Ze helpen bij het opsporen van longaandoeningen bij elke patiënt, of ze nu allergisch zijn of niet. Een spirometrietest maakt bijvoorbeeld de diagnose van bronchiale astma mogelijk, die ondanks een allergische component niet de volledige verklaring van de ziekte is.

Blootstellings-, provocatie- en tolerantietesten

Zoals de naam al doet vermoeden, zijn dit onderzoeken waarbij de patiënt wordt blootgesteld aan bepaalde stoffen om de reactie van het lichaam te verifiëren. Ze moeten plaatsvinden in gezondheidscentra die over de middelen beschikken om met noodsituaties om te gaan, maar ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam.

Volgens een publicatie (Spaanse link) van de Spaanse Vereniging voor Klinische Immunologie, Allergologie en Pediatrisch Astma zijn er verschillende blootstellingsroutes aan deze stoffen: oraal, conjunctivaal, nasaal en bronchiaal.

Waarom zijn huidtesten belangrijk?

Je vraagt je waarschijnlijk af waarom deze tests zo bekend en gebruikelijk zijn, en dit heeft veel te maken met hun bruikbaarheid, lage kosten en diagnostische specificiteit. Hier zijn enkele van deze redenen.

Hoe en wanneer voeren artsen huidtesten uit?

De artsen die verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van dit type test zijn allergologen. In de meeste gevallen verwijst een kinderarts patiënten naar deze specialisten omdat ze onder bepaalde omstandigheden vervelende of ernstige symptomen hebben ontwikkeld. Deze kunnen bijvoorbeeld bronchiale astma, allergische rhinitis of frequente voedselallergieën omvatten.

Daarom helpen de tests bij het diagnosticeren en voorkomen van bepaalde aandoeningen. Om erachter te komen of uw kind het nodig heeft, gaat u naar uw kinderarts en praat met hen over deze tests.

Wat als een test positief terugkomt?

Artsen zijn van mening dat tests positief zijn wanneer zich een lokale laesie vormt die wordt gekenmerkt door vergroting, zwelling en roodheid. De grootste diameter moet minimaal drie millimeter zijn.

In dit geval kan de arts preventieve aanbevelingen doen (vooral met betrekking tot voeding) en behandelingen met antihistaminica, immunomodulatoren en steroïden, afhankelijk van het specifieke geval van de patiënt.

Voor- en nadelen van allergietesten

De prevalentie van atopie in de algemene bevolking is zeer hoog, een term die verwijst naar de neiging om allergische reacties te ontwikkelen. Om deze reden is het bij een persoon met een voorgeschiedenis van allergieën handig om te weten op welke andere stoffen ze op een vergelijkbare manier kunnen reageren.

Dit is natuurlijk erg handig op het gebied van voeding, omdat het helpt om onnodige blootstelling aan mogelijk levensbedreigende voedingsmiddelen te voorkomen.

Wat betreft de nadelen van de tests, de mogelijkheid om ernstige bijwerkingen te ontwikkelen (waaronder ademhalingsmoeilijkheden, zwelling van het hele lichaam en ernstige huiduitslag) vereist de betrokkenheid van medisch specialisten in centra die zijn opgeleid om met noodsituaties om te gaan.

Noodzakelijke en belangrijke testen voor allergiedetectie

Al deze onderzoeken geven een beter inzicht in de gezondheidstoestand van kinderen. In sommige ernstige gevallen moet dit gepaard gaan met veranderingen in levensstijl, zodat kinderen hun leven normaal en veilig kunnen leiden. Maar de eerste stap is de diagnose! Tot slot, als je twijfels hebt, ga dan naar je kinderarts of allergoloog, want zij weten wat ze moeten doen.