Oorzaken en behandeling van hangende oogleden

Hoewel het geen ernstige aandoening is, als het niet snel wordt behandeld dan kunnen hangende oogleden het zicht van een kind beïnvloeden.

In dit artikel zullen we je vertellen wat je moet weten over de oorzaken en behandeling van hangende oogleden.

Hangende oogleden zijn ook bekend als ptosis. Deze aandoening treedt op wanneer het bovenste ooglid lager zakt dan zou moeten, wat het zicht van je kind gedeeltelijk of volledig kan beïnvloeden. Het kan bij één of beide ogen voorkomen en kan het gevolg zijn van aangeboren en andere factoren.

Wat zijn de oorzaken?

Er zijn verschillende oorzaken die verband kunnen houden met hangende oogleden. Enkele van de belangrijkste zijn onder andere:

• Aangeboren: wanneer de opwaartse spier van het ooglid niet volledig ontwikkelt tijdens de zwangerschap van de baby.
• Geboorte: de ooglidspier van de baby kan worden aangetast door het gebruik van een tang, een instrument dat wordt gebruikt om te helpen bij de geboorte van de baby.
• Oogbewegingsstoornissen: deze zijn gekoppeld aan problemen met de spieren die de oogbeweging beïnvloeden.
• Problemen met het brein en het zenuwstelsel: soms kan ptosis het gevolg zijn van een hersenafwijking of een neuromusculaire ziekte die de ogen beïnvloedt.
• Ontsteking: er zijn ook factoren die niets te maken hebben met een tekortkoming van de spieren die de oogleden controleren, zoals allergieën, trauma’s, bindvliesontsteking en zelfs de groei van tumoren in het ooglid

De meest voorkomende symptomen

Hangende oogleden worden meestal gedetecteerd met ongeveer zes maanden oud. Dit komt door het feit dat de baby meer tijd wakker is en expressiever met zijn of haar gezicht kan zijn.

Als het kind aan ptosis lijdt, dan zijn de volgende symptomen meestal aanwezig:

• Met het hoofd naar achteren leunen om te kunnen zien: wanneer dit gebeurt, dan kan de kleine ook aan chronische torticollis lijden.
• De wenkbrauw optillen: om het hangende ooglid op te tillen.
• Overmatige tranen: overdreven productie van tranen.
• Verlies van visie: gedeeltelijke of totale blindheid.

Gevolgen van hangende oogleden bij baby’s en kinderen

Ptosis is geen ernstige aandoening. Als de oogleden echter de pupil gedeeltelijk of volledig bedekken, dan kan dit het zicht van het kind aantasten en een aantal van de volgende problemen veroorzaken:

• Amblyopie of lui oog: dit creëert een verminderd zicht in een of beide ogen van het kind.
• Strabisme of loensen: dit is een aandoening waarbij de ogen niet in dezelfde richting wijzen. In het geval van loensen kruisen ze elkaar door de gebrekkige controle van het kind over zijn of haar oogspieren.

Behandeling van hangende oogleden

Over het algemeen is de enige effectieve behandeling voor hangende oogleden een chirurgische ingreep. Er zijn geen oefeningen of medicijnen om de spier te versterken die de beweging van de oogleden regelt.

Volgens het Institute of Ocular Microsurgery moet een kind met aangeboren ptosis echter vanaf de geboorte periodiek worden gecontroleerd. Een oogarts moet de toestand beoordelen en nagaan welke procedure moet worden gevolgd.

• Periodieke controles: deze zijn noodzakelijk in geval van aangeboren ptosis (vanaf de geboorte) om een vroegtijdige opsporing van een resulterende aandoening te garanderen.
• Afdekking van het gezonde oog: in het geval dat de conditie optische correctie vereist met lenzen vanwege amblyopie (verminderd gezichtsvermogen), dan zullen artsen overgaan tot afdekking van het gezonde oog in een poging om het aangetaste oog te forceren om te compenseren.
• Chirurgische ingreep: specialisten bevelen aan dat dit moet wachten tot het kind drie, vier of zelfs vijf jaar oud is, omdat het betekent dat hij of zij meer kan meewerken. In gevallen van verlies van het gezichtsvermogen wordt dit echter onmiddellijk gedaan, ongeacht de leeftijd.

Aanbevelingen

Wanneer kinderen hangende oogleden hebben, dan moet je eerst naar een kinderarts. Volgens de American Academy of Ophthalmology is het van vitaal belang dat de ouders het probleem snel aanpakken. Dit is de beste manier om complicaties te vermijden die kunnen leiden tot blijvend verlies van het gezichtsvermogen in één of beide ogen.

De arts zal je dan doorverwijzen naar een specialist, die overgaat tot het uitvoeren van de relevante testen. Hij zal dan een diagnose stellen om de juiste behandeling te bepalen. Ouders moeten om optimale resultaten te krijgen de aanbevelingen van de specialist volgen.

Het is het beste als er een correctieve behandeling plaatsvindt tijdens de vroege kinderjaren, zelfs voordat het kind naar school gaat. Op deze manier kun je voorkomen dat de aandoening een effect heeft op hun academische prestaties, evenals hun sociale ontwikkeling.

Wanneer ouders een afwijking bij hun kind opmerken, dan is het van essentieel belang dat ze een plaatselijke specialist raadplegen. Deze maatregel is een fundamenteel onderdeel van het voorkomen van blijvende schade aan de gezondheid van het kind.