Hoe beetanomalie bij kinderen voorkomen?

Het is belangrijk om malocclusies bij kinderen te voorkomen om complexere problemen in de toekomst te vermijden. We vertellen je hoe.
Hoe beetanomalie bij kinderen voorkomen?

Laatste update: 25 juli, 2022

Bijtproblemen treffen een groot deel van de wereldbevolking. Daarom helpt het voorkomen van beetanomalie bij kinderen om in de toekomst complexere aandoeningen te voorkomen.

Vanaf het moment dat we geboren worden, passen de botten van het gezicht en daarna de tanden zich aan de omstandigheden van de omgeving aan. De manier waarop we slikken, kauwen en ademen beïnvloedt de ontwikkeling van deze structuren. Maar ook de aanwezigheid van gewoonten en ziekten van de mond beïnvloeden de manier waarop we occluderen.

De kaken en tanden ontwikkelen en positioneren zich tijdens de kindertijd. We  moeten dus op bepaalde zaken letten om te voorkomen dat een gebrekkig gebit zich consolideert.

Malocclusies veranderen uiteindelijk de functies en het uiterlijk van de kindermond. Ze verergeren, als ze onbehandeld blijven, gedurende het hele leven. Lees verder en ontdek wat je eraan kunt doen.

Beetanomalie bij kinderen

Beetanomalie is de derde meest voorkomende tandziekte (Spaanse link) volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het zijn veranderingen in de manier waarop de kaken en de boven- en ondertanden zich tot elkaar verhouden.

Onvoldoende botgroei en een verkeerde stand van de tanden veroorzaken een slechte werking van het kauwapparaat. Dit beïnvloedt de manier van eten, spreken en de esthetiek van de glimlach.

Vaak beginnen malocclusies zich tijdens de kindertijd te manifesteren, terwijl de mondstructuren van het kind nog in ontwikkeling zijn. Erfelijkheid en genetica, maar ook slechte gewoonten die zich op jonge leeftijd installeren, kunnen de oorsprong van deze problemen zijn.

Ademen door de mond, zuigen, atypisch slikken en tongduwen zijn enkele van de praktijken die het ontstaan van malocclusies bevorderen. Langdurig en onjuist gebruik van fopspenen of flessen, vroegtijdig tandverlies door gaatjes of trauma, en bruxisme predisponeren kinderen ook tot bijtproblemen.

Hoe beetanomalie bij kinderen voorkomen
De meest voorkomende malocclusies zijn gebitsafwijkingen, crowding, en diastemen. Ook kruisbijten, open beten en overbijten komen voor.

Strategieën om beetanomalie bij kinderen te voorkomen

Om de functionele en esthetische problemen door beetanomalie bij kinderen te voorkomen, is het beste alternatief een slechte beet te voorkomen. Preventieve maatregelen variëren naargelang ze worden toegepast. Zo kunnen we vijf niveaus onderscheiden:

  • Eerste niveau: Dit zijn de acties die toegepast worden tijdens de dracht en de geboorte van het kind. Ze bestaan uit voorlichting en advies aan ouders voor de eerste levensfasen van het kind. Men legt hier de nadruk op goede voeding tijdens de zwangerschap. En op de bevordering van borstvoeding om de juiste ontwikkeling van de periorale musculatuur en de kaak te bevorderen.
  • Tweede niveau: Dit zijn de maatregelen die in het tijdelijke gebitsstadium worden toegepast, door dieetbeheersing, hygiëne en beperking van parafunctionele gewoonten. Het kauwen van vast voedsel, het voorkomen van gaatjes, en het behoud van ruimten als tanden voortijdig verloren gaan, worden aangemoedigd.
  • Derde niveau: Hierbij gaat het erom de schade te beperken voordat de situatie voortschrijdt en verergert. Het omvat het gebruik van interceptieve orthodontie, extracties van boventalligen om ruimte te winnen, en selectief knarsen. Deze vroege aanpak van het probleem voorkomt dat in de toekomst complexere behandelingen nodig zijn.
  • Vierde en vijfde niveau: Dit is de behandeling van de schade en het herstel van verloren functies door orthodontische therapeutica of orthognathische chirurgie.

Zoals je kunt afleiden, hoe vroeger actie ondernomen wordt, hoe kleiner het risico op het ontstaan van bijtproblemen in de toekomst. Het nemen van preventieve maatregelen vanaf de geboorte kan het ontstaan van complexe veranderingen en de noodzaak van ongemakkelijke en kostbare behandelingen voorkomen.

Enkele tips om beetanomalie bij kinderen te voorkomen

Zoals we al gezegd hebben, helpt het voorkomen van beetanomalie bij kinderen vanaf een vroeg stadium van het leven om het risico op het krijgen van complexe problemen in de mond te beperken. Met eenvoudige handelingen kunnen ouders de juiste ontwikkeling en stand van de kaken en tanden van hun kleintjes bevorderen .

Hier staat hoe je dat doet. Let op!

Kies waar mogelijk voor borstvoeding

Voeden via de moederborst stimuleert de mondmusculatuur van de baby en bevordert dat de kaak naar voren komt.

Baby’s worden geboren met de onderkaak iets ingetrokken. Maar de inspanning van het melken aan de borst, zuigen en doorslikken van moedermelk bevordert een goede groei van de botten en spieren van de mond.

Borstvoeding helpt daarom een goede verhouding tussen de boven- en onderkaak tot stand te brengen. En door de juiste ontwikkeling (Spaanse link) van de orofaciale musculatuur te bevorderen, verbeteren ze het zuigen, slikken en ademen van de baby.

Dit betekent echter niet dat als de baby borstvoeding krijgt, hij in de toekomst geen orthodontische hulpmiddelen meer hoeft te gebruiken, want er zijn nog andere factoren die ook de ontwikkeling van de occlusie beïnvloeden.

“Borstvoeding draagt bij tot het vermijden van dentomaxillofaciale anomalieën, gebitsafwijkingen en de noodzaak van orthodontie in de toekomst.”
-Sociedad
Española de Ortodoncia (SEDO)-.

Bevorder het kauwen vanaf het prille begin

Wanneer met aanvullende voeding begonnen wordt, geven veel ouders de voorkeur aan klassieke purees. Maar het langdurig geven van zachte voeding op basis van fijngemalen en gemakkelijk door te slikken voedingsmiddelen kan de juiste ontwikkeling van de kaken en de kauwspieren beïnvloeden.

Als we kinderen niet aanmoedigen moeite te doen om te kauwen, zullen ze waarschijnlijk gewend raken aan het eten van voedingsmiddelen die weinig weerstand oproepen, zoals zachte voeding.

Daarom is het raadzaam kinderen gevarieerde diëten aan te bieden in termen van texturen, smaken en voedselgrootte. In plaats van groentepuree te maken, kan je kleine stukjes van dezelfde gestoomde groenten aanbieden. Dit stimuleert het kauwen, zonder verstikkingsgevaar op te lopen.

Er moet een evolutie gevolgd worden in de soorten voedsel die aangeboden worden. Zo is het belangrijk te beginnen met zachtere texturen, dan half-vaste en vaste en tot slot hardere. Deze progressie helpt de spieren te versterken en de kauwbewegingen de juiste ontwikkeling van de mondstructuren te bevorderen.

Een kindje met zijn fopspeen
Langdurig gebruik van fopspenen, flesjes en duimzuigen zijn enkele van de te voorkomen oorzaken van gebitsafwijkingen.

Verwijder fopspenen op tijd

Bij juist gebruik kunnen fopspenen een grote bondgenoot zijn als het gaat om het kalmeren van je baby. Het kan zelfs de incidentie van plotselinge kindersterfte verminderen en de kleine zekerheid, vertrouwen en troost brengen.

Het zuigen op fopspenen wordt als niet-voedzaam beschouwd (Spaanse link), omdat dezelfde zuig- en melkbewegingen op de tepel van de fopspeen worden uitgevoerd, maar er geen voeding door wordt verkregen. Deze gewoonte kan de juiste mond- en tandontwikkeling veranderen en de natuurlijke stand van de kaak beïnvloeden.

Om te voorkomen dat deze gewoonte schadelijk wordt, is het raadzaam het gebruik ervan na 2 jaar niet meer te verlengen, hoewel sommige kinderartsen voorstellen er al met 12 maanden vanaf te komen. Als je een kind een fopspeen aanbiedt, is het bovendien belangrijk dat die de juiste maat heeft voor de mond van de baby.

Vermijd duimzuigen

Voor sommige kinderen is duimzuigen een handeling die hen ontspant en kalmeert als ze nerveus, hongerig of moe zijn. En hoewel deze gewoonte in de eerste maanden heel normaal is, is ze schadelijk als ze doorgaat tot na de leeftijd van 2 jaar. Dit is een andere vorm van niet-voedzaam zuigen.

De druk die de vinger op de tanden en het gehemelte uitoefent, belemmert de juiste ontwikkeling van de kaken. Het beïnvloedt ook de stand van de tanden en de tong en veroorzaakt problemen bij het bijten.

Het is het beste om alternatieven te zoeken die het kind helpen de gewoonte van het duimzuigen te stoppen. Het proces kan lang en ingewikkeld zijn, maar met geduld, steun en professionele hulp kan je duimzuigen onder controle houden.

Zorgen voor mondhygiëne

Het gezond houden van het gebit helpt ook malocclusies voorkomen. Door de mond van de kleintjes van jongs af aan gezond te houden, vermijd je veel problemen die invloed hebben op de manier waarop ze bijten.

Als kinderen last hebben van gaatjes, neemt het risico toe dat ze voortijdig tanden verliezen. Hun afwezigheid in de mond belemmert de juiste uitbarsting van de definitieve tanden en hun plaatsing. Zo wordt het gebit aangetast en blijft de schade tot in de volwassenheid voortduren.

Daarom zijn tandenpoetsen, het gebruik van flosdraad en fluoride tandpasta, gezonde voeding en regelmatige tandartscontroles essentieel om voor de mond van kinderen te zorgen.

Ga naar tandartscontroles

Vanaf het eerste levensjaar van baby’s is het belangrijk een kindertandarts te zoeken om ouders te helpen de mond van hun kinderen te verzorgen. Daarna zijn controles om de 6 of 12 maanden nodig, afhankelijk van elk geval.

Met regelmatige bezoeken kan de vakman de toestand van de mond beoordelen, eventuele problemen op tijd opsporen, en de meest geschikte oplossing vinden. Bovendien controleren ze de groei van de kaken, de uitbarsting van de tanden, en informeren ze naar gewoonten of gebruiken die de juiste mondontwikkeling kunnen beïnvloeden.

Als de vervanging van primaire tanden door blijvende tanden begint, rond de leeftijd van 6 jaar, is het raadzaam een orthodontist te raadplegen. De evaluatie door deze specialist helpt om elke verandering in de stand van de tanden en kaken op te sporen. Zo kan hij problemen vroegtijdig aanpakken.

Een meisje bij de tandarts
Een kindertandarts is verantwoordelijk voor de zorg voor en preventie van de mondgezondheid van kinderen.

Vroegtijdige maatregelen om malocclusies bij kinderen te voorkomen

Er is een bekend gezegde dat zegt dat “voorkomen het beste medicijn is”. Deze zin is ook van toepassing op orthodontie.

Zoals we je zullen vertellen is het voorkomen van schade gemakkelijker en beter voor het kind. Het zal namelijk in de toekomst geen problemen in zijn of haar mond krijgen of ongemakkelijke en dure behandelingen nodig hebben.

Het is waar dat sommige mond- en tandproblemen niet te vermijden zijn. Vooral die welke met genetica en erfelijkheid te maken hebben. Maar door bepaalde gewoonten en praktijken al vroeg te corrigeren kan men malocclusies bij kinderen helpen voorkomen.

Met goed geïnformeerde en oplettende ouders die de ontwikkeling van de mond van hun kinderen begeleiden en er verantwoordelijk voor zorgen, kan een gezonde en harmonieuze glimlach bereikt worden.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Méndez, J., Rotela, R., & Gonzalez, A. (2020). Prevalencia de Maloclusión en niños de 6 A 12 años de la ciudad de Coronel Oviedo, Paraguay, Año 2016. Memorias del Instituto de Investigaciones en Ciencias de la Salud18(2), 86-92.
  • Suasnavas Pazmiño, P. F. (2021). Relación entre el tipo de lactancia y la succión no nutritiva con la maloclusión en la primera infancia. Revisión de literatura.
  • DE, C. E. A. TEXTURAS EVOLUTIVAS EN LA INTRODUCCIÓN DE NUEVOS ALIMENTOS.
  • Moscardó, M. F. B. (2019). Relación de la maloclusión con los hábitos de succión nutritivos y no nutritivos (Doctoral dissertation, Universidad de Alcalá).
  • Rosales-Vega, G., del Carmen Roa-González, S., Rodríguez-López, D. M., Pérez-Vega, J., & de Jesu Méndez-Quevedo, T. (2021). Relación de la Lactancia Materna y Maloclusiones. Revista Mexicana de Medicina Forense y Ciencias de la Salud5(S3), 177-180.
  • Robles, E. M., & Porto, A. D. (2011). Lactancia materna; su importancia en la prevención de las maloclusiones. Gaceta dental.
  • Delgado, F. F., Trujillo, J. L., & Bolaños, E. V. (2003). Prevención de las maloclusiones. Gaceta dental: Industria y profesiones, (134), 66-80.
  • Herrera, D., Belmonte, S., & Herrera, E. (2006). Alteraciones del desarrollo maxilofacial: Prevención de la maloclusión. Archivos argentinos de pediatría104(1), 75-79.
  • Carbonero Sancho, L. (2020). Maloclusiones dentales: el trabajo coordinado entre el logopeda y el odontólogo.
  • Gurrola Martínez, B., & Orozco Cuanalo, L. (2017). Maloclusiones.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.