Waarom baby's altijd vastgehouden willen worden

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Andria Navarro Taño (Agetna)

Laatste update: 22 december, 2022

Elke kleine baby brengt graag tijd door in mama’s of papa’s armen, of in de armen van enig andere vertrouwde persoon. In dit artikel willen we je laten begrijpen waarom baby’s altijd vastgehouden willen worden. Bovendien geven we je nog wat advies mee dat misschien wel van nut kan zijn.

Waarvan komt de behoefte vandaan dat baby’s altijd vastgehouden willen worden?

De behoefte dat baby’s altijd vastgehouden willen worden komt voort uit de eigen menselijke natuur van baby’s. We zijn wezens die liefde nodig hebben om te groeien. Daarom werkt lichamelijk contact als een meststof. Vanaf het moment we geboren worden, zoeken we menselijk contact om te ontwikkelen en gelukkig te zijn.

Belangrijk om te weten is dat baby’s van nature een voorkeur hebben voor hun moeder. Ze hebben immers 40 weken in de baarmoeder gezeten. Het is de moeder die de melk aanbiedt waar baby’s zo naar verlangen. Het is meestal mama die:

• zingt voor haar baby
• de baby in bed stopt
• luiers verschoont,
• hem een badje geeft, enz.

Het verbaast ons niet dat baby’s altijd vastgehouden willen worden, door mama meer dan door anderen.

Bovendien zijn baby’s niet graag alleen. Eenzaamheid geeft hen het gevoel dat ze niet beschermd worden. Voortdurend gezelschap hebben en in iemand’s armen vertoeven daarentegen kalmeert hen. Het geeft de baby een gevoel van veiligheid.

Baby’s rekenen op deze liefdevolle ondersteuning. Dit helpt hen om op een gezonde manier bij hun emotionele ontwikkeling. Ook is het een belangrijk onderdeel van de vorming van het zelfvertrouwen van de baby.

Veel mensen geloven dat als baby’s altijd vastgehouden willen worden, dat dit komt omdat ze verwend zijn. Ze beschuldigen die baby’s van ‘manipulatie’ wanneer ze huilen als ze worden neergelegd. Dat is allesbehalve waar.

Weet dat liefde en lichamelijk contact van groot belang zijn in het leven van kleine baby’s.

Wanneer moet ik me zorgen gaan maken?

We hebben net bevestigd dat het vasthouden van een baby van vitaal belang is. Het maakt deel uit van een gezonde ontwikkeling. Er zijn echter wel gevallen waarbij dit ongezond kan worden voor zowel moeder als baby.

Er zijn baby’s die altijd alleen maar door hun moeder vastgehouden willen worden, 24 uren per dag. Ze huilen hopeloos wanneer iemand anders ze vasthoudt of als ze worden neergelegd.

Dit soort hechting is eerder schadelijk dan gunstig, omdat de baby volledig afhankelijk is van zijn moeder’s armen. 

De baby is niet meer in staat om zelf dingen te doen, of zelfs nog maar een poging te wagen.

Voor de moeder daarentegen, die veel moet rusten en ook tijd voor zichzelf nodig heeft, is dit erg belastend. Het brengt stress, depressie en veel tranen met zich mee.

Wat te doen als het allemaal wat te veel wordt?

Hoewel een baby geen liefde tekort mag hebben, moet ‘attachment parenting’ niet tot het extreme worden gedreven. Als baby’s altijd vastgehouden willen worden, 24 uren per dag, dan zal deze vorm van ouderschap veranderen van iets goeds in iets nadeligs.

Kinderen die onder deze voorwaarden worden opgevoed, zullen mettertijd zich moeilijk zelfstandig ontwikkelen. Ze gaan geloven dat mama degene is die alles voor hen moet doen. 

Let op de signalen die erop wijzen dat je kind te afhankelijk wordt. Bijvoorbeeld als je kind oud genoeg is om haar eigen flesje vast te houden, maar dit weigert. Je kind wil alleen maar eten als jij het flesje voor hem vasthoudt.

Een ander signaal kan zijn dat je baby zijn fopspeen op de grond laat vallen. Hij weigert het op te rapen en staat er op dat jij het voor hem doet. Hij durft zelfs zo ver gaan dat jij de speen in zijn mond moet stoppen. Als dit klinkt als jouw kind, dan is het tijd om je kind te helpen. Help hem om zich te bevrijden van de navelstreng die hem nog altijd verbindt.

Wat kan ik doen?

We willen nogmaals benadrukken dat je kind nooit liefde onthouden mag worden. De liefde die hij zo hard nodig heeft. Je kind moet worden vastgehouden en geknuffeld. Hij moet worden gewiegd en gekust. Je moet met je kind spelen en hem verzorgen.

Maar als je kind te zeer gehecht is aan mama, kan deze hechting ‘chronisch’ worden. Als moeder moet je actie ondernemen. Ook de rest van het gezin moet achter je staan.

Hieronder willen we je wat advies meegeven dat nuttig kan zijn voor jou en je kleintje.

Genieten van tijd met anderen naast mama

Mama moet ophouden met centraal te staan in het universum van de baby. Je kindje moet dit leren begrijpen om te kunnen genieten van tijd met anderen. Het maakt hierbij niet uit of dit nu familieleden zijn of vrienden.

Misschien kan oma met je baby spelen ‘s ochtends. Of misschien kan je baby’s peetvader met hem gaan wandelen ‘s middags. Misschien kan je het neefje van je kind vragen om samen met hem te lunchen.

Als anderen betrokken worden in de dagelijkse routine van je kind, dan wordt het gewicht op mama’s schouders lichter. Daarnaast zal de angst van je kind verminderen en zijn zelfstandigheid verhogen. Hij zal prachtige banden kunnen smeden met je dierbaren.

Stimuleer de ontwikkeling van je kind

Baby’s zijn dol op het leren van nieuwe dingen. Je kind op de vloer zetten geeft hem de kans om zijn kleine lijfje sterker te maken. Door nieuw speelgoed en voorwerpen aan te bieden zal hij gaan experimenteren. Leren kruipen stelt hem in staat om dingen te verkennen.

Al deze stappen zorgen ervoor dat je kind zelfvertrouwen opbouwt. Hij zal even die armen vergeten waarvan hij zo afhankelijk is.

Zoals altijd is het niet slechts mama die deze activiteiten moet doen met de baby. Iedereen in het gezin moet zijn steentje bijdragen om dit te laten slagen.