Placentaloslating: symptomen en oorzaken

Het loslaten van de placenta bij zwangere vrouwen wordt beschouwd als een van de ernstigste complicaties die kunnen optreden. Lees er meer over in dit artikel.
Placentaloslating: symptomen en oorzaken

Geschreven door Naí Botello

Laatste update: 22 december, 2022

Placentaloslating is een ernstige aandoening die optreedt wanneer de placenta vóór de bevalling van de baarmoederwand scheidt.

De placenta heeft de taak om de baby via de navelstreng zuurstof en voedingsstoffen te geven. Als de loslating significant is, kan dit een groot risico voor het leven van de baby vormen.

Slechts 5% van de zwangere vrouwen lijdt aan deze aandoening. Maar veel van degenen die het hebben, krijgen alleen de effecten van een gedeeltelijke loslating, dat is wanneer een klein deel van de placenta loskomt van de baarmoederwand.

Meer informatie over dit probleem hieronder.

Placentaloslating tijdens de zwangerschap

Allereerst is het belangrijk om uit te leggen wat de placenta is en wat de functies ervan zijn. De placenta staat bekend als een ‘zak’ die aan de baarmoeder gehecht is. Afgezien van de bovengenoemde functies, produceert het ook een groep hormonen die de zwangerschap ondersteunen, zoals progesteron, oestrogeen en choriongonadotrofine.

De placenta hecht zich via meerdere bloedvaten aan de baarmoeder. Wanneer het losraakt, vinden er bloedingen plaats. En samen met het bloeden, is er natuurlijk pijn als gevolg van het breken van de bloedvaten.

Niet alle placentaloslatingen hebben echter dezelfde mate van scheiding. In de verloskunde zijn er drie verschillende graden van classificatie.

Classificatie van placentaloslating

Er zijn drie graden die de loslating van de placenta classificeren:

Klasse 1 ofwel milde loslating

Symptomen van deze klasse zijn: milde tot geen vaginale bloedingen en zelfs helemaal geen weeën.

Deze mate van onthechting vormt geen echt gevaar voor de foetus, maar artsen bevelen aan om behandeld te worden en te rusten.

Classificatie van placentaloslating

Klasse 2 ofwel matige loslating

Wanneer een zwangere vrouw een loslating van de tweede graad heeft, nemen de symptomen toe, zijn er hevige bloedingen en weeën.

Symptomen beginnen ook de gezondheid van de baby te beïnvloeden, door zijn hartslag te veranderen. Als dit gebeurt in de weken 24 tot 34 van de zwangerschap, dan moet de patiënt in het ziekenhuis worden opgenomen.

Klasse 3 ofwel ernstige loslating

Klasse 3 staat bekend als een totale loslating en daarom moet de moeder onmiddellijk een noodkeizersnede ondergaan.

Vanwege bloedverlies is het waarschijnlijk dat de moeder een bloedtransfusie krijgt. Bovendien zal de arts beslissen of het nodig is om een ​​hysterectomie uit te voeren. Dit is een verwijdering van de baarmoeder.

Risicofactoren voor een placentaloslating

Placentaloslating is geen veelvoorkomende aandoening en de oorzaken ervan zijn ook niet erg duidelijk. Natuurlijk kan het loslaten van de placenta veroorzaakt worden door trauma, maar onder de risicofactoren zijn:

  • Roken
  • Meerdere zwangerschappen
  • Placentaloslating bij een vorige zwangerschap
  • Suikerziekte
  • Zwanger zijn en ouder dan 40 jaar
  • Infectie in de baarmoeder
  • Aanwezigheid van meer vruchtwater dan gemiddeld
  • Cocaïnegebruik
  • Hoge bloeddruk

De placenta hecht zich door meerdere bloedvaten aan de baarmoeder. Wanneer het losraakt, vinden bloedingen plaats. En samen met het bloeden, is er natuurlijk pijn als gevolg van het breken van genoemde bloedvaten.

Gevolgen van placentaloslating voor het lichaam van de moeder

De effecten in het lichaam van de moeder zijn stollingsproblemen en zwakte als gevolg van bloedverlies, wat zal leiden tot bloedtransfusies en nier- of hartfalen. In ernstige gevallen wordt meestal een hysterectomie uitgevoerd.

Foetus in de baarmoeder

Gevolgen van loslating voor de foetus

Bij de foetus zijn de effecten van de placentaloslating:

  • gebrek aan zuurstof
  • verhoogde hartslag
  • vroegtijdige bevalling
  • verminderde groei, doordat er niet genoeg voedingsstoffen worden ontvangen

Als laatste opmerking, onthoud dat in de meeste gevallen deze aandoening willekeurig kan verschijnen. Je kunt de risico’s echter verminderen door tijdens je zwangerschap gezond te blijven en door de noodzakelijke onderzoeken met je verloskundige uit te voeren.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.