Je kinderen intimideren en pesten, waarom je dit niet moet doen
Alle kinderen moeten opgroeien in een veilige omgeving die emotioneel welzijn garandeert. Gebeurt dit niet, dan kunnen ze in de toekomst problemen krijgen die met hun geestelijke gezondheid te maken hebben. Geen enkele ouder heeft een handleiding voor het ouderschap, en hun voornaamste drijfveer is vaak liefde, leiding en genegenheid. Maar soms kunnen we doorslaan en uiteindelijk onbedoeld kinderen intimideren. Dit is iets dat we moeten bekijken en zo snel mogelijk aanpassen. Met dit alles in gedachten willen we eens nader bekijken waarom je je kinderen niet moet intimideren en pesten.
Manieren om kinderen te intimideren die we moeten vermijden
Hoewel je het je misschien niet realiseert, kan het intimideren van je kinderen hen aanzienlijke emotionele schade berokkenen.
Alle ouders willen het beste voor hun kinderen en soms vervallen we, in onze overdreven pogingen om ze de beste te maken en zich goed te gedragen, in intimidatie. Laten we eens kijken naar enkele voorbeelden.
1. Overcontrole (overbezorgde ouders)
Ouders met een autoritaire opvoeding (Engelse link) oefenen overdreven controle uit over hun kinderen. Deze strenge gedragingen, gekoppeld aan een gebrek aan liefde en warmte, dragen bij tot een intimiderende situatie voor kinderen.
Veel van deze ouders stellen eenzijdige regels, dat wil zeggen, zonder rekening te houden met de mening van hun kinderen of ruimte te geven voor onderhandeling. Dit gebrek aan empathie van ouders ten opzichte van hun kinderen zorgt ervoor dat kinderen hun vertrouwen in hen verliezen.
2. Agressie (mishandelende ouders)
Ouders die agressie als opvoedingstechniek gebruiken, maken ook gebruik van intimidatie of mishandeling (Spaanse link) tegenover hun kinderen.
Deze vorm van opvoeden gaat gepaard met dreigementen, geschreeuw en verbale en fysieke agressie. Een kind of adolescent die op deze manier wordt opgevoed kan ernstige gevolgen hebben voor zijn emotionele gezondheid. In het begin is het normaal dat ze met angst reageren, maar ze kunnen ook opstandig gedrag vertonen.
3. Narcistisch opvoeden
Narcistische ouders geloven dat ze het voorbeeld zijn van perfecte ouders, maar thuis is niet alles zo perfect. Ondanks de schijn tonen deze soorten ouders geen echte empathie of onvoorwaardelijke liefde voor hun kinderen.
In het algemeen zijn ze alleen gericht op de prestaties en triomfen van hun kleintjes als een vorm van persoonlijke bevrediging. Velen van hen hebben emotionele tekortkomingen en de kinderen zijn degenen die uiteindelijk voor hen moeten zorgen.
Narcistische ouders zijn ook pestkoppen en kunnen hun kinderen mishandelen en gemeen behandelen. Maar voor de rest van de wereld wekken ze de indruk de ideale ouders te zijn.
Waarom je je kinderen niet moet pesten of intimideren
Elke vorm van pesten of intimideren van kinderen brengt alleen maar negatieve emotionele en sociale gevolgen met zich mee. Bovendien moedigt het hen aan dit patroon in de toekomst te volgen, ook bij het opvoeden van hun eigen kinderen.
Als een ouder, wanneer hij boos wordt, ontploft zonder respect te tonen en woede gebruikt om te disciplineren, zullen hun kinderen dit gedragspatroon leren als een manier om met anderen om te gaan.
Het is belangrijk op te merken dat het pestgedrag van bepaalde kinderen er niet altijd op wijst dat hun ouders thuis ook zo’n gedrag vertonen. Maar het is mogelijk dat deze ouders in hun opvoeding enkele fouten begaan, zoals gebrek aan respect of zorg voor hun kinderen. Dit kan zowel vrijwillig als onvrijwillig gebeuren.
Conclusies over het niet intimideren van je kinderen
Als je na het lezen het gevoel hebt dat je je met een van deze opvoedingsstijlen kunt identificeren, is het belangrijk dat je overweegt er zo snel mogelijk verandering in te brengen. Het is belangrijk dat je dat doet in het belang van je kind, maar ook in dat van jezelf.
Als je het gevoel hebt dat je niet in staat bent die aspecten van het ouderschap op eigen kracht te veranderen, zoek dan hulp van een opvoedkundige en psycholoog. Zo kun je je kinderen de gezonde opvoeding geven die je wenst.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Cocteau, J., Busnelli, M., Frenkel, N., Biscayart, N. P., & Alché, M. (1974). Los padres terribles. Losada.
- Tsabary, S. (2015). Padres conscientes: educar para crecer. B DE BOOKS.
-
Romero Blasco, F., Melero Merino, A., & AntolÃn MartÃnez, M. (2007). Violencia familiar, la percepción del conflicto entre padres e hijos. Anuario de Psicología Jurídica, 17(1), 153-163. https://journals.copmadrid.org/apj/art/d82118376df344b0010f53909b961db3
-
Barcelata Eguiarte, B. E., & Alvarez Antillón, I. L. I. A. N. A. (2005). Patrones de interacción familiar de madres y padres generadores de violencia y maltrato infantil. Acta colombiana de psicología, 8(1), 35-46.
- Gámez-Guadix, M., & Almendros, C. (2011). Exposición a la violencia entre los padres, prácticas de crianza y malestar psicológico a largo plazo de los hijos. Psychosocial Intervention, 20(2), 121-130. https://scielo.isciii.es/pdf/inter/v20n2/01.pdf
- Nerín, N. F., Nieto, M. Á. P., & de Dios Pérez, M. J. (2014). Relación entre los estilos de crianza parental y el desarrollo de ansiedad y conductas disruptivas en niños de 3 a 6 años. Revista de Psicología Clínica con niños y adolescentes, 1(2), 149-156. https://www.redalyc.org/pdf/4771/477147184006.pdf
