Ik zal je leren jezelf te waarderen, mijn kind

Ik zal je leren jezelf te waarderen, mijn kind

Laatste update: 20 juli, 2018

Ik zal je leren jezelf te waarderen, mijn kind. Ik zal je laten zien dat je deze wereld waardig bent. Je kunt groot dromen, omdat je benen sterk zijn. Je geest is vrij om elke hindernis te overwinnen en de sterren te bereiken. Ik zal je nederigheid leren, maar ook het vermogen om jezelf te respecteren.

Deze boodschap, dit idee, is iets dat wij allemaal als moeders, vaders en opvoeders in gedachten hebben. Wayne Dyer legt echter uit in zijn boek ‘Your Erroneous Zones’, dat als iemand genoeg van zichzelf houdt, de afkeuring van iemand anders ons niet stoort. Dat is iets dat wij, als volwassenen, weten. Maar dit is niet het geval bij kinderen.

“Zelfliefde maakt groei mogelijk bij iemand die moedig genoeg is om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen bestaan.”

– Victor Frankl –

Een opvoeding met veel afkeuring en kritiek – waarvan we vaak geloven dat ze onze kinderen ‘levenslessen’ zullen leren – kan in feite leiden tot een laag zelfbeeld, zowel op de korte als de lange termijn. Dit komt omdat het kind opgroeit om altijd afhankelijk te zijn van wat anderen zeggen of doen.

Ongeacht wat we denken, het is niet gemakkelijk om dit sterke en gezonde gevoel van eigenwaarde te bevorderen. Iets waar elk kind al op jonge leeftijd aan zou moeten werken. Dit is om een ​​heel eenvoudige reden: als mama en papa zichzelf niet waarderen, geven ze hun eigen zwakheden en onzekerheden door aan hun kind.

Vandaag, op Je bent mama ​​zullen we je een paar ideeën geven om over na te denken.

Ik zal je leren jezelf te waarderen, ik zal voor mezelf zorgen om je mijn sterke punten te geven

Jongen met beer op de maan

Iets dat we ongetwijfeld vele keren op onze site hebben verteld, is dat je moet investeren in je eigen welzijn, je geestelijke gezondheid en je persoonlijke groei. Als je gelukkig bent, zul je geluk geven. Als je weet hoe je geluk kunt geven, zul je de wereld sterke mannen en vrouwen geven.

De taak, de moeite, is het waard. Daarom stellen we voor om de volgende ideeën in overweging te nemen.

Ik zal je leren jezelf te waarderen door te spelen

Symbolisch spelen is een geweldige strategie om onze kinderen waarden en correcte overlevings mechanismen bij te brengen.

Een eenvoudige maar effectieve manier om dit te doen is door middel van poppen. Dat kunnen knuffels zijn of klassieke legopoppetjes.

Je kunt verhalen opnieuw creëren:

  • “Carlo zijn klasgenoten noemen hem lelijk en stom.”
  • “Wat zou je zeggen om hem te helpen?
  • “En als je Carlo was… wat zou je denken? Hoe zou je reageren? Denk je echt dat hij lelijk en stom is, alleen maar omdat een ander kind dat zegt?”

Gebruik positieve bekrachtiging

Weten hoe we onze kinderen kunnen disciplineren is een kunst die niet alle moeders en vaders bezitten. We mogen nooit vervallen in de typische opmerkingen zoals:

  • “Je hebt nog iets gebroken, je bent het slechtste kind van de wereld.”
  • “Je hebt dit examen niet gehaald omdat je niet goed bent in wiskunde, je broer is meer toegewijd dan jij.”

Positieve bekrachtiging betekent dat het kind wordt getoond wat hij verkeerd heeft gedaan. Vertel hem hoe hij dat in de toekomst kan verbeteren.

Tijdens positieve bekrachtigingen mogen we nooit vergelijkingen maken.

Tegelijkertijd moeten we proberen het kind meer zelfvertrouwen te geven:

“Ik weet dat je een fout hebt gemaakt, maar mama gelooft in jou en weet dat je het de volgende keer beter zult doen.”

Vermijd ongeloofwaardige of over-de-top complimenten

Olifant leert zelf waarderen

Iets dat we in gedachten moeten houden, is dat bepaalde woorden, zinsneden en bijvoeglijke naamwoorden die meestal positief zijn, in veel gevallen niet bruikbaar kunnen zijn bij het verbeteren van het zelfrespect.

Zinnen als ‘jij bent het knapste kind’ of ‘jij bent het slimste kind van de wereld’ of die manier van lofprijzing als we de tekening van een kind zien en zeggen ‘het is mooi’, is misschien niet zo nuttig voor hen.

Positieve bekrachtiging, diegene die het zelfvertrouwen van het kind ten goede komt, moet eerlijk, logisch, afgemeten en vooral echt zijn.

Om deze reden is het belangrijk dat je het compliment personaliseert:

“Je bent een verantwoordelijk kind en ik hou van je voor wie je bent. Ik weet dat je alles zult bereiken waar je naar op zoek bent, omdat je weet hoe je hard moet werken en hoewel je soms fouten maakt, zal ik er altijd voor je zijn.”

Wees objectief in je oordeel en maak ze nuttig voor ons kind:

“Ik vind deze tekening leuk, maar ik denk dat deze kleur beter zou zijn geweest, wat denk jij?”

“Degenen die geloven dat ze iets niet kunnen, zullen het nooit doen, zelfs als ze de vaardigheden hebben”

– Indira Ghandi –

Ik zal je leren jezelf te waarderen door zelfstandigheid en verantwoordelijkheid

Om een ​​goed gevoel van eigenwaarde te bevorderen, is het essentieel dat het kind verantwoordelijkheden heeft en dat hij leert zelfstandig te zijn. Op deze manier zal hij trots zijn op zijn prestaties en vaardigheden. En hierdoor leren jezelf te waarderen.

Niettemin zal zijn zelfstandigheid altijd afhankelijk zijn van zijn capaciteiten. Hoe hij ons laat zien dat hij in staat is om met succes bepaalde verantwoordelijkheden op zich te nemen.

Het kind zal ons laten zien wanneer de tijd rijp is. Daarom moeten we als ouders behendige bemiddelaars zijn. Wijze voogden die weten wanneer en hoe we onze kinderen vleugels moeten aanbieden en tegelijkertijd zijn wortels kunnen versterken. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.