Een prachtig kort filmpje om kinderen te leren over inclusie en vriendschap

'Cuerdas' is een prachtige korte film die je kinderen de authentieke waarde van respect, inclusie en vriendschap zal leren. Mis hem niet!

Cuerdas is een prachtige korte film die onze kinderen de authentieke waarde van respect, inclusie en vriendschap zal bijbrengen. Omdat geen enkel kind anders is als we het vanuit het hart benaderen, zijn die kinderen die we vaak als ‘speciaal’ bestempelen niet op zoek naar een remedie voor hun beperkingen. Wat ze het meest nodig hebben is onze acceptatie.

Als je deze korte film (Spaans met Engelse ondertiteling) nog nooit gezien hebt, raden we hem ten zeerste aan. Bovendien raden we je aan hem samen met de jongste leden van je huis te bekijken. Hun begrip is namelijk intuïtiever. Ze zullen dus gevoeliger reageren op deze realiteit die we elke dag in onze schoolklassen zien.

Cuerdas is een Spaanse korte animatiefilm, geschreven en geregisseerd door Pedro Solís García. Hij won talrijke prijzen en kreeg over de hele wereld erkenning. Ook al is de film in het Spaans met Engelse ondertitels, toch is hij de moeite waard om te bekijken. En vooral om te voelen. Wat je van deze 10 minuten leert zal een blijvend stempel drukken op je volwassen geest en die van je kinderen.

Een korte film over inclusie en vriendschap

Als je kinderen al de schoolleeftijd hebben, is het heel goed mogelijk dat ze in hun dagelijks leven te maken krijgen met kinderen met speciale behoeften. Het onderwijssysteem bevordert de integratie van deze leerlingen in gewone klassen in bepaalde vakken en brengt ze later naar de speciale klas waar ze het basisonderwijs versterken en zo het onderwijs zo individualiseren dat de kinderen de doelstellingen van elke fase bereiken.

Het moet gezegd worden dat het niet altijd gemakkelijk is. Verschillen veroorzaken altijd bepaalde verwachtingen en zelfs onverschilligheid. Of erger nog, afwijzing.

De infantiele wereld is nog ingewikkelder. Niet alle kinderen zijn namelijk voorbereid of opgeleid om de verschillen in iemands fysieke verschijning of in zijn lichamelijke of geestelijke mogelijkheden te aanvaarden. Maar achter de buitenkant van een kind ligt een kind als ieder ander. Een geest en een hart die behoefte hebben aan genegenheid, acceptatie, vreugden, spelletjes en medeplichtigheid.

In deze korte film gaan we op ontdekkingstocht naar een onvergetelijk meisje, María, en een jongetje met hersenverlamming dat zijn eerste schooldag tegemoet gaat. Wat er daarna gebeurt is een prachtig verhaal dat in bijna 10 minuten gevangen wordt. In werkelijkheid strekt het zich echter zelfs uit tot het volwassen leven van Maria zelf. Dat meisje met een blij gezicht en nieuwsgierige ogen.

Inclusie versus integratie

In ons dagelijks leven zijn we er erg aan gewend het woord ‘integratie’ te horen. We gebruiken het met de gedachte dat we daarmee gelijke rechten en kansen voor elke groep die om welke reden dan ook achtergesteld is, voorstaan.

Maar we moeten veel verder gaan dan louter integratie. We moeten er ook aan wennen om over ‘inclusie’ te praten. Het is namelijk de beste manier om onze kinderen te laten begrijpen wat het is om in gelijkenis op te groeien, door elke persoon te normaliseren als deel van onze dagelijkse omgeving, zoals scholen, banen…

Laten we eens kijken naar enkele basiskenmerken van wat inclusie betekent:

• De maatschappij zelf is degene die zich moet aanpassen om alle mensen met een handicap te bereiken. Niet andersom. Niet het kind met speciale behoeften dwingen in een omgeving te passen waar het niet eens toegang tot heeft.
• In een inclusieve samenleving zijn we allemaal, te beginnen met de kinderen zelf, gevoelig voor de behoeften van anderen. We streven er niet alleen naar te helpen, maar ook om die persoon een goed gevoel te geven. Dit is wat onze hoofdpersoon, María, doet.
• De deelname van uitgesloten mensen wordt om welke reden dan ook toegestaan en bevorderd om deel uit te maken van ons dagelijks leven. Om dit te garanderen mag er geen twijfel bestaan over de noodzaak om systemen aan te passen om ook hen kwaliteit te bieden.
• In een inclusieve samenleving zijn we allemaal verschillend en zijn we allemaal mensen. Behoeften worden vervuld en genormaliseerd.

Maria en de jongen met hersenverlamming: een verhaal van inclusie en vriendschap

Het verhaal begint in een weeshuis. Hier ontvouwt zich het verhaal van onze twee centrale personages: María en het jongetje met hersenverlamming dat voor het eerst in de klas komt om voorgesteld te worden.

Aanvankelijk is Maria zich niet bewust van de beperkingen van haar nieuwe klasgenootje. Maar als het tijd is om naar de speelplaats te gaan, is de persoonlijke realiteit van haar vriendje meer dan duidelijk. María ziet geen enkel probleem in de toestand van het kind. Ze slaagt er op wonderbaarlijke wijze in hem leven te geven, hem te laten glimlachen en hem te laten dromen.

Geloof het of niet, dit kleine meisje gaat hem in een piraat veranderen, met hem voetballen, hem helpen met vliegeren en zelfs met hem dansen. Hoe? Met behulp van touwen (‘cuerdas’ in het Spaans) en de band van genegenheid. Het zijn die banden die direct in het hart verankerd zijn en die het onmogelijke mogelijk maken.

We moedigen je aan de korte film over inclusie en vriendschap te bekijken. Geniet er vooral samen met je kinderen van. Zelfs als ze de ondertitels niet kunnen lezen, zullen ze de boodschap begrijpen. Vraag ze, als ze het gezien hebben, wat ze voelden en of ze hetzelfde gedaan zouden hebben als dit meisje met zo’n oprecht, nieuwsgierig en aanhankelijk hart.