6 soorten discipline die je bij je kind kunt toepassen
Wat is het eerste dat in je opkomt als je denkt aan discipline bij kinderen? Misschien stel je je voor dat discipline synoniem is aan straffen of autoritair zijn. Of dat discipline en genegenheid niet samengaan. Maar wist je dat er verschillende soorten discipline zijn?
Dat klopt. Discipline gaat over leren, doorzetten en opvoeden. Met grenzen die worden gesteld door genegenheid en verantwoordelijkheid, zonder toevlucht te nemen tot geweld. Vanuit deze benadering kun je strategieën vinden om samen met je kinderen aan discipline te werken.
Meer weten over discipline
Er zijn verschillende manieren waarop je kunt omgaan met je kinderen(Spaanse link). Aan het ene uiterste is er een autoritaire discipline, die elk verlangen of elke emotie in het kind negeert, dat alleen zijn ouders moet gehoorzamen. Hier hebben kinderen geen ruimte om te ontdekken en te handelen, omdat het alleen maar een kwestie is van bevelen opvolgen.
Aan de andere kant is er permissieve discipline, waarbij kinderen mogen regeren en ouders overal ja tegen zeggen zonder zelfs maar na te denken of de kinderen wel de volwassenheid of de capaciteit hebben om zo’n plan uit te voeren.
Ongetwijfeld vormt autoritair of permissief zijn ook een soort gedrag (Spaanse link) bij kinderen in het heden en in de toekomst. Deze reacties kunnen onder andere angst, onzekerheid bij het nemen van beslissingen of zelfgenoegzaamheid zijn.
Misschien zijn zelfs deze eerdere ideeën over discipline verkeerd en vanwege deze slechte reputatie benadrukken sommige trends tegenwoordig liever een bepaalde extra component. Bijvoorbeeld positief opvoeden of positieve discipline.
Volgens Payne en Siegel (2015) is discipline – verre van straffen – de grootste blijk van genegenheid en interesse die ouders voor hun kinderen kunnen hebben. Het gaat om opvoeden met grenzen, het onderhouden van een emotionele band met kinderen en hen helpen op hun groeipad.
Het doel is dat ze hun autonomie kunnen ontwikkelen en goede beslissingen kunnen nemen. Niet om straf te vermijden, maar omdat ze begrijpen wat het beste voor hen en hun relaties is.
Welke soorten discipline bestaan er?
Enkele van de soorten discipline waarmee je rekening kunt houden om je kind op te voeden zodat het een integer persoon wordt die goede beslissingen neemt, zijn de volgende.
1. De emotionele zone van kalmte vinden
Als kinderen boos zijn en in een driftbui terechtkomen, is het eigenlijk zo dat ze nog niet de instrumenten hebben om hun conflict op een andere manier op te lossen. In dit opzicht moet je hen als volwassene helpen door een bemiddelaar en tolk van hun emoties te zijn.
Daarom kun je, in plaats van boos te worden en te schreeuwen, je kind uitnodigen in een hoekje van zijn/haar kamer waar hij/zij wat van zijn favoriete speelgoed heeft of waar hij/zij wat rust kan vinden.
Je kunt je kind zelfs gezelschap houden en hem/haar begeleiden tot hij/zij harmonie vindt door bijvoorbeeld voor hem/haar te zingen, te vertellen dat hij/zij moet ademen, enz. Om deze techniek te laten werken, is het belangrijk om het ze van tevoren uit te leggen, zodat je ze helpt om hun boosheid te begrijpen.
2. Waardeer het proces, niet alleen het resultaat
Erkenning van prestaties is een van de belangrijkste emotionele behoeften van kinderen. Feliciteer ze daarom elke keer als ze ergens beter in worden. En als ze niet het verwachte resultaat behalen, moet je toch hun inspanning en intentie valideren.
Je kunt bijvoorbeeld tegen een kind zeggen dat al een paar dagen oefent met balanceren op de fiets: “Geweldig! Je hebt zo je best gedaan en vandaag is het je gelukt!”
3. Regels en grenzen vaststellen
Als je van je kind verwacht dat het zich op een bepaalde manier gedraagt, moet je de regels en de gevolgen van het niet opvolgen ervan communiceren. Het beste is om ze samen op te bouwen en uit te leggen waar ze voor dienen. Het idee is dat kinderen dan begrijpen hoe belangrijk ze zijn en niet denken dat ze een bevlieging zijn of opgelegd worden.
Je kunt bijvoorbeeld een afspraak met ze maken en zeggen: “Je weet dat als je klaar bent met het opruimen van je kamer, je naar buiten mag om te spelen.”
4. Formuleer je instructies op een positieve manier
Als je wilt dat je kind handelt, moet jij de weg wijzen. Bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen: “Laat je speelgoed niet rondslingeren”, zeg je: “Leg je speelgoed terug waar het hoort.”
5. Anticiperen op scenario’s
Als je kind gedurende de dag verschillende taken voor de boeg heeft, kun je met ze praten zodat ze die in gedachten hebben. Zo komt het niet als een verrassing en is het makkelijker voor ze om zich voor te bereiden en hun emoties te beheersen.
6. Praten over hun emoties
Wanneer je kind zich boos, gefrustreerd of moe voelt, kun je te maken krijgen met een weigering om aan een bepaalde opdracht te voldoen, bijvoorbeeld wanneer ze hun huiswerk moeten maken. In dat geval is het een goed idee om je in te leven en een oplossing te bedenken.
Probeer je kind te vertellen “Ik weet dat je moe bent en liever wilt gaan spelen dan klusjes doen. Dat overkomt mij ook. Soms zou ik willen dat ik thuis kon blijven in plaats van te gaan werken. Maar het is belangrijk om dit te doen zodat je niet achterop raakt en zodat je zo snel mogelijk kunt gaan doen wat je wilt.”
Wat zijn de beste soorten discipline voor je kind?
Zonder twijfel moet je altijd je toevlucht nemen tot soorten discipline die gebaseerd zijn op respect, validatie van emoties en geduld, en niet die waarbij schreeuwen en geweld aan de orde van de dag zijn.
Niemand twijfelt eraan dat je een mens bent die ook andere problemen heeft die je bezighouden, en dat je soms ‘reageert’. Maar het is belangrijk om je bewust te leren zijn van je eigen grenzen en triggers, zodat je kunt leren om eerder op de rem te trappen.
Discipline is ook zorg
Misschien is het al duidelijk dat discipline een teken van interesse en verantwoordelijkheid is. Het is de moeite waard om op te merken dat om positieve discipline toe te passen, het belangrijk is om dit op een rustige manier te doen. Dit lijkt, in de tijd waarin we leven, vaak onmogelijk.
Het vereist echter een eerste stap van zelfzorg, dus probeer hulp te vragen als je je overweldigd voelt, zoek je eigen vrije tijd en probeer te rusten. Op deze manier zul je niet elke keer dat je iets met je kinderen doet, dit doen vanuit een plek van opgehoopte stress.
Natuurlijk zijn er dagen die beter zijn dan andere en dagen die moeilijker zijn. Positief opvoeden vergt tijd en geduld. Het is een proces van vallen en opstaan dat je zult corrigeren naarmate je je bewust wordt van het pad dat je wilt volgen en naarmate je accepteert om die dingen te leren die je wilt veranderen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Bilbao, A. (2015). El cerebro del niño explicado a los padres. Barcelona: Plataforma.
- Capano, Álvaro, & Ubach, Andrea. (2013). Estilos parentales, parentalidad positiva y formación de padres.. Ciencias Psicológicas, 7(1), 83-95. Recuperado en 21 de mayo de 2023, de http://www.scielo.edu.uy/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1688-42212013000100008&lng=es&tlng=es.
- Nerín, N. F., Nieto, M. Á. P., & de Dios Pérez, M. J. (2014). Relación entre los estilos de crianza parental y el desarrollo de ansiedad y conductas disruptivas en niños de 3 a 6 años. Revista de Psicología Clínica con niños y adolescentes, 1(2), 149-156.
- Siegel, D y Payne, T. (2015). Disciplina sin lágrimas: una guía imprescindible para orientar y alimentar el desarrollo mental de tu hijo. Madrid, España
- Siegel, D y Payne, T. (2010). El cerebro del niño: 12 estrategias revolucionarias para cultivar la mente en desarrollo de tu hijo. Madrid, España.
