Het emotionele werk van een moeder

Moeders zorgen voor hun gezin met lichaam, geest en ziel. Maar wat gebeurt er als ze ophouden voor zichzelf te zorgen om voor anderen te zorgen?

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Mara Amor López.

Laatste update: 22 december, 2022

Het emotionele werk van een moeder omvat niet alleen het beheren van de gevoelens die met het moederschap te maken hebben, maar ook haar emoties als echtgenote, als werkende vrouw, als huisvrouw, enzovoort. Vaak wordt dit werk een zware strijd en komt het vaak op de achtergrond van de eigen gevoelens als vrouw.

Alle moeders streven naar een gezonde emotionele dynamiek in huis, binnen onze mogelijkheden en beperkingen. We hebben to-do lijstjes, de wens om meer te doen dan we bereiken, en de behoefte om de beste moeders voor onze kinderen te zijn.

Hoewel elk van deze aspecten belangrijk is, moeten we niet ophouden naar onszelf te luisteren. Want als we werken aan wie we zijn en wat we voelen, zullen we het beste van onszelf aan onze kinderen en ons gezin kunnen geven.

Wat is het emotionele werk van een moeder?

Het emotionele werk van een moeder omvat de kleine dingen die dagelijks worden gedaan voor het welzijn van het gezin. Voor het grootste deel zijn alle vrouwen de emotionele steun van hun gezin, en dit werk is, hoewel zwaar, zeer waardevol.

Als we naar bed gaan komen honderden gedachten, nog niet afgehandelde to-do lijstjes, emoties en zorgen in onze gedachten op. Op dat moment moeten we ze echter opzij schuiven en loslaten om de rust te krijgen die we zo hard nodig hebben.

Zelfs met de taken die we nog moeten doen, met emoties van schuld en spijt, zijn we dezelfde geweldige moeders en vrouwen als altijd.

Wat gebeurt er met onze emoties als we moeder worden?

Normaal gesproken onderdrukken veel moeders hun negatieve emoties en weigeren ze te voelen. Ofwel omdat ze voor de maatschappij ‘ongepast’ zijn, ofwel omdat we denken dat we een perfect voorbeeld voor onze kinderen moeten stellen.

In beide gevallen moeten we onszelf toestaan ze te ervaren (Spaanse link) en ze eruit te laten . Anders komen ze er op een bepaald moment en op een andere manier uit. Over het algemeen op een ongemakkelijke manier.

Hoe kunnen deze onderdrukte emoties naar buiten komen?

Onderdrukte emoties vinden een manier om te ontsnappen. Ze doen dat op verschillende manieren: Als tranen, een gevoel van vermoeidheid en voortdurende uitputting, lichamelijke pijn, en zelfs in de vorm van ziekte.

Weten hoe je met elk van de emoties die we voelen omgaat is dus essentieel, zodat ze uiteindelijk geen schade aan ons toebrengen.

De rol van een moeder, een baan van zonsopgang tot zonsondergang

Moeders zijn meestal de steunpilaar van het gezin. We zijn huisvrouwen, leraressen, verpleegsters, bemiddelaars, psychologen, werksters, echtgenotes, koks, en nog veel meer.

Soms raakt onze rol als vrouw onderweg zoek en raken we verwijderd van die mooie essentie die ons kenmerkt. Beetje bij beetje houden we op met voor onszelf te zorgen (zelfs van onszelf te houden) om ons volledig op onze rol als moeder te richten.

Het belangrijkste is dat we begrijpen dat het eerste en belangrijkste in ons leven onszelf is. En dat heet niet egoïsme, maar zelfbegrip en eigenliefde.

We moeten aan onszelf denken en meer ten gunste van ons welzijn werken om ons gezin het beste te kunnen geven. Als we fouten maken, is dat niet erg, het zijn levenslessen. En wat anderen veronderstellen of denken hoeft ons niet ‘s nachts wakker te houden.

Er zijn geen perfecte moeders, noch huizen waarin we nooit een schreeuw horen vanwege een driftbui. Er zijn momenten van boosheid, vermoeidheid, en “ik kan er niet meer tegen”. We moeten echter niet toestaan dat ze onze gewoonte worden om te reageren.

Wat kunnen we met deze emoties doen?

Hoeveel hulp van buitenaf we ook zoeken om deze maalstroom van hardnekkige emoties en gedachten op te lossen, zijn wij het die er van binnenuit aan moeten werken.

Als we niet voor onszelf zorgen van binnen en van buiten, zal niemand anders dat doen. En als we deze taak uitstellen, zal ons lichaam het ons laten weten.

Er zijn dus geen magische recepten om ons een handje te helpen als we ons niet dagelijks inspannen om aan onze emoties te werken. Dit is een innerlijke verandering. We moeten namelijk erkennen wat ons kwetst en het zonder wroeging of schuldgevoel aanvaarden.

Vervolgens moeten we een plan bedenken om de mentaliteitsverandering te bereiken. Hiervoor kunnen we onze toevlucht nemen tot diep ademhalen, yoga beoefenen, ontspanning of meditatie toepassen, lichaamsbeweging. Of iets anders dat ons helpt een gezonder leven te leiden.

Een uur per week voor onszelf uittrekken is geen zonde of een egoïstische daad. We verdienen het namelijk en we zijn het ons lichaam, geest en ziel verschuldigd. Het is fundamenteel dat we ophouden met smoesjes verzinnen en voor onszelf gaan zorgen.

Het emotionele werk van een moeder

Het emotionele werk van een moeder begint in haarzelf. In het aanvaarden van de emoties die opkomen, ze uitwerken en ze loslaten.

Bedenk dat alle moeders mensen zijn en dat we geen superkrachten hebben om alles te volbrengen. We gaan door emotionele hobbels, we leven en voelen ons net als iedereen.

Het belangrijkste in ons leven is tijd en die kan niet gekocht of verkocht worden. In het heden leven zonder ons zorgen te maken over morgen, stelt ons in staat meer te genieten van wat we hebben en van wat we bereikt hebben.