Kinderen met het syndroom van Asperger, hoe ze te behandelen

Het syndroom van Asperger is een autismespectrumstoornis waarvan de intensiteit en symptomen van persoon tot persoon verschillen.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Indira Ramírez Terán

Laatste update: 11 juni, 2023

Hoe moet je kinderen met het syndroom van Asperger behandelen? Met liefde, zoals je alle kinderen behandelt.

Het syndroom van Asperger is een stoornis van het autismespectrum waarvan de intensiteit en de symptomen van persoon tot persoon verschillen. In dit bericht is het niet onze bedoeling ons de taken toe te eigenen van specialisten, die bepalen of het kind deze aandoening van het autismespectrum vertoont en wat hun aanbevelingen voor de behandeling ervan zouden zijn.

Wel is er een reeks tips die voor jou als ouder behulpzaam zullen zijn en de taak zullen vergemakkelijken. Op die manier zal het syndroom van Asperger de ontwikkeling en het welzijn van je kind niet aantasten.

Wat is het syndroom van Asperger?

Het syndroom van Asperger is een autismespectrumstoornis die in de vroege kinderjaren (3 jaar) verschijnt. Het krijgt echter de nadruk tussen de 6 en 8 jaar. Dit is een periode waarin ouders en verzorgers van het kind acute tot ernstige verschillen of moeilijkheden opmerken in de sociale interactie en de communicatiewijze van het kind.

In tegenstelling tot autisme hebben kinderen met Asperger geen taalproblemen of vertragingen in het begrijpen van cognitieve processen.

Asperger werd voor het eerst vastgesteld door de Oostenrijkse psychiater en kinderarts Hans Asperger. Het wordt voor het eerst in een wetenschappelijk tijdschrift vermeld in 1981. Dat wil zeggen dat er nog maar 41 jaar verstreken zijn sinds de term bekend werd op het wetenschappelijke toneel. Er is dus nog veel over dit syndroom te leren.

Asperger’s is dus nog betrekkelijk nieuw. Daarom bestaan er meer twijfels dan zekerheden over. Degenen die het hebben identificeren zichzelf als neurodivers of als neuro-atypisch. Het is een aandoening die, met een vroege behandeling, bestaande uit het ontwikkelen en aanleren van sociale vaardigheden, onder controle te krijgen is.

Asperger komt, althans volgens de statistieken, in grotere mate bij jongens voor dan bij meisjes. Dit is echter in twijfel getrokken. Er is op gewezen dat het niet zo is dat jongens het vaker hebben, maar dat het bij meisjes onopgemerkt blijft.

Dit syndroom brengt men meestal in verband met genialiteit. Mensen met Asperger ontwikkelen namelijk meestal een obsessieve belangstelling voor onderwerpen waarin ze zich specialiseren. Vanaf dat ze kinderen zijn, vertonen ze bijvoorbeeld sterk ontwikkelde taal. Isaac Newton, Albert Einstein, Keanu Reeves en Steven Spielberg zouden neurodivers zijn.

Kinderen met het syndroom van Asperger, hoe ze te behandelen

Vaste routines

De American Psychiatric Association (Engelse link) beveelt aan routines, rituelen en structuren van voorspelbaar gedrag en ontwikkeling vast te stellen en te handhaven. Deze vergemakkelijken de interactie van het kind met de wereld. Dat wil zeggen, probeer samen met het kind en het gezin de complete school- en gezinsroutine te ontwerpen. Dit met inbegrip van maaltijden, spel- en studieroosters die hun opname in de wereld zonder trauma’s mogelijk maken.

Leer meer over het syndroom van Asperger

Ouders moeten het syndroom van Asperger leren kennen. Ze moeten de diagnose aan het kind bekend maken, zonder dat dit a priori een belemmering of beperking voor zijn ontwikkeling vaststelt. Dat wil zeggen: vermijd aan te nemen dat het kind dit of dat niet zal kunnen doen of verdragen voordat het gebeurt.

Zoek ook toegang tot gespecialiseerde informatie die door ouderverenigingen en burgerorganisaties gegeven wordt.

Neem met het kind deel aan activiteiten die georganiseerd worden door NGO’s die zich inzetten voor kinderen met Asperger, houd contact met andere ouders die kinderen met deze aandoening hebben en ook met volwassenen die deze aandoening hebben, wissel informatie met hen uit en creëer ondersteunende netwerken.

Wees hun ‘cheerleader’

Ja, zorg dat je de ‘cheerleader’ van je kind bent. Motiveer ze om hun doelen te bereiken, help het kind en zijn omgeving zich bewust te worden van het syndroom, versterk hun waarden en moedig ze aan deel te nemen aan activiteiten waarin ze hun kwaliteiten naar voren kunnen brengen. Zo versterk je hun gevoel van eigenwaarde en zekerheid.

Vermijd echter ongezonde kritiek of kwetsende opmerkingen naar het kind toe, respecteer de ruimte als ze alleen willen zijn maar zorg ervoor dat deze momenten niet te lang duren. Help ze hun speciale interesses te ontwikkelen en een expert te worden over die onderwerpen. Erken en vier hun verschillen.