3 methoden om grenzen te stellen zonder te straffen

Grenzen stellen aan kinderen is een manier om ze liefde te tonen. Om grenzen te stellen, kunnen ouders verschillende strategieën en technieken gebruiken om straf te vermijden.

Geschreven en geverifieerd door de pedagoog María Matilde.

Laatste update: 22 december, 2022

Kinderen opvoeden is een prachtige en tegelijkertijd gecompliceerde taak. Het doel van elke ouder is om hun kinderen met liefde en genegenheid op te voeden. Ze willen passende grenzen stellen, zodat de kinderen op de juiste manier opgroeien en volwassen worden, en in staat zijn om in de samenleving te functioneren. In dit opzicht kunnen de volgende technieken om grenzen te stellen zonder kinderen te straffen een grote hulp zijn. Hier zijn drie nuttige bronnen om kinderen op te voeden zonder toevlucht te nemen tot schreeuwen en verboden.

Wat bedoelen we met grenzen stellen aan kinderen?

Naarmate kinderen groeien, is het noodzakelijk dat ze routines en gewoonten leren. Ze moeten geleidelijk regels leren met betrekking tot het dagelijks leven en hun relatie met anderen.

Dus de belangrijkste reden waarom grenzen nodig zijn, is dat kinderen zo de fundamentele orde van hun leven in de toekomst leren. Het volwassen leven en het professionele leven verlopen namelijk volgens bepaalde regels en codes. Kinderen moeten dit dus leren als ze volwassen worden.

Daarom is het essentieel om kinderen met alle liefde op te voeden. Om ze op te voeden door redelijke grenzen te stellen, betekent dit dus ook dat je ze liefde toont. Limieten stellen kinderen namelijk in staat om vrij te zijn en tegelijkertijd te leren over hun verplichtingen. Grenzen leren kinderen respectvol met elkaar om te gaan. Ze leren zo wat goed of toegestaan is en wat niet, wat goed voor hen is en wat niet.

Grenzen zijn dus de strategie bij uitstek om kinderen op te voeden en hen waarden bij te brengen zoals respect, verantwoordelijkheid, solidariteit, verdraagzaamheid, discipline en standvastigheid. Grenzen stellen is een manier om kinderen de tools te geven die ze nodig hebben om hun toekomst onder ogen te zien en volwaardige volwassenen te worden.

Waarom is het geen goed idee om te straffen om grenzen te stellen?

We hebben al gezegd dat het stellen van grenzen aan kinderen de fundamentele strategie is om ze op te voeden. Het is dus logisch om te benadrukken dat straffen helemaal geen goede optie is. Ontnemen of verbieden om een kind een houding of gedrag te laten veranderen, helpt niet om het doel te bereiken.

Wanneer kinderen namelijk met straf worden geconfronteerd, internaliseren ze de woede en frustratie die deze straf hen veroorzaakt. Ze zullen echter zelden stoppen om na te denken of na te denken over de reden voor de straf.

Daarom, zelfs als het ingewikkeld is, is het noodzakelijk om kinderen de motieven en redenen te geven om grenzen te stellen. Ook is het belangrijk om de relatie tussen de limiet en de noodzaak om bepaald gedrag aan te passen uit te leggen. Bovendien moeten we onze toevlucht nemen tot de gevolgen van iets niet doen, zoals het afnemen of verminderen van privileges. Het is zelfs goed om kinderen van tijd tot tijd te motiveren. Beloon ze als ze gehoorzamen of zich goed gedragen.

Drie technieken om grenzen te stellen zonder kinderen te straffen

Er zijn zeker veel andere strategieën en technieken om grenzen te stellen zonder kinderen te straffen. Maar bij deze gelegenheid delen we drie technieken die niet alleen effectief zijn, maar ook relatief eenvoudig om dagelijks uit te voeren.

De strategie van het alternatief, een goede optie

Een nuttige strategie om grenzen aan kinderen te stellen, is om ze een alternatief te bieden voor het gedrag of de actie die we willen dat ze veranderen. Zo zullen ze niet het gevoel hebben dat ze iets fout doen, maar dat ze het beter anders kunnen doen.

Het is bijvoorbeeld beter om alternatieven voor te stellen, zoals spelen met hun eigen speelgoed in plaats van met keukengerei. Of bied ze het alternatief aan om eerst hun kleren en speelgoed op te ruimen, en dan naar buiten te gaan om in het park te spelen. Leg ze uit dat ze op deze manier hun plezier met hun vrienden niet hoeven te onderbreken om naar huis te gaan om hun dagelijkse klusjes te doen.

De STOP-techniek: bied meer dialoog en uitleg

Om grenzen te stellen zonder te straffen, is dialoog en communicatie met kinderen essentieel. Dus, rekening houdend met de leeftijd van de kinderen, moeten limieten worden uitgelegd. Ook moeten er redenen worden gegeven waarom ze zijn ingesteld. Op deze manier zullen de kleintjes een limiet begrijpen en deze op een positievere manier accepteren.

In dit opzicht kan een uitstekende tactiek zijn om de STOP-techniek toe te passen. Deze methode bestaat uit het onmiddellijk stoppen met iets doen of zeggen wanneer we dit woord horen.

Zo zullen kinderen internaliseren dat het woord STOP een bevel aangeeft dat ze onmiddellijk moeten opvolgen. Zodra we erin geslaagd zijn de aandacht van kinderen te trekken, kunnen we ze uitleggen waarom dergelijke acties of gedragingen worden beperkt, aangepast of geëlimineerd.

Tabel met rood en groen om grenzen te stellen zonder kinderen te straffen

Een andere handige strategie is om met de kinderen een kaart te maken waarop de dagen van de week zijn weergegeven. Elke avond, voor het kind naar bed gaat, wordt de dag groen gekleurd als het kind zich goed heeft gedragen. Kleur het rood als het kind zich niet heeft gedragen. Bijvoorbeeld als de ouders de aandacht van hun kind moesten trekken door middel van de STOP-techniek.

Het positieve van het toepassen van deze strategie is dat het kinderen helpt en leert om doelen te stellen. Dus aan het einde van de week, als er meer groene dan rode dagen zijn, zullen kinderen het gevoel hebben dat ze hun doelen hebben bereikt en daarom zal het zeker nodig zijn om hun prestaties te vieren, en waarom niet, om na te denken over en onderhandelen over bepaalde beloningen.

Kortom, we hopen dat je deze technieken leuk vindt om grenzen te stellen zonder je kinderen te straffen. Als je ze gaat gebruiken, zul je zien hoe snel ze effect hebben op de kleintjes!