Hoe weet je of je kind lijdt aan aandachtstekort?
Aandachtstekort hyperactiviteitstoornis is een stoornis van onze tijd met een aanzienlijke incidentie bij de ‘multitaskende’ generatie, of digital natives. Dat wil zeggen, in de moderne tijd werd deze neurobiologische aandoening vastgesteld en gediagnosticeerd, die de ontwikkeling van het kind verhindert in termen van wat door de meerderheid als typisch wordt beschouwd.
Afgeleid, vergeetachtig, teruggetrokken, traag, hyperactief en impulsief zijn enkele van de etiketten die men gebruikt om kinderen met deze stoornis aan te duiden.
Maar zodra deze etiketten overwonnen zijn, begrijpen we dat het gewoon een andere manier is om de wereld te begrijpen. Het is niet meer en niet minder dan andere manieren.
Een hogere incidentie van deze aandoening stelt men overigens vast bij jongens dan bij meisjes. Het verschijnt regelmatig bij jongens en heeft de neiging het hele leven aan te houden. Erfelijke en omgevingsfactoren zijn van invloed op het ontstaan ervan.
Ouders, voogden en onderwijzers van een kind met aandachtsproblemen hebben de verantwoordelijkheid om naar specialisten op dit gebied te gaan. Zij zullen het kind namelijk beoordelen en vaststellen of het dit syndroom heeft of niet. In dit artikel geven we je gewoon wat tekenen die je helpen het syndroom eerst te herkennen en er wat meer over te weten te komen.
Het laatste woord is echter aan de specialist.
Aandachtstekort of hyperactiviteit?
ADHD is een neurobiologische verstrooiing die onrijpheid van de motorische en aandacht aspecten bij kinderen veroorzaakt. Dit levert milde tot ernstige problemen van onoplettendheid, hyperactiviteit, en impulsiviteit op. Aandachtstekort staat geregistreerd in de APA (American Psychiatric Association) classificatie van psychische stoornissen. Men diagnosticeert het tijdens de schooljaren vóór 12 jaar. Ongeveer 7% van de schoolbevolking lijdt eraan.
Er zijn varianten van de stoornis: Aandacht stoornis of hyperactiviteit. Ouders moeten attent zijn op het leren van het kind en sociale ontwikkeling en of zijn teruggetrokken of verstrooid gedrag meer dan twee aspecten van het leven beïnvloedt: School, sociaal, of gezinsleven. Bovendien moet men het kind evalueren om uit te sluiten dat de stoornis door een medische aandoening wordt opgewekt.
Hoe weet je of je kind aan aandachtstekort lijdt?
Diagnostisch werk wordt gedaan door een specialist op het gebied van ADHD (Engelse link), zodat er geen misdiagnose optreedt, zoals vaak het geval is. Er zijn echter houdingen die het voor ouders gemakkelijker maken een probleem in het gedrag van hun kinderen te ontdekken. Zoals bekend, is vroegtijdige detentie belangrijk, zodat behandelingen doeltreffender zijn en voor het welzijn van het kind met aandachtstekort kunnen zorgen, met als enig doel hun capaciteiten vrij en gelukkig te ontwikkelen.
Enkele kenmerken van deze kinderen:
- Hebben moeite zich met details bezig te houden.
- Vaak afwezig en in zichzelf gekeerd zijn.
- Ze hebben moeite om vast te stellen wat in een scène of situatie relevant is.
- Ze zijn impulsief in hun reacties of antwoorden. Als ze antwoorden denken ze niet na en ze handelen over het algemeen eerder op impuls dan op verstand.
- Ze verliezen het overzicht over taken of activiteiten. Ook zijn ze gemakkelijk afgeleid. Ze zijn niet constant en veranderen van taak zonder de vorige af te hebben.
- Kinderen met verminderde aandacht of hyperactiviteit hebben sociale en schoolmoeilijkheden.
- Leraren beoordelen deze kinderen over het algemeen als lui en geven ze slechte cijfers voor sommige vakken. Dit beïnvloedt op zijn beurt de gezinsrelatie, want de ouders zien het kind op basis van het oordeel van de leraar.
- Het is moeilijk voor ze om stil te zijn en ze zijn voortdurend in beweging. Ze trekken altijd de aandacht door hun gedrag.
- Deze kinderen praten veel.
- Ze raken voorwerpen kwijt.
Als je kind meer dan vijf van deze gedragingen vertoont en ze beginnen zijn of haar schoolprestaties of sociale ontwikkeling te beïnvloeden, ga dan naar een specialist om tests en onderzoeken uit te voeren om vast te stellen of het om aandachtstekort gaat.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Campos, J. A. A., Santacana, M. F., Olmos, J. G., & Cebollero, M. P. (2005). Utilidad diagnóstica del Cuestionario TDAH y del Perfil de atención para discriminar entre niños con Trastorno por déficit de atención con hiperactividad, Trastornos del aprendizaje y controles. Anuario de Psicología, 36(2), 211-224. https://www.redalyc.org/pdf/970/97017405004.pdf
- Casas, A. M., & Ferrer, M. S. (2010). Tratamientos psicosociales eficaces para el trastorno por déficit de atención con hiperactividad. Informació psicològica, (100), 100-114. https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/3642841.pdf
- Cerviño, O. A., Scandar, R., & Jehin, C. E. (2001). Trastorno por déficit de atención e hiperactividad. Prensa Medica Argentina.
- González, R., Bakker, L., & Rubiales, J. (2014). Estilos parentales en niños y niñas con TDAH. Revista Latinoamericana de Ciencias Sociales, Niñez y Juventud.
- Pascual, I. (2008). Trastornos por déficit de atención e hiperactividad (TDAH). Asociación Española de Pediatría.
- Rodríguez Hernández, P. J., González González, I., & Manuel Gutiérrez Sola, A. (2015). El trastorno por déficit de atención e hiperactividad. Pediatria Integral.
- American Psychiatric Association. (2014) Manual Diagnóstico y Estadístico de los Trastornos Mentales (DSM-V). 5° edición. Editorial Panamericana. Disponible en: https://www.fundacioncadah.org/web/articulo/diagnosticar-el-tdah-dsm-5.html
