Soorten voogdijregelingen voor gescheiden ouders
In het volgende artikel zullen we de verschillende soorten voogdijregelingen voor gescheiden ouders bespreken.
Wanneer ouders uit elkaar gaan of scheiden, dan heeft dit een onvermijdelijke invloed op hun kinderen. Om ervoor te zorgen dat deze scheiding zo min mogelijk impact heeft, bepalen de voogdijregelingen de tijd die kinderen met elke ouder doorbrengen.
Bij een scheiding moeten ouders dus nadenken over hoeveel tijd ze met hun kinderen kunnen doorbrengen. Het opstellen van een voogdijovereenkomst kan een ontmoedigende taak lijken.
Het is echter essentieel dat ouders zich op hun gemak voelen met de details. Dit omvat het begrijpen van de verschillende soorten voogdijregelingen voor gescheiden ouders, wat ze definieert en wat ze bepaalt.
Hieronder vertellen we je dus alles wat je moet weten.
Wat zijn de verschillende soorten voogdijregelingen voor gescheiden ouders?
1. Volledige voogdij
De eerste soort van voogdijregeling die tussen gescheiden ouders bestaat, is volledige voogdij. In dit geval, wat er gebeurt, is dat slechts één ouder het recht heeft om met de kinderen te leven en verantwoordelijk voor ze te zijn. Volledige voogdij is zeer ongebruikelijk.
In feite gebeurt dit soort voogdijregelingen meestal alleen wanneer een van de ouders de verantwoordelijkheid voor zijn of haar kinderen niet op zich kan nemen. Het is ook het geval wanneer de ouder ongepast gedrag heeft laten zien.
Deze zelfde ouder heeft echter wel vaak bezoekrechten. Als een rechter van mening is dat er mogelijk een risico is voor het kind, dan kunnen deze bezoeken toezicht vereisen.
Om ervoor te zorgen dat deze scheiding zo min mogelijk impact heeft, bepalen de voogdijregelingen de tijd die kinderen met elke ouder doorbrengen.
2. Co-ouderschap of gezamenlijke voogdij
In de tweede plaats verwijst co-ouderschap naar zowel fysieke als wettelijke voogdij. Als ouders co-ouderschap willen krijgen, dan moeten ze het er beiden over eens zijn dat ze de tijd die ze met hun kind doorbrengen willen delen.
Er moeten dus verschillende factoren zijn om dit soort voogdijregeling haalbaar te maken. De ouders moeten bijvoorbeeld relatief dicht bij elkaar wonen en beschikbaar zijn om voor hun kinderen te zorgen.
Tegelijkertijd hebben ouders in het geval van co-ouderschap gelijke rechten ten opzichte van hun kinderen. Dat betekent dat beide partijen net zoveel te zeggen hebben als het gaat om beslissingen die te maken hebben met onderwijs, opvoeding, etc.
Tegelijkertijd delen ze verantwoordelijkheden en brengen ze evenveel tijd met hun kinderen door.
De wet heeft geen exacte richtlijnen over hoe ouders deze tijden verdelen. Ze kunnen dus wekelijks, maandelijks, jaarlijks, etc. zijn. Of ouders kunnen ook specifieke dagen van de week vaststellen die kinderen bij elke ouder zullen doorbrengen.
3. Verdeelde voogdij
Het laatste soort van voogdijregelingen voor gescheiden ouders dat we vandaag willen presenteren, is gedeelde voogdij. Deze vorm van voogdijregeling kan plaatsvinden in gevallen waarin ouders meer dan één kind hebben.
Hier kunnen ouders het erover eens zijn dat een van de kinderen bij de moeder en de ander bij de vader gaat wonen.
Dit soort overeenkomst is zeer ongebruikelijk. De eenheid van het gezin en de wens om hun kinderen te helpen, kunnen sommige ouders er echter toe brengen deze ongebruikelijke vorm van voogdij uit te voeren.
Om ervoor te zorgen dat deze scheiding zo min mogelijk impact heeft, bepalen de voogdijregelingen de tijd die kinderen met elke ouder doorbrengen.
Wat zijn de bepalende factoren in voogdijregelingen voor gescheiden ouders?
De belangrijkste factor bij het sluiten van voogdijregelingen is ongetwijfeld het belang van de kinderen. Om te weten wat het beste is voor een kind, houden rechters namelijk rekening met verschillende variabelen. Deze omvatten onder andere:
- De leeftijd van de kinderen.
- De behoeften van de kinderen.
- De economische mogelijkheden van elke ouder om in de behoeften van hun kinderen te voorzien.
- De relatie tussen de kinderen en elke ouder en andere gezinsleden.
- Stabiliteit bewaren in het leven van de kinderen.
- De fysieke en mentale gezondheid van zowel ouders als kinderen.
- De tijd die elke ouder beschikbaar heeft om met de kinderen door te brengen.
- De levensstijl van elke ouder: Rechters zullen de impact van de levensstijl van een ouder op de kinderen in overweging nemen.
- De situatie tussen broers en zussen.
Tot slot moet je er rekening mee houden dat ouders in de meeste gevallen in staat zijn om een voogdijregeling te sluiten zonder tussenkomst van een rechter. Als ouders het echter niet eens kunnen worden, dan zal een rechter moeten bepalen wat het beste is voor de kinderen.
Tegelijkertijd kan een gezinsadvocaat ouders en kinderen ook helpen om de best mogelijke regeling te treffen.
