Opgroeien als enig kind: de voor- en nadelen

Opgroeien als enig kind heeft zijn voordelen en ongemakken. Ontdek wat ze zijn in het artikel van vandaag en maak er het beste van.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Geschreven door Elena Sanz Martín

Laatste update: 22 december, 2022

In dit artikel zullen we enkele van de algemene mythen ontkrachten en enig licht werpen op opgroeien als enig kind.

Elke dag zijn er meer en meer gezinnen die slechts één kind hebben. Of het nu om medische redenen is of een persoonlijke beslissingen, dit type familie is een groeiende trend.

Opgroeien als enig kind

We worden momenteel geconfronteerd met een sociaal panorama dat heel anders is dan dat van eerdere tijden met betrekking tot het gezin. Het geboortecijfer daalt steeds meer en het vruchtbaarheidscijfer (dat is het gemiddelde aantal kinderen per vrouw) is 1.6.

Dit toont ons de groeiende tendens van onze samenleving naar een fenomeen dat ooit een zeldzaamheid leek. Gezinnen met slechts één kind worden heel gewoon. Er zijn veel overtuigingen geassocieerd met kinderen (en volwassenen) die opgroeien zonder broers en zussen. Maar zit er enige waarheid in deze stereotypen?

De voordelen van opgroeien als enig kind

• Enige kinderen krijgen meer aandacht van hun ouders. Hun moeders en vaders vervullen hun taak als ouders met exclusieve toewijding. Ze hoeven hun tijd of genegenheid niet te verdelen. Als gevolg hiervan voelen deze kinderen zich vaak gesteund en verzorgd en ontwikkelen ze een goede eigenwaarde.
• Ouders met slechts één kind hebben meestal meer economische middelen te bieden. Hierdoor kunnen hun kinderen genieten van een grotere verscheidenheid aan ervaringen op verschillende gebieden van het leven.

• Deze kinderen groeien op in een wereld van volwassenen, in voortdurend contact met hen. Volwassenen zijn hun rolmodellen en hun belangrijkste bron van interactie.
• Deze omstandigheden leiden tot een grotere ontwikkeling van creativiteit, verbeeldingskracht en mentale flexibiliteit. Om dezelfde reden hebben enige kinderen vaak een snellere intellectuele (zowel linguïstische en cognitieve) ontwikkeling.
• Geen broers en zussen hebben, betekent dat ze veel tijd hebben om alleen te zijn. Volwassenen kunnen gewoonlijk niet al hun tijd met spelen doorbrengen. Daarom weten deze kinderen zich aan te passen aan het alleen zijn, tijd aan hobby’s toe te wijden, zichzelf te leren kennen en onafhankelijker te zijn. Deze kinderen zijn meestal rustiger, meer introvert en volwassener.
• Enige kinderen hebben ook geen broers en zussen om de schuld naar af te schuiven of om de schuld mee te delen. Al vanaf jonge leeftijd leren ze verantwoordelijkheid te accepteren. Dit maakt hen efficiënter, zowel in het leven als op het werk.

Nadelen van het opgroeien als enig kind

Het negatieve deel van al deze toewijding van je ouders is dat de aandacht overdreven kan zijn. Als dat gebeurt, kunnen kinderen verwend en egocentrisch worden.

Bovendien kan deze overmatige aandacht leiden tot overbescherming, waardoor kinderen een verlegen, angstige en overdreven voorzichtige persoonlijkheid ontwikkelen.

Niet iemand in de familieomgeving hebben om mee te concurreren, te spelen en te delen als gelijken is een obstakel als het gaat om het ontwikkelen van bepaalde vaardigheden.

Als gevolg hiervan hebben kinderen die opgroeien zonder broers en zussen het vaak moeilijker om hun behoeften met anderen uit te drukken. Confrontatie kan een groot probleem voor hen zijn, omdat ze niet weten hoe ze het moeten aanpakken.

Ze kunnen ook moeilijker genereus zijn, zowel met materiële goederen als met hun emoties. Ze hebben de neiging om te denken dat mensen voor zichzelf moeten zorgen. Dit, samen met hun individualiteit, kan ervoor zorgen dat ze wat egocentrisch overkomen.

Vaak worden deze kinderen behandeld als volwassenen, gezien de gevorderde volwassenheid die ze vertonen. Dit kan hun spontaniteit beperken en ervoor zorgen dat ze te geremd zijn.

Enige kinderen kunnen zich soms eenzaam voelen omdat ze niet die saamhorigheid hebben die broers en zussen bieden. Deze kinderen kunnen teruggetrokken en gereserveerd worden.

Wat te doen om de nadelen te vermijden

• Het is erg belangrijk dat ouders grenzen stellen, op een liefdevolle manier. Enige kinderen moeten leren de tijd van anderen te respecteren en “nee” als antwoord te kunnen accepteren.
• In plaats van enige kinderen te overbeschermen, moeten ouders hun kinderen de mogelijkheid bieden om op eigen benen te leren staan.
• Om egocentrisme te voorkomen, moeten ouders hun kinderen leren hoe ze moeten delen en op hun beurt moeten wachten.
• Enige kinderen moeten begrijpen dat, in tegenstelling tot wat er thuis gebeurt, de aandacht en lof van volwassenen niet altijd op hen gericht zullen zijn. Hun ouders moeten hen de mogelijkheid bieden om met andere kinderen om te gaan. In die zin zijn neven en nichten uiterst belangrijk.
• Hoewel enige kinderen erg volwassen lijken, mogen we nooit vergeten dat ze nog steeds kinderen zijn en het is belangrijk om hen de ruimte te geven om spontaan te zijn.
• Om het subjectieve gevoel van eenzaamheid te verzachten, is het belangrijk dat ouders altijd steun en begrip bieden.