Lijfstraffen van invloed op IQ van je kind

Lijfstraffen en verbale mishandeling kunnen leiden tot haatdragende volwassenen met lage eigenwaarden, die kwetsbaar zijn voor drugsverslaving of zelfs zelfmoord.

Al vanaf de geboorte hebben mensen vergelijkbare reacties op verschillende prikkels uit de omgeving: genot, verrassing, woede, leed, schaamte en andere prikkels. De geestelijke gezondheid van kinderen kan achteruit gaan wanneer ze lijfstraffen krijgen of mishandeld worden.

Wanneer we ouder worden vermengen bovenstaande reacties zich met onze eigen ervaringen om vorm te geven aan complexe emoties.

In de meeste gevallen gaan lijfstraffen gepaard met harde woorden, wat het zelfvertrouwen beïnvloedt. Kinderen raken depressief en ontwijken contact met familie en vrienden. Ze kunnen een angststoornis en een negatief zelfbeeld ontwikkelen, wat beïnvloedt hoe het kind zichzelf als persoon ziet.

Onzekerheid zorgt op zijn beurt voor slechte schoolresultaten en minder begrip van schoolvakken, wat voor ernstige kennisgebreken kan zorgen. Dit maakt ouders boos en de cyclus van mishandeling en lijfstraffen gaat weer verder.

Zelfs in ontwikkelde landen zijn er veel ouders die lijfstraffen goedkeuren, ondanks bewijs dat vragen stelt bij de effectiviteit ervan. Bovendien zijn er sowieso betere manieren om je doel te bereiken.

Wat zijn lijfstraffen?

Lijfstraffen omvatten het gebruik van geweld, wat pijn toebrengt aan het kind om het gedrag te corrigeren.

Het is belangrijk om mee te nemen dat de overgrote meerderheid van ouders die hun kinderen slaan, zelf ook mishandeld werden door hun eigen ouders.

Lijfstraffen zorgen niet alleen voor kortstondige pijn; het kan ook trauma’s veroorzaken die kinderen hun hele leven bijblijven. Eén aspect hiervan is belicht door een Amerikaanse studie: een verlaging van het IQ. Deze verlaging vormt een groot obstakel voor het kind wanneer het later volwassen is.

Effectieve alternatieven voor lijfstraffen

Er zijn meerdere manieren voor ouders om inzicht te krijgen in de ontwikkeling van hun kind, wat in een aantal gevallen de frustratie en hulpeloosheid, twee veelvoorkomende oorzaken van lijfstraffen, kan verminderen.

Laten we een aantal manieren hiervoor bekijken:

• Je kan woorden in plaats van daden gebruiken door met je kind te praten over welk gedrag acceptabel is en onacceptabel; wat gevaarlijk is en wat niet.
• Luister naar je kind om motieven voor hun acties te begrijpen; waarom ze iets deden of waarom ze met iets stopten. Door het ze zelf te laten uitleggen, kunnen ze beter worden in het maken van beslissingen.
• Het woord ‘discipline’ komt van het Latijnse ‘discere’, wat leren betekent. Bij het gedrag van kinderen heeft dit een speciale betekenis. Hun gedrag is namelijk sterk gekoppeld aan hun emoties. Discipline is dus het proces waarbij je leert over gedrag en de gevoelens die eraan ten grondslag liggen.
• Verhoog de eigenwaarde van je kind door ze te prijzen wanneer ze zich goed gedragen.
• Maak regels en pas ze toe zonder agressie.
• Geef je kind veel liefde en toon genegenheid.
• Kinderen identificeren zich met hun ouders, dus wees een goed voorbeeld. Ze neigen ernaar zowel daden als woorden te imiteren. Hoe ouders zich gedragen, spreken en handelen heeft een grote impact op de ontwikkeling van hun kinderen.

Conclusie

Lijfstraffen zijn beperkt effectief en kunnen mogelijk schadelijke bijwerkingen hebben. 

Ouders moeten geholpen worden en gemotiveerd worden om andere methodes te ontwikkelen dan slaan om ongewenst gedrag binnen de perken te houden.

Als we echt een maatschappij willen met minder agressie en geweld, dan is het niet promoten van lijfstraffen een goede start.