Hoe vermijd je het verwende kind-syndroom

Vanuit psychologisch oogpunt kunnen we een hoop schadelijk gedrag bij onze kinderen aanmoedigen en ontwikkelen. Het is echter iets dat na ontdekking kan worden gecorrigeerd.

Het verwende kind-syndroom (een term die in 1989 werd bedacht) is een sociaal fenomeen waarvan veel ouders zich niet bewust zijn dat ze het bij hun kinderen veroorzaken.

Wat is precies het verwende kind-syndroom? Het syndroom kan vele oorzaken hebben.

Vandaag gaan we ons echter concentreren op één bepaald aspect: het geven van een buitensporig aantal materiële geschenken aan kinderen. Over het algemeen zijn dit onnodige geschenken, omdat ze al hebben wat ze nodig hebben (en meer) voor hun ontwikkeling en groei.

De invloed van reclame op het verwende kind-syndroom

Als speciale data zoals verjaardagen, kerst en andere vieringen naderen, wordt het verwende kind-syndroom meer en meer merkbaar. Reclame wordt intenser en frequenter. Het bombardement van reclame voor speelgoed, games en gadgets is de belangrijkste oorzaak van verwend gedrag bij kinderen.

Bij het zien van al deze advertenties kunnen kinderen gemakkelijk geloven dat hun geluk afhangt van het krijgen van alles wat ze zien.

De dingen die ze zien zijn de nieuwste op de markt en worden op een erg aantrekkelijke en opvallende manier aan hen verkocht. Het is heel begrijpelijk dat ze hierdoor denken dat ze dat item gewoon moeten hebben.

Door te veel cadeaus te geven aan kinderen, leren we hen geen positieve waarden aan. Integendeel, we sturen hen de boodschap dat een bepaald product op dit moment inderdaad het belangrijkste is. Als gevolg hiervan raken onze kinderen eraan gewend alles te hebben en waarderen ze niet wat ze al hebben.

Als ze eindelijk iets krijgen wat ze willen, vergeten ze het vaak kort daarna. Waarom? Omdat ze nu al gaan nadenken over wat ze hierna willen.

Symptomen van het verwende kind-syndroom

Enkele tekenen die je kunt opmerken bij kinderen met het verwende kind-syndroom zijn de volgende:

• Egoïsme.
• Gebrek aan medeleven.
• Gebrek aan verbeeldingskracht.
• Overmatig materialisme en consumentisme.
• Prikkelbaarheid en lage tolerantie voor frustratie.
• Chronische ontevredenheid en minachting voor wat ze hebben.
• Constant vragen om allerlei soorten voorwerpen: speelgoed, elektronische apparaten en zelfs voedsel.
• In meer ernstige gevallen kunnen kinderen onder andere een verzamelstoornis ontwikkelen.

Preventieve maatregelen voor het verwende kind-syndroom

Om te voorkomen dat het verwende kind-syndroom zich ontwikkelt, moeten we beginnen met de basis. We moeten de hoeveelheid materiële geschenken die we onze kinderen geven beheersen.

Tegelijkertijd moeten we beginnen met het investeren van quality time om met hen te spelen en hen te leren om dingen anders dan materiële objecten te waarderen.

We moeten een omgeving ontwikkelen waarin liefde het allerbelangrijkste is. Het is aan ons om een goed ​​voorbeeld te geven en thuis geen dubbele standaard te hebben. Natuurlijk is het nutteloos hen te vertellen dat ze niet zoveel aandacht aan materiële zaken zouden moeten schenken als wij, als ouders of voogden, het zelf doen.

Het is waar dat kinderen moeten spelen en plezier moeten hebben, maar hun vrije tijd moet zich niet beperken tot speelgoed of gadgets. Ze kunnen kleuren, knutselen en hun verbeelding gebruiken met vrienden of familieleden van hun eigen leeftijd.

Deel je vrije tijd met je kinderen, met en zonder speelgoed, zodat zij de actie meer waarderen dan het object zelf.

Tot slot een aantal tips

Behalve quality time met kinderen doorbrengen, moeten we hen helpen begrijpen dat materiële dingen niet alles zijn in het leven. Hoewel sommige van hen noodzakelijk zijn, mogen ze niet het middelpunt van ons leven worden.

Natuurlijk moet je dit met woorden en met acties uitleggen, op verschillende tijdstippen en zelfs op zeer subtiele manieren. Op deze manier kunnen we de juiste boodschap overbrengen.

Een andere benadering is om ze te laten zien dat er veel kinderen in de wereld zijn die blij (of gelukkiger) zijn met veel minder dan zij.

We hebben het hier niet over het manipuleren van je kinderen. We hebben het over het bewust maken van andere realiteiten zodat ze het contrast kunnen zien. De hoop is dat ze de kinderen ‘zullen imiteren’ die weten hoe ze plezier moeten maken, ongeacht materiële bezittingen.

En als ze eenmaal oud genoeg zijn om te begrijpen, moeten we hen laten weten dat materiële objecten kosten veroorzaken. Ze moeten namelijk begrijpen dat het niet altijd mogelijk is om alles te hebben wat we willen. Om dit te doen, moeten we hen de beginselen van financiële educatie leren.

Als we de mogelijkheid hebben, is het beste wat we hen kunnen bieden een recreatieve en leerzame ervaring, zoals een leuke kampeertocht of vakantie. Dit is veel beter dan een lange lijst met speelgoed die ze zich later niet eens zullen herinneren.

Deze ervaringen met kostbaar menselijk contact zullen hen op de lange termijn zoveel meer voldoening geven en hun leven op zoveel manieren verrijken.