De 'eerste adolescentie' bij 6-jarige kinderen
We weten allemaal dat veel kinderen in hun tienerjaren een crisis hebben (of veel van hen). We kunnen dit waarnemen aan de veranderingen in hun gedrag. Maar het is ook bewezen dat 6-jarigen in veel gevallen last hebben van de zogenaamde ‘eerste adolescentie’.
Hoe kunnen we een crisis als deze detecteren (Engelse link)? Bij kinderen van ongeveer 6 jaar is het gebruikelijk om gedragsveranderingen te zien. Thuis kunnen er ruzies ontstaan en dit kan zich elke dag herhalen. Geconfronteerd met een situatie als deze, is het belangrijk dat ouders drie basisideeën in gedachten houden. Wees geduldig, wees liefdevol en wees standvastig.
Gedragsveranderingen: de crisis van de ‘eerste adolescentie’
Als ouders, wanneer we deze gedragsveranderingen bij ons 6-jarige kind beginnen te observeren, hebben we de neiging om met onzekerheid te reageren. We begrijpen niet hoe zo’n jong kind al deze gedragsproblemen heeft. Dit veroorzaakt frustratie en spanning omdat onze kinderen zich niet gedragen zoals zou moeten.
Als je merkt dat je 6-jarige zich begint te gedragen als een kleine tiener, maak je dan allereerst geen zorgen. Veel professionals noemen deze crisis ‘de eerste adolescentie’.
Deze crises zijn normaal en moeten plaatsvinden om te veranderen en zich te ontwikkelen. Op deze leeftijd is een kind klaar om zijn of haar eigen identiteit en persoonlijkheid te gaan vormen. Dat is de reden dat deze crisis plaatsvindt.
Hoe de eerste adolescentie zich manifesteert
Ze accepteren geen autoriteit terwijl ze dat eerder wel deden
Tijdens deze fase kan het kind vragen stellen en zich verzetten tegen alles wat zijn ouders tegen hem zeggen.
Ze reflecteren niet
Het kind begint zich impulsief te gedragen en houdt geen rekening met de gevolgen van zijn acties. Ze doen waar ze zin in hebben en wanneer ze maar willen. Ze denken aan niets of niemand anders.
Emotionele instabiliteit
Ze huilen het ene moment, en dan beginnen ze te lachen. Ze gaan heel gemakkelijk van de ene staat naar de andere. Ook zijn ze emotioneel gevoeliger en kunnen soms onevenredig reageren.
Moeilijke houdingen
Ze kunnen deze houding tonen in een poging om hun wil op te leggen en te doen wat ze willen.
Moeite met het nemen van beslissingen
Als ze iets moeten kiezen of een beslissing moeten nemen, lijken ze het niet aan te kunnen. Ze weten niet wat ze moeten doen.
Ze zijn actiever
Het worden zeer actieve en dynamische kinderen, met grote nieuwsgierigheid en interesse in alles om hen heen, altijd op zoek naar nieuwe activiteiten.
Deze fase is erg moeilijk voor kinderen. Ze voelen zich hulpeloos, kwetsbaar en ongemakkelijk, omdat ze te maken hebben met de vorming van hun nieuwe identiteit en daardoor een andere rol gaan spelen dan ze tot dan toe hadden.
Daarom is het belangrijk dat ze zich begrepen voelen en dat we ze veiligheid, vertrouwen en genegenheid bieden tijdens deze ‘eerste adolescentie’.
Oorzaken die de ‘eerste adolescentie’ erger maken
Hoewel het normaal is dat deze crisis zich voordoet op de leeftijd van 6 jaar, hoeft het niet bij elk kind voor te komen. Zelfs als dat wel het geval is, gebeurt het misschien niet met dezelfde intensiteit. We mogen dus niet vergeten dat elk kind anders is en dat ze allemaal kenmerken hebben die hen uniek maken.
Tot slot, hier zijn enkele redenen waarom de zogenaamde eerste adolescentie kan verschijnen of sterker kan zijn dan bij andere kinderen.
- Binnen het gezin: als er stress is in het gezin, een gevoel van onzekerheid, een gebek aan tijd met hun ouders, of een toegeeflijke of autoritaire stijl van discipline.
- Bij het kind: als het kind al een moeilijk temperament heeft, een laag zelfbeeld of zelfvertrouwen heeft, zich onzeker voelt, impulsief is en wat problemen hebben in hun ontwikkelingsproces.
- Met vrienden: waar er een afwijzing is door hun groep vrienden of leeftijdsgenoten, en wanneer ze last hebben van problematische vriendschappen.
- Op school: een gebrek aan aanpassing aan de schoolomgeving, lage schoolprestaties en leerproblemen. Deze crisis doet zich meestal voor wanneer kinderen van de kleuterschool naar de lagere school gaan, en deze verandering kan het probleem ook vergroten als ze zich niet goed aanpassen.
- Relatie tussen ouder en school: wanneer er een gebrek is aan contact tussen hun ouders en de school van het kind, en wanneer ouders niet weten wie hun vrienden of de ouders van hun vrienden zijn.
Ga niet schreeuwen
Tijdens deze periode is het soms moeilijk om kalm te blijven en rustig met de situatie om te gaan, vooral wanneer ze ondraaglijk worden. Als we echter onze toevlucht nemen tot schreeuwen tegen onze kinderen, zal dit de spanning alleen maar creëren en verergeren en zal het ons uiteindelijk nergens brengen.
Het belangrijkste hier is om geduldig te zijn en, als ze overdreven opstandig worden, zorg er dan voor dat ze weten wat de regels zijn. Je moet duidelijk zijn dat je verwacht dat ze de regels gehoorzamen. Het is het beste om ze te negeren totdat ze eroverheen zijn.
Deze periode kan een uitdaging zijn voor ouders, maar met liefde, genegenheid en geduld gaat alles uiteindelijk voorbij en kunnen we ruzies en een slechte sfeer thuis vermijden.