Hypothyreoïdie bij kinderen: wat je moet weten

Hypothyreoïdie bij kinderen kan aangeboren of verworven zijn en is een chronische ziekte waarvoor hormoonvervanging nodig is.
Hypothyreoïdie bij kinderen: wat je moet weten
Leidy Mora Molina

Geschreven en geverifieerd door de verpleegkundige Leidy Mora Molina.

Laatste update: 27 december, 2022

Hypothyreoïdie bij kinderen is een ziekte die het gevolg is van een verandering in de schildklier die leidt tot een lagere productie van de respectieve hormonen. Deze stoffen zijn essentieel voor de goede werking van het lichaam en voor de stofwisseling.

Bij kinderen kan de oorzaak van deze ziekte variëren, net als de invloed op de ontwikkeling van hun lichaam. Daarom kunnen een vroege diagnose en behandeling hun prognose verbeteren.

Wil je meer weten over hypothyreoïdie bij kinderen? Lees dan verder.

Hypothyreoïdie bij kinderen

De schildklier bevindt zich in het midden van de hals en produceert belangrijke hormonen voor de gezondheid: Triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4). Dit orgaan wordt aangestuurd door de hypofyse of het hersenaanhangsel, gelegen aan de basis van de hersenen, met behulp van het schildklierstimulerend hormoon (TSH).

Schildklierhormonen hebben voor het organisme heel belangrijke functies, waaronder de volgende opvallen:

  • Bevorderen van de ontwikkeling van de hersenen.
  • Reguleren van de stofwisseling.
  • Zorgen voor de groei van het lichaam.
  • Bijdragen tot het behoud van de inwendige temperatuu.r

Als we het over hypothyreoïdie hebben, hebben we het over een toestand die het gevolg is van een afname van de biologische activiteit van schildklierhormonen op lichaamsweefsels. En dit kan ontstaan door een lage productie door de klier of door een hoge weerstand tegen de hormonale werking door de cellen van de rest van het lichaam.

Bij kinderen ontstaan de meeste gevallen van hypothyreoïdie door een lage productie van schildklierhormonen. Het manifesteert zich al in een vroeg stadium van het leven. Daarom kan het hersenveranderingen, problemen in de lichaamsgroei en in de ontwikkeling van verschillende organen veroorzaken.

Deze aandoening komt vrij vaak voor in de kindertijd en de prevalentie (Spaanse link) varieert naargelang het geografische gebied (1 op de 800 tot 10.000 kinderen).

In sommige gevallen is hypothyreoïdie van voorbijgaande aard, maar in andere wordt het een chronische en ongeneeslijke aandoening. Maar gelukkig kunnen getroffen kinderen met de juiste hormoonvervangende therapie en regelmatige follow-up bij een kinder-endocrinoloog een normaal leven leiden.

Hypothyreoïdie bij kinderen
De schildklier bevindt zich in het voorste aspect van de hals, net halverwege de kaak en het borstbeen. De vergroting of verkleining ervan kan op een storing wijzen.

Soorten hypothyreoïdie bij kinderen

Er zijn verschillende criteria om de ziekte in te delen, hetzij op basis van de plaats van het probleem, hetzij op basis van de oorzaak van het probleem.

Wat het eerste criterium betreft, gaat het erom vast te stellen welk het aangetaste orgaan is dat een laag gehalte schildklierhormonen in het bloed aanmaakt. De meest voorkomende hypothyreoïdie bij kinderen is de primaire soort, die een storing van de schildklier inhoudt. Secundaire hypothyreoïdie duidt op een storing in de hypofyse.

Afhankelijk van de oorzaak van de beschadiging van de schildklier wordt hypothyreoïdie in twee soorten ingedeeld: aangeboren (geboorte) of verworven (postnataal). Laten we elk van beide in detail bekijken.

Aangeboren hypothyreoïdie

Als we het over congenitale hypothyreoïdie (Spaanse link) hebben, bedoelen we dat de baby geboren wordt met een probleem in zijn schildklier, ofwel een abnormale ontwikkeling of een volledig ontbreken van de schildklier. Hoewel het in zeldzamere gevallen kan ontstaan door beschadiging van de hypofyse, hangt het maar heel zelden samen met de voedingsgewoonten van de moeder (bv. inname van jodium-arme diëten).

Naar schatting komt dit soort ziekte voor bij 1 op 3000 – 3500 geboorten en vormt het een van de voornaamste te voorkomen oorzaken van verstandelijke handicap.

Verworven hypothyreoïdie

Als de ziekte na de geboorte optreedt (meer bepaald na de leeftijd van 6 maanden), spreken we van verworven hypothyreoïdie. In dit geval produceert de schildklier weinig of geen schildklierhormoon en de oorzaken van dit verschijnsel zijn divers:

  • Hashimoto’s thyreoïditis: Dit is een auto-immuunziekte, waarbij het immuunsysteem zelf de schildklier aanvalt en verhindert dat die zijn functies kan vervullen. Het is de belangrijkste oorzaak van hypothyreoïdie bij kinderen en vrouwen.
  • Virale infecties.
  • Veranderingen door medicijnen (door lithium-, amiodaron- en oxcarbazepinegebruik).
  • Familiegeschiedenis van hypothyreoïdie.
  • Chirurgische verwijdering van de schildklier om andere oorzaken.
  • Onvoldoende inname van jodium, meer of minder.
  • Ziekten van de hypofyse (zoals panhypopituitarisme).
Een afbeelding van de hypofyse

Wat zijn de symptomen van hypothyreoïdie bij kinderen?

Kinderen vertonen meestal wisselende klinische beelden, zowel qua symptomen als qua intensiteit. In het algemeen heeft de ziekte een traag begin, wat betekent dat het enkele jaren kan duren voor ze zich manifesteert en dat veel verschijnselen onopgemerkt kunnen blijven. De meest opvallende tekenen van hypothyreoïdie bij kinderen worden als volgt beschreven:

  • Chronische vermoeidheid en moeheid.
  • Verhoogde gevoeligheid voor kou.
  • Gewichtstoename. Hypothyreoïdie vertraagt de stofwisseling, met als gevolg een matige gewichtstoename, tussen 2,5 en 5 kilo.
  • Slechte groei in de lengte. Dit is een kenmerkend teken van hypothyreoïdie bij kinderen.
  • Vertraagde puberteit (bij adolescenten).
  • Droge en broze huid en haar.
  • Constipatie.
  • Struma.

Zuigelingen met hypothyreoïdie kunnen ook symptomen hebben zoals geelzucht, een schor gehuil, een grote en prominente tong, ademnood, en navelbreuk.

Als je merkt dat je kind meerdere van deze symptomen heeft, moet je dat met je kinderarts bespreken, zodat die onderzoeken kan bestellen om deze diagnose te bevestigen of uit te sluiten.

De diagnose van hypothyreoïdie

De diagnose van hypothyreoïdie bij kinderen is eenvoudig. Eerst zal je kinderarts een gedetailleerd lichamelijk onderzoek doen, waarbij lengte en gewicht worden beoordeeld om elke verandering in de percentielen vast te stellen. Bovendien zullen ze de schildklier palperen om te zien of die vergroot is.

Daarna zullen ze enkele bloedonderzoeken bestellen om de niveaus van de hormonen die door de hypofyse en de schildklier geproduceerd worden te beoordelen:

  • Vrije T4: in het bloed wordt het gehalte aan vrij thyroxine gemeten. Dat is thyroxine dat niet aan eiwitten gebonden is en in de lichaamsweefsels kan komen.
  • TSH (schildklier stimulerend hormoon): dit is een gevoelige test om hypothyreoïdie op te sporen. Als de schildklier zijn werk niet doet, produceert de hypofyse meer TSH dan gewoonlijk om te proberen de schildklier te stimuleren.
  • Antithyroïde antilichamen: deze meting wordt gebruikt om mogelijke Hashimoto’s thyroiditis te diagnosticeren.

Hypothyreoïdie wordt gediagnosticeerd als de TSH niveaus hoog zijn en het niveau van door de schildklier geproduceerde vrije T4 laag is.

Als de verandering van het bloedonderzoek bevestigd wordt, zullen andere aanvullende onderzoeken besteld worden, zoals een schildklierscan of schildklier-echografie om de precieze plaats van de klier en de grootte ervan vast te stellen.

Bovendien zal de endocrinoloog waarschijnlijk om een hersen-MRI vragen , om de hypofyse te evalueren en centrale veranderingen uit te sluiten.

Bloedsamples om T3, T4 en TSH te testen
De diagnose van hypothyreoïdie is eenvoudig. Het bestaat uit een adequaat klinisch onderzoek en de bepaling van schildklierhormonen en TSH in het bloed.

Behandeling van hypothyreoïdie bij kinderen

De behandeling van hypothyreoïdie bij kinderen berust op hormoonvervanging door toediening van synthetische schildklierhormonen, zoals levothyroxine natrium(Spaanse link) of LT4.

Dit middel dient men eenmaal daags toe en de dosis varieert naar gelang de leeftijd en het gewicht van het kind. Idealiter wordt het toegediend na het wakker worden en 30 minuten voor het eten. Je moet het uit de buurt van andere supplementen, zoals calcium, ijzer, of vitaminen, innemen. Dit om te voorkomen dat het effect ervan vermindert.

Het is van levensbelang is om consequent te zijn met de dagelijkse toediening van dit hormoon aan het kind.

Vaak geeft de specialist ook biotine (vitamine B8) aan om de gezondheid van de huid en het haar van het kind te verbeteren. Bovendien is het belangrijk dat het kind een adequaat dieet volgt om overmatige gewichtstoename te voorkomen.

Deze behandeling heeft maar heel weinig bijwerkingen. Als er toch bijwerkingen optreden, kan de arts de dosering van het geneesmiddel regelen. Daarom is een voortdurende controle door de endocrinoloog noodzakelijk.

Er is geen genezing voor hypothyreoïdie bij kinderen. Maar deze hormonale behandeling kan de symptomen onder controle houden en de evolutie van de ziekte vertragen. Daarom is het mogelijk een normaal en verder gezond leven te leiden.

Het voorkomen van hypothyreoïdie bij kinderen

Er is geen zekere manier om hypothyreoïdie bij kinderen te voorkomen, maar het is belangrijk de ziekte vroeg te ontdekken als het kind suggestieve symptomen begint te vertonen. Zo kan men met de behandeling beginnen voordat zich negatieve en onomkeerbare gevolgen voor hun gezondheid ontketenen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.