Erytrodermie bij kinderen: symptomen, oorzaken en behandelingen
Erytrodermie bij kinderen is niet een van de meest gediagnosticeerde huidafwijkingen in de pediatrische zorg. Het is een zeldzame huidziekte met weinig bewezen en ondersteunde studies bij kleine kinderen.
Wat is erytrodermie?
Erytrodermie staat ook bekend als gegeneraliseerde exfoliatieve dermatitis. Het is dus een ziekte van de huid met ontstekingskenmerken waarbij ongeveer 90% van het lichaamsoppervlak afschilfering en roodheid vertoont.
Zoals de meeste ziekten kan het zich in een acute of chronische vorm presenteren, afhankelijk van het tijdstip waarop het zich ontwikkelt.
De oorzaken van erytrodermie bij kinderen
Deze ziekte kan worden veroorzaakt door verschillende verworven of erfelijke ziekten of door de inname van geneesmiddelen. Ook kunnen de oorzaken verschillen afhankelijk van de leeftijd van de patiënt. De histologische kenmerken en klinische manifestaties van erytrodermie zijn echter vaak vergelijkbaar.
Het gebruik van bepaalde medicijnen
Er is zeer weinig informatie (Engelse link) beschikbaar, maar door medicijnen veroorzaakte erytrodermie komt vaak voor bij kinderen met een voorgeschiedenis van infecties van de bovenste luchtwegen of epilepsie. Daarom worden de volgende geneesmiddelen in verband gebracht met gegeneraliseerde exfoliatieve dermatitis:
- Sulfonamiden
- Anti-epileptica
- Antimalaria
- Antibiotica (streptomycine, amoxicilline, penicilline)
- Isoniazide
- Niet-steroïde ontstekingsremmers
- Homeopathica
- Cimetidine
- Captopril
Zodra is aangetoond dat een geneesmiddel de oorzaak is, moet het worden verwijderd en moet de bijbehorende symptomatische behandeling worden toegediend.
Infecties
Infecties bij kinderen verschijnen meestal met milde huidlaesies. In zeer zeldzame gevallen kan echter een gegeneraliseerde exfoliatieve dermatitis optreden. Infecties vormen daarom 40% van de oorzaken (Engelse link) van erytrodermie.
- Staphylococcus scalled skin syndrome (SSSS): dit is een huidpathologie die wordt veroorzaakt door stafylokokken-exfoliatief toxine. Dit toxine heeft de eigenschap om intercellulaire verbindingen te verbreken en blaren te veroorzaken, met een grotere prevalentie bij kinderen jonger dan 5 jaar en pasgeborenen.
- Congenitale cutane candidiasis: dit ontstaat door een infectie die in opgaande lijn uit de vagina komt. Bij de geboorte vertoont de baby huiduitslag met macula en papels.
Ichthyosiform erythroderma
Ichthyosen zijn een breed scala aan aandoeningen van het keratinisatieproces die constante afschilfering als gemeenschappelijke eigenschap hebben. Naast de cutane klinische manifestaties van de ziekte, komt het soms ook voor met systemische betrokkenheid.
Atopische dermatitis
Hoewel atopische aandoeningen een van de meest voorkomende huidaandoeningen tijdens de kindertijd zijn, is de erytrodermische manifestatie ervan ongewoon.
Ook moet de bijbehorende anamnese worden uitgevoerd en moet een persoonlijke of familieanamnese van atopische dermatitis worden uitgesloten. Als er een persoonlijke of familiegeschiedenis van atopie is, kan het volgende ook worden waargenomen:
- Lichenificatie
- Toegenomen lineair vlechtwerk op de handpalmen
- Dennie Morgans plooi
Infantiele seborroïsche dermatitis
Infantiele seborroïsche dermatitis begint in de eerste levensmaand van het kind. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van gele schilfers op de hoofdhuid en in de nek, oksels, retroauriculaire plooi en liesplooi.
Er zijn drie varianten van infantiele seborroïsch eczeem: echt, psoriasiform en erythrodermisch (Engelse link). De erytrodermische vorm wordt echter zelden gezien.
Klinische manifestaties van erytrodermie
Erytrodermie heeft dezelfde symptomen en tekenen op elke leeftijd waarop het zich voordoet. Het verschil zit hem echter in de ernst waarmee het zich bij elke patiënt ontwikkelt. De meest voorkomende symptomen op het moment van consultatie zijn een branderig gevoel (41%) en jeuk (18%) volgens onderzoeken uitgevoerd door Tijdschrift voor Dermatologie (Engelse link).
De belangrijkste laesies op het huidoppervlak zijn schilfering, blaren en erytheem. Op hun beurt zijn er gevallen waarin de volgende aandoeningen worden aangetoond:
- Lymfadenopathie
- Verhoogde temperatuur
- Tachycardie
- Hepatomegalie
- Oedeem in voeten
- Betrokkenheid van de nagels
Afhankelijk van de oorzakelijke factor van erytrodermie zullen de symptomen van het kind gevarieerder en uitgebreider zijn.
Therapeutische opties voor de behandeling van erytrodermie bij kinderen
Het belangrijkste om een adequate behandeling tegemoet te kunnen zien, is het stellen van een nauwkeurige diagnose en het vaststellen van de oorzaak die de oorzaak heeft veroorzaakt. Medische zorg is gebaseerd op het verminderen van ontsteking, jeuk en ongemak bij het kind. Op zijn beurt kan een infectie een ernstige complicatie van deze ziekte zijn, dus moet deze snel worden behandeld.
In ernstigere gevallen zijn therapeutische maatregelen gericht op het corrigeren van uitdroging, laag bloedvolume, warmteverlies en tekorten aan elektrolyten en voedingsstoffen.
Het aanbrengen van vochtig verband, schimmelwerende middelen, verzachtende middelen en topische corticosteroïden op de aangetaste gebieden is een goede medische praktijk.
Slotoverwegingen bij erytrodermie bij kinderen
Een van de belangrijkste aspecten is het herkennen van de symptomen en het vroeg stellen van de diagnose omdat het in sommige gevallen levensbedreigend kan zijn voor het kind. Het spreekt voor zich dat de therapeutische behandeling en de prognose van de ziekte afhangen van de oorzaak die de ziekte heeft veroorzaakt.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Sarkar R, Garg VK. Erythroderma in children. Indian J Dermatol Venereol Leprol. 2010 Jul-Aug;76(4):341-7. doi: 10.4103/0378-6323.66576. PMID: 20657113.
- Sarkar R, Sharma RC, Koranne RV, Sardana K. Erythroderma in children: a clinico-etiological study. J Dermatol. 1999 Aug;26(8):507-11. doi: 10.1111/j.1346-8138.1999.tb02036.x. PMID: 10487005.
- Sehgal VN, Srivastava G. Exfoliative dermatitis. A prospective study of 80 patients. Dermatologica. 1986;173(6):278-84. PMID: 2950005.
- Sehgal VN, Srivastava G, Sardana K. Erythroderma/exfoliative dermatitis: a synopsis. Int J Dermatol. 2004 Jan;43(1):39-47. doi: 10.1111/j.1365-4632.2004.01975.x. PMID: 14693020.
- Menni S, Piccinno R, Baietta S, Ciuffreda A, Scotti L. Infantile seborrheic dermatitis: seven-year follow-up and some prognostic criteria. Pediatr Dermatol. 1989 Mar;6(1):13-5. doi: 10.1111/j.1525-1470.1989.tb00259.x. PMID: 2523038.
