Wat is een mola-zwangerschap?

Een mola-zwangerschap is een afwijking waarbij de zwangerschap niet voldragen wordt. Dit doet zich voor wanneer de bevruchte eicel uitgroeit tot een groep van blaasjes (cysten).

Technisch gesproken zal de trofoblast, de cellen die gevormd worden in de placenta, zich ongecontroleerd reproduceren. Deze cellen vormen een soort druiventros, mola hydatidosa genoemd.

Deze atypische zwangerschappen kunnen compleet of incompleet zijn:

• compleet: wanneer de mola geen vrucht bevat.
• incompleet: naast de mola wordt er ook een embryo gevonden.
• Tweelingen kunnen ook aanwezig zijn, de ruimte delend met de mola.

Dit soort zwangerschap ontstaat in het algemeen door een fout tijdens de bevruchting. Bij een complete mola-zwangerschap wordt een eicel zonder erfelijk materiaal bevrucht door een spermacel. De erfelijke bijdrage komt dan geheel van de vader.

Bij een incomplete mola-zwangerschap is er erfelijk materiaal van de moeder. Maar het materiaal van de vader is verdubbeld. Dit resulteert uiteindelijk in een embryo met 69 chromosomen in plaats van wat als normaal beschouwd wordt: 46.

Bij zo’n zwangerschap is de embryo niet levensvatbaar. Het embryo zal namelijk overgroeid worden door de abnormale groei van de mola.

Hoeveel keer doet deze soort situatie zich voor? Een mola-zwangerschap komt in ongeveer 0,5 tot 1 keer op de 1000 zwangerschappen voor.

Risicofactoren voor een mola-zwangerschap

De volgende worden beschouwd als risicofactoren:

• Zwangerschap bij vrouwen ouder dan 40 jaar. Bij zwangerschappen in deze leeftijdsgroep komt deze afwijking meer voor.
• Reeds een mola-zwangerschap gehad hebben.
• Zwangere vrouwen die een spontane abortus hebben gehad.
• Tekort aan voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld te weinig eiwitten en tekort aan caroteen (vitamine A).
• Ondersteunende vruchtbaarheidsbehandeling.

Hoe wordt een mola-zwangerschap en de symptomen herkend?

Over het algemeen zullen bij de zwangere moeder de typische zwangerschapsverschijnselen optreden. Dit zijn onder andere :

• het uitblijven van de menstruatie
• misselijkheid
• de buik die groeit

Er treden ook symptomen op die niet samengaan met een gezonde zwangerschap. Het is noodzakelijk om op controle te gaan en een diagnose te laten stellen.

Sommige van deze zwangerschapsverschijnselen zijn:

• vaginaal bloedverlies of verlies van molaweefsel in de vorm van een tros
• misselijkheid en braken
• hoge bloeddruk
• opzwellen van de onderste ledematen
• bloedarmoede
• eierstokcysten
• een zeer grote of zeer kleine baarmoeder
• gebrek aan beweging van de foetus. Bijvoorbeeld geen bewegingen in de vruchtzak noch een hartslag waar te nemen.

Hoe dan ook, een deskundige zal een analytisch onderzoek doen naar de hoogtes van het gehalte van het zwangerschapshormoon hCG.

Door het uitvoeren van zowel een bekkenanalyse als een echografie kan de abnormale grootte van de baarmoeder worden opgemerkt. Ook de vorming van de tros cysten en de aanwezigheid van een embryo worden opgemerkt.

Hoe wordt een mola-zwangerschap medisch behandeld?

Een dergelijke zwangerschap leidt vaak tot een spontane abortus. Om dit te vermijden, wordt de  mola verwijderd via een operatie, door zuigcurettage of met behulp van medicatie. 

In ieder geval is dit een zwangerschap waarbij er geen embryo aanwezig is. Of, als er wel een embryo is, is deze niet levensvatbaar.

Na het verwijderen van het molaweefsel kunnen er toch sporen achterblijven. Daardoor bestaat het risico dat het opnieuw gaat reproduceren. Deze vermenigvuldiging van abnormaal weefsel resulteert in een persisterende trofoblastziekte. 

Deze situatie doet zich voor in 15 tot 20% van de gevallen bij complete mola-zwangerschappen en in 5% bij de incomplete.

Mogelijke complicaties bij een mola-zwangerschap

De situatie veroorzaakt door mola-zwangerschappen kan ingewikkeld zijn.

• Met het oog op mogelijke complicaties bij deze atypische zwangerschappen, is een juiste diagnose belangrijk. Zodoende behoudt de vrouw haar reproductieve gezondheid. Bovendien worden haar kansen op een toekomstige normale zwangerschap hierdoor verhoogt.
• Aan de ene kant dring de mola diep het baarmoederweefsel binnen. Dit veroorzaakt pijn en bloedingen met vaginale afscheiding. Bij een mola-zwangerschap groeit de foetus niet.

• Aan de andere kant bestaat er een groot risico dat er zich een choriocarcinoom ontwikkelt. Dit is een bepaald soort kanker. Dat gebeurd wanneer een persisterende trofoblastziekte optreedt. Dit wordt behandelt met chemotherapie. Afhankelijk van de ernst van de kanker, wordt er een hysterectomie uitgevoerd.
• Zwangerschapsvergiftiging is een andere mogelijke complicatie. Door de aanwezigheid van het molaweefsel kan er een hoge bloeddruk ontstaan.
• Een andere zeldzame complicatie treft de schildklier. 

Wat te doen na een mola-zwangerschap?

Een vrouw die een dergelijke mislukte zwangerschap heeft ervaren, is toch in staat om opnieuw zwanger te worden. Mits de diagnose en behandeling tijdelijk werden gedaan. Daarnaast moet zij onder medisch toezicht staan.

Doorgaans stelt de verloskundige voor om een jaar te wachten. Tijdens deze periode moet er gecontroleerd worden dat er geen sporen meer zijn van het molaweefsel. Daardoor wordt de gezondheid van de baarmoeder behouden.