Hoeveel slaap heeft een kind nodig volgens zijn leeftijd?

Als je vraagt hoeveel een kind nodig heeft om te slapen, is het, behalve zijn leeftijd, ook belangrijk zijn kenmerken en daggewoonten te kennen. Blijf lezen om meer te weten te komen.

“Hij slaapt helemaal niet”, “Ze slaapt de hele nacht door”, “Hij was nooit zo’n slaper”, “Ik moet haar wakker maken om te voeden“. Deze zinnen beschrijven perfect de eerste levensjaren van een kind, wanneer slaap een voortdurende zorg is voor hun ouders. Maar afgezien van ouderlijke zorgen is weten hoeveel slaap een kind nodig heeft en daaraan voldoen van essentieel belang voor het behoud van zijn of haar gezondheid. Laten we er eens dieper op ingaan.

Het belang van slaap

Slaap is een basisbehoefte (Spaanse link), vooral al vroeg in het leven.

Terwijl we slapen gebeuren er, behalve dat we energie terugkrijgen, ook gebeurtenissen van enorm belang in ons lichaam. Waaronder groei en bepaalde metabolische en biochemische processen.

Er zijn ook veranderingen op het niveau van de hersenen en op cognitief niveau, zoals de classificatie van informatie, de consolidatie van leren en geheugen, enzovoort. Gebrek aan slaap van goede kwaliteit beïnvloedt dus het concentratie- en oplettend vermogen, wat van cruciaal belang is tijdens de schoolperiode.

Tot slot is het belangrijk op te merken dat kinderen niet overal ter wereld op dezelfde manier slapen. De slaaprituelen verschillen van cultuur tot cultuur en van gezin tot gezin.

Tekenen dat een kind moet slapen

Kinderen kunnen al op heel jonge leeftijd signalen afgeven dat ze moeten slapen. Ze kunnen het echter niet altijd verbaliseren (“Ik wil slapen”). In feite verklaren ze heel vaak het tegendeel. Ze vechten tegen de slaap en doen er alles aan om wakker te blijven om verder te kunnen spelen.

Enkele van de directe en indirecte tekenen van vermoeidheid zijn als volgt:

• Gapen.
• In de ogen wrijven.
• Prikkelbaarheid.

Hoeveel slaap een kind nodig heeft naar gelang de leeftijd

Naarmate de tijd verstrijkt hebben kinderen minder uren slaap nodig. Dit komt omdat slaap verandert en rijpt naarmate de hersenen zich ontwikkelen. In de eerste levensjaren wordt de slaap echter gekenmerkt door onstabiel te zijn. Deze tendens houdt aan tot de derde verjaardag.

Hieronder delen we een geschatte lijst van aanbevolen uren (Engelse link) rust, zodat je weet hoeveel je kind in elke levensfase moet rusten. Let goed op!

• Pasgeborenen: Ze slapen ongeveer 16 uur per dag, zonder een gedifferentieerd patroon tussen dag en nacht.
• 3 maanden: In het algemeen bedraagt de gemiddelde dagelijkse rust 15 uur, waarvan 8 tot 9 uur nachtslaap en 7 uur dagslaap.
• 6 maanden: Vanaf het tweede halfjaar zijn de gemiddelde dagelijkse uren 14. Binnen deze uren gaat het om 10 uren nachtslaap en slechts 4 uren dagslaap.
• 1 jaar: Vanaf de eerste verjaardag van het kind verandert het aantal totale uren niet, maar het patroon wel. Daarom hebben ze de neiging ‘s nachts 10-11 uur te slapen en overdag 3 uur. Ze doen nog steeds 2 dutjes.
• 1,5 jaar: Ze slapen in totaal 13,5 uur per dag, 11 uur ‘s nachts en 2,5 uur overdag (in een enkel dutje).
• 2 jaar: Voor dit stadium wordt het aantal uren per dag teruggebracht tot 13, waarvan 11 uur nachtrust en slechts 2 uur slaap overdag.

Behoeften van het kind zijn ook belangrijk

Tot 5 jaar zijn dutjes meestal nodig en aan te bevelen. Maar na 3 jaar laat een hoog percentage kinderen ze links liggen.

Behalve de cijfers is het ook belangrijk rekening te houden met de werkelijke behoeften van elk kind. Dat wil zeggen, er kunnen algemene aanbevelingen zijn, maar elk kind moet rusten op basis van zijn activiteiten voor de dag.

Tot slot, als er een moeilijkheid of verandering in de slaap van het kind gevonden wordt, is het belangrijk op de context te letten. Deze veranderingen kunnen namelijk overeenkomen met een stressvolle gebeurtenis. Bijvoorbeeld wanneer hun primaire verzorger zijn werkschema hervat en minder uren met het kind begint door te brengen.

Welke factoren kunnen het een kind moeilijk maken om te slapen?

Ondanks nachtelijk ontwaken kan een kind een goede slaap behouden. Dit hangt af van de fase waarin het zich bevindt en van de omgeving om het kind heen.

Veelvuldig of vaker wakker worden kan echter wijzen op de aanwezigheid van een of andere slaapstoornis die geëvalueerd moet worden. Daarom moet je letten op bepaalde veranderingen in het gedrag overdag die op een gebrek aan rust kunnen wijzen.

Enkele van de factoren die de kwaliteit van de slaap van het kind beïnvloeden zijn de volgende:

• Scheidingsangst.
• Hyperstimulatie.
• Onzekerheid en angst.
• Nachtmerries: Soms gemotiveerd door stilte en duisternis, vanaf de leeftijd van 2 jaar.
• Het doorkomen van de tandjes.

Hoe de slaap van het kind te begeleiden

Om de rust van het kind te vergemakkelijken, is het belangrijk een stabiele maar flexibele routine op te zetten. Dit betekent voorspelbaar genoeg om te kunnen anticiperen op de slaaptijd (zoals de bad-maaltijd-verhaal-volgorde) maar aanpasbaar aan buitengewone omstandigheden (zoals bijvoorbeeld een verjaardag).

Als kinderen ouder zijn, is het essentieel om bepaalde tijden te respecteren, zoals het avondeten. Ook moet je rustige gewoonten inbouwen. Deel een verhaaltje, doe hun pyjama aan, zet de televisie uit, of ga naast ze liggen en streel ze tot ze in slaap vallen.

Het is ook aan te raden het kind naar bed te brengen als het slaperig is, maar voordat het in slaap valt. Op die manier zullen ze, als ze ‘s nachts wakker worden, niet verrast of bang zijn doordat ze niet weten waar ze zijn. Bovendien vergemakkelijkt dit de associatie tussen slaap en hun wieg of bed.

Het belang van zorg voor de rust van een kind

Vaak komen we aanbevelingen van deskundigen tegen die aanraden kinderen zichzelf in slaap te laten huilen en niet op te staan om ze te verzorgen.

Bedenk echter dat baby’s, terwijl ze huilen, lijden. En behalve dat we niet respectvol met hun behoeften omgaan, kunnen we ook een averechts effect opwekken. Ze kunnen bijvoorbeeld nog banger worden voor de nacht en voor het alleen zijn. Of wat nog erger is, ze zouden uiteindelijk het idee kunnen internaliseren dat niemand op hun kreten zal reageren.

Willen ouders en kinderen gerust zijn, dan is het dus belangrijk dat ze beschikbaar blijven voor hun oproepen. Dit is de basis van een veilige hechting en wat hen, beetje bij beetje, in staat zal stellen aan autonomie en vertrouwen te winnen om veel beter te slapen.