Slaapmyoclonus bij baby's

Pasgeborenen hebben de neiging veel te bewegen als ze slapen; deze spasmen staan bekend als slaapmyoclonus en zijn in dit stadium natuurlijk.

Tijdens de eerste drie levensmaanden hebben pasgeborenen de neiging veel te bewegen in hun slaap: ze schoppen met hun benen, strekken hun armen snel, of kantelen hun hoofd omhoog. Deze korte spasmen staan bekend als neonatale slaapmyoclonus.

Myoclonieën zijn natuurlijk bij kinderen en duren niet langer dan 20 seconden. Opgemerkt moet worden dat ze goedaardig zijn. Er is dus niets om je zorgen over te maken. We kunnen zeggen dat het kleine schokjes zijn die tijdens het slapen optreden.

Oorsprong en kenmerken

Slaapmyoclonus bij baby’s verschijnt en verdwijnt in korte tijd. Het verschijnen ervan doet zich vooral voor bij pasgeborenen en bij jongens die de leeftijd van 2 jaar nog niet bereikt hebben. Ze gaan dan vanzelf weer over. Behandeling is dus niet nodig.

Als je naar de neuroloog gaat om de gezondheid van je baby te laten onderzoeken, zullen ze vaststellen of de myoclonus gepaard gaat met encefalopathie of niet. Als ze bevestigen dat het om een goedaardige kindermyoclonus gaat, moet je weten dat dit niets met epilepsie te maken heeft.

Specialisten hebben de precieze oorzaak van deze geagiteerde bewegingen nog niet ontdekt. Ze verzekeren ons echter wel dat ze in het centrale zenuwstelsel ontstaan tijdens de slaap.

Specifiek beginnen ze als het vijfde stadium van de slaap bereikt is, beter bekend als het REM (Rapid Eye Movement) stadium, waarin een toename van de hersenactiviteit optreedt.

Sommige mensen geloven dat de trillingen die baby’s voelen tijdens wandelingen, of bij het wiegen, het ontstaan van onwillekeurige bewegingen tijdens hun rust bevorderen. Daarom raden ze aan deze ritjes te vermijden. In dit opzicht is echter nog niets definitief vastgesteld.

Heeft slaapmyoclonus bijwerkingen?

Het antwoord is nee. Dit is een goedaardige paroxysmale activiteit (Spaanse link). Beetje bij beetje zal de baby ze overwinnen en geen gevolgen ondervinden voor zijn gezondheid of psychomotorische ontwikkeling.

In het algemeen wordt benigne slaapmyoclonus vaak verward met andere ziekten, zoals:

• Epilepsie (die na 6 maanden verschijnt).
• Het syndroom van ritmische slaapbewegingen of dat van periodieke beenbewegingen.

Daarom is het het beste je baby tijdens zijn dutjes en, indien mogelijk, tijdens zijn nachtrust in de gaten te houden. Zo kun je, als zich een voorval voordoet, dit nader met hun kinderarts bespreken.

Er is nog een andere, sterk gelijkende aandoening, die infantiele spasmen heet en die na de eerste 3 levensmaanden voorkomt en tot ongeveer 2 jaar aanhoudt. In tegenstelling tot de andere treden de bewegingen op als het kind wakker is. Ze beïnvloeden alleen de bovenste ledematen van hun lichaam.

Hoe je kleintjes helpt slaapmyoclonus te overwinnen

Pasgeborenen moeten elke dag minstens 16 uur slapen. Later neemt deze rusttijd af tot 15 uur als ze drie maanden oud zijn. Als ze een jaar oud zijn, kunnen baby’s tot 14 uur achter elkaar slapen.

Zeker is dat slaaphygiëne essentieel is voor de groei en gezondheid van baby’s. Hier volgen daarom enkele tips die je goed van pas kunnen komen.

• Vermijd co-sleeping. Het is het beste om je baby in zijn wiegje te leggen om ongelukken te voorkomen.
• Als er geen wiegje is, moet je je baby in het midden van het bed leggen, tussen twee kussens. Deze zullen voorkomen dat je baby zijwaarts draait en uit bed valt.
• Stel tijden in voor dagelijkse dutjes.
• Zorg ook voor een ontspannen sfeer voor het slapengaan. Dit houdt in:
  • Zet het volume zachter van de televisie die het dichtst bij de kamer van je baby staat.
  • De jaloezieën wat laten zakken om het licht in de slaapkamer te dimmen.
  • Verlaag je toon van je stem.
• Controleer hun luier voor en na het slapen om ongemak te voorkomen.
• Tijdens de slaap moet je je baby helpen om, zachtjes, van houding te veranderen, tot hij leert zich uit zichzelf om te draaien.
  • • Deskundigen raden af baby’s met het gezicht naar beneden te leggen omdat dit een van de risicofactoren is voor plotselinge kinderdood door de mogelijke inademing van kooldioxide bij het uitademen.