Paronychia bij baby's en kinderen: hoe het te behandelen

Paronychia bij baby's en kinderen wordt meestal veroorzaakt door de gewoonte om hun vingers in hun mond te stoppen. Leer hoe je ze kunt beheersen.

Geschreven en geverifieerd door de dermatoloog Maria del Carmen Hernandez.

Laatste update: 07 oktober, 2022

Paronychia bij baby’s en kinderen is een ontstekingsaandoening van de nagelriemen van zowel vingers als tenen, die verschijnt in de vorm van roodheid, gevoeligheid en zwelling. De wetenschappelijke naam is paronychia.

Hoewel het vaker bij volwassenen voorkomt, komt het ook bij kinderen en zuigelingen voor. Daarom is het belangrijk te weten hoe je deze infecties kunt behandelen.

Wat veroorzaakt paronychia bij baby’s en kinderen?

Het trauma dat veroorzaakt wordt door het zuigen op de vingers, maakt zuigelingen en kinderen vatbaar voor infecties door kiemen die heel anders zijn dan die bij volwassenen. Besmetting van de laesie met speeksel kan namelijk leiden tot allerlei aandoeningen en zelfs tot het ontstaan van abcessen in de nagelriem.

Volgens een studie gepubliceerd in het American Journal of Surgery (Engelse link) wordt paronychia bij de pediatrische bevolking in 46% van de gevallen veroorzaakt door gemengde anaerobe en aerobe bacteriën. En die zijn meestal afkomstig uit de mondholte.

Daarom kunnen baby’s met vingerzuigend gedrag om te kalmeren een grotere kans hebben op het ontstaan van een nagelriemontsteking.

Tekenen en symptomen van paronychia bij baby’s en kinderen

Paronychia bij baby’s en kinderen is geen veel voorkomende aandoening, maar toch is het in de eerste dagen een reden voor medisch consult vanwege de pijn.

In het kort is paronychia een ontstekingsproces dat gekenmerkt wordt door de volgende plaatselijke symptomatologie (Engelse link):

• Roodheid.
• Zwelling.
• Verhoogde gevoeligheid.
• Pijn.

Therapeutische mogelijkheden voor paronychia

Een nagelriemontsteking verdwijnt meestal na een paar dagen. Als dit echter niet het geval is, zijn er verschillende therapeutische mogelijkheden (Engelse link) om het te behandelen. In feite hangt de manier waarop men het behandelt af van de ernst van de aandoening, de duur en de leeftijd van de getroffene.

Hygiënische maatregelen

De eerste behandeling bestaat uit warm water en zoutbaden op de aangetaste vingers. In sommige gevallen beveelt men ook het gebruik van antiseptische oplossingen (povidon-jood of chloorhexidine) of 1% Burowwater aan.

Voortdurende zoutbaden helpen namelijk de ontsteking en pijn op de aangedane plek te verminderen. Je kunt ze het beste meerdere keren per dag doen, gedurende minstens 10 tot 15 minuten. In het algemeen zijn ze vrij effectief.

Op zijn beurt is het geen goed idee om de nagels in een ronde vorm te knippen, en ook niet om de nagelriemen of de huid bij te knippen. In feite is het slecht knippen van de nagels een van de meest voorkomende oorzaken van paronychia.

Behandeling met orale antibiotica

Behandeling met orale medicijnen gaat samen met hygiënische maatregelen. Antibiotica die gewone huidkiemen bestrijken (zoals cefalexine) of het spectrum verbreden voor bacteriën uit de mond van het kind (zoals trimethoprim-sulfamethoxazol) worden aanbevolen.

In de meeste gevallen moeten orale antibiotica voor 7 tot 10 dagen worden voorgeschreven. Volg de instructies van je zorgverlener en stop niet met het innemen van de medicijnen, ook niet als je kind meldt dat het zich beter voelt.

Topische medicijnen

Als zoutbaden er niet in slagen de ontsteking onder controle te krijgen, kunnen topische corticosteroïden nodig zijn. Deze helpen de pijn te verzachten en de ontsteking te verminderen. Verschillende topische antibiotica (zoals mupirocine, fusidinezuur, en bacitracine) worden zelfs als drievoudige antibioticazalf aangeboden.

Het is de bedoeling de antibioticacrème 4 tot 5 keer per dag op de aangedane plekken aan te brengen, op een pas bevochtigde huid. Er zijn verschillende presentaties zoals de volgende:

• Zalf.
• Crème.
• Gel.

Zalfjes blijven meestal langer op de te behandelen plek zitten dan crèmes.

Chirurgische behandeling

Hoewel de eerste therapie bestaat uit hygiënische maatregelen en topische of orale medicijnen, is het insnijden en draineren van de plek een nuttige aanvulling op de genezing.

Deze ingreep is voorbehouden aan abcessen, waarbij het pertinent is om de pus te evacueren en de ontstekingsdruk in de getroffen plek te verlichten. Ze wordt uitgevoerd met een scalpel en plaatselijke verdoving en vereist niet noodzakelijk een ziekenhuisopname.

De behandeling omvat bovendien het knippen en verwijderen van de ingegroeide spicule om normale nagelgroei mogelijk te maken.

Differentiële diagnose van paronychia

De differentiële diagnose van paronychia kan verschillende huidziekten of aandoeningen aan het zachte weefsel omvatten. Enkele daarvan zijn de volgende:

• Cellulitis: Een oppervlakkige infectie die zich presenteert met roodheid en zwelling, maar zonder weefselfluctuatie door de aanwezigheid van pus of vocht.
• Herpetische fijt: Is een virale infectie van de vinger, veroorzaakt door het herpes simplex virus (HSV).
• Onychomycose Is een schimmelinfectie die een geel-witachtige verkleuring veroorzaakt.
• Nagelpsoriasis: Verdikte nagels, met putjes, ribbels en onregelmatige contouren.
• Plaveiselcelcarcinoom: In de meeste gevallen ontstaat het in de huid, maar het komt ook in het nagelbed voor.

Paronychia bij baby’s en kinderen

Paronychia bij baby’s en kinderen heeft dus meestal een goede prognose, en verdwijnt in de meeste gevallen binnen een paar dagen.

Er zijn talloze huismiddeltjes die op sociale netwerken gedeeld worden, maar zelfmedicatie bij kinderen is niet aan te raden, zelfs niet bij paronychia. Neem bij twijfel dus contact op met je arts.