Huiduitslag bij baby's: wat je moet weten

De huid van baby's is teer en gevoelig, waardoor ze vatbaarder is voor bepaalde huiduitslag. We vertellen je alles wat je moet weten.

Huiduitslag bij baby’s is meestal een goed te behandelen aandoening die niet ernstig is. Toch veroorzaakt het grote bezorgdheid bij ouders en in een klein aantal gevallen is het een rode vlag voor complexere ziekten. We vertellen je waarom huiduitslag voorkomt en wanneer je je arts moet raadplegen.

De kenmerken van de huid van baby’s

Baby’s hebben een gevoelige en tere huid en een immuunsysteem dat nog niet volledig ontwikkeld is. Daarom zijn ze extra vatbaar voor irritatie en infectie.

Uitslagen of puistjes op de huid komen om verschillende redenen voor: denk bijvoorbeeld aan hitte, allergieën, contact met bepaalde geurstoffen, vochtigheid, wrijving, of directe agressie door chemicaliën of bepaalde stoffen. Als gevolg van deze heterogeniteit hangt het gebied dat aangetast wordt af van de oorzaak.

De tekenen en symptomen die huiduitslag kenmerken zijn de volgende:

• Roodheid van de huid.
• Jeuk op de aangedane plek.
• Lesies met de verschijning van papels (kleine palpabele punten) of met gelige schilfers, die van voorbijgaande aard zijn en van de ene plaats naar de andere kunnen migreren.

De meest voorkomende huiduitslag bij baby’s

Sommige huiduitslag bij baby’s verschijnt tijdens de eerste levensdagen en wekt daarom grote bezorgdheid bij de ouders. Maar de meest voorkomende huiduitslag lost in de loop van de volgende weken vanzelf op. Hieronder noemen we de meest voorkomende huiduitslag bij baby’s.

Zuigelingenacne

Zuigelingenacne (Engelse link) ontstaat in de eerste 30 dagen van het leven van de baby en houdt verband met het doorgeven van hormonen van de moeder via de placenta.

In het algemeen verschijnen de laesies als kleine witgepunte papels (of comedonen) op een basis van een licht rood geworden huid.

Dit zijn goedaardige en voorbijgaande laesies, die vanzelf verdwijnen als de hormoonspiegels zich stabiliseren.

Berg

Berg is een niet-inflammatoire en zelfbegrensde aandoening die optreedt tussen de derde en vierde week van het leven van de zuigeling. Het verdwijnt spontaan en gaat niet gepaard met complicaties.

Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van voelbare erythemateuze (roodachtige) plakkaten op de huid, met geelachtige schilfers erop. In het algemeen bevinden ze zich op plaatsen met een hoge vetconcentratie (Engelse link), zoals de hoofdhuid, de oren en de T-lijn van het gezicht.

Baby’s hebben geen jeuk of pijn door berg en het is dan ook geen oorzaak van slaaponderbrekingen of voedingsmoeilijkheden.

Luieruitslag

Luieruitslag omvat alle huidontstekingen die voorkomen in het gebied dat door de luier bedekt wordt. In het algemeen heeft het dus te maken (Engelse link) met de directe inwerking van bepaalde irriterende stoffen, zoals uitwerpselen, urine, en vochtigheid.

Na 48 tot 72 uur nadat de irritatie begint, ontstaat meestal een infectie door een of andere kiem van de normale flora van de huid. Luieruitslag is echter een zelfbegrensde aandoening, die meestal binnen drie dagen verdwijnt.

Huiduitslag bij baby’s: de vijfde ziekte

De vijfde ziekte is een eruptieve ziekte die veroorzaakt wordt door parvovirus B19. De manier waarop kinderen de ziekte oplopen is door contact met met deze kiem besmette ademhalingsdruppeltjes.

De ziekte wordt gekenmerkt door intense roodheid op de wangen van de baby, die gepaard gaat met een lichte uitslag op de rest van het lichaam en koorts. Deze uitslag kan jeuken (pruritisch) en verdwijnt meestal binnen een week.

Kwijluitslag

De uitslag, die ontstaat door het kwijl van de baby, komt ook vaak voor. De speekselklieren zijn namelijk in volle ontwikkeling, wat ook het geval is bij het doorkomen van tandjes. Daarom zijn het gebruik van een fopspeen, voortdurend kwijlen en voedselresten enkele factoren die deze aandoening beïnvloeden.

De door kwijl veroorzaakte laesies verdwijnen echter spontaan in een paar weken.

Hand-, voet- en mondziekte

Hand-, voet- en mondziekte is een milde en zeer besmettelijke virale aandoening die veroorzaakt wordt door het coxsackievirus.

Deze aandoening verschijnt karakteristiek in de vorm van zwerende laesies in de mond en uitslag op handen en voeten.

Hoewel er geen specifieke behandeling voor de ziekte bestaat, kunnen hygiënische maatregelen genomen worden om het risico van superinfectie met bacteriën uit de normale flora te verkleinen.

Warmte uitslag

De structuren van de huid van baby’s zijn nog niet volledig ontwikkeld. Daarom veroorzaken warme of vochtige klimaten huiduitslag door zweetdruppels onder het huidweefsel op te sluiten.

De klinische verschijnselen van deze aandoening zijn variabel, van kleine blaasjes (blaren) aan het huidoppervlak tot diepere, rode bulten.

In het algemeen is het een zelfbegrensde aandoening die na een tijdje vanzelf weer overgaat.

Tips om huiduitslag bij baby’s te voorkomen

Huiduitslag bij baby’s komt dus vaak voor en verdwijnt meestal na een paar dagen. Enkele nuttige aanbevelingen om het ontstaan ervan te voorkomen zijn de volgende:

• Verschoon hun luier regelmatig en gebruik beschermende crème met zinkoxide als isolator.
• Maak berg voorzichtig los met kokosolie om huidverwondingen te voorkomen.
• Gebruik wasmiddelen die geen irriterende stoffen bevatten en ook hypoallergeen zijn.
• Kleed je baby ook in luchtige katoenen kleding en vermijd het kind te warm aan te kleden.

Huiduitslag bij baby’s: wanneer naar de dokter gaan?

Huiduitslag bij baby’s omvat meestal kleine verwondingen, maar het kan ook een rode vlag zijn voor mogelijk ernstige ziekten.

Het is belangrijk een kinderarts te raadplegen als een of meer van de volgende verschijnselen verschijnen (Engelse link):

• Je baby ziet er ziek uit, weigert voedsel, en is erg neerslachtig.
• De jeuk is hevig en veroorzaakt veel prikkelbaarheid.
• De huiduitslag gaat gepaard met koorts.
• De kleur van de huid of de slijmvliezen verandert in een bleke, grijzige of blauwachtige tint.

Als deze tekenen en symptomen verschijnen of als je vragen hebt over het uiterlijk van de huid van je baby, probeer dan contact op te nemen met je kinderarts om je kind te beoordelen en je de nodige richtlijnen te geven.