Herkennen baby's emoties?
De meeste ouders denken dat baby’s, zeker voor de leeftijd van 6 maanden, niet in staat zijn de emoties van anderen te herkennen, maar ze hebben het mis. Pasgeborenen kunnen ze onderscheiden vanaf het moment dat ze de moederschoot verlaten, hoewel deze waarneming verfijnd wordt naarmate ze groeien. Dus, herkennen baby’s emoties? Jazeker!
Baby’s hebben het vermogen om bijna onmiddellijk de gewaarwordingen die andere mensen via hun gezicht en stem overbrengen te begrijpen en te doorgronden. Je hebt vast wel gemerkt dat je kleintje glimlacht als hij je ziet glimlachen, maar als hij je verdrietig ziet, lijkt hij bezorgd te kijken. Ook als je gestrest bent, zijn ze prikkelbaarder. Dit komt omdat hun enige hulpmiddel om met de mensen om hen heen te communiceren het uiten van emoties is en het begrijpen van de emoties die ze bij anderen zien.
In dit artikel vertellen we je meer, dus blijf lezen!
Hoe baby’s emoties herkennen
Volgens een studie (Engelse link) van psychologen en neurologen is het gevoel dat baby’s het eerst herkennen droefheid. Ze ontdekten dat ze tussen 3 en 7 maanden in staat zijn deze emotie te herkennen en dat ze dat doen door de toon van de stem van de moeder te herkennen.
Het gehoorzintuig van een pasgeboren baby is dus heel belangrijk voor het begrijpen van de wereld om hen heen. Daarom is het een van de eerste zintuigen die zich ontwikkelen. Door het waarnemen van verschillende emoties beginnen kleintjes empathie op te wekken.
Een andere studie stelde vast dat baby’s vanaf 5 maanden verschillende affectieve uitdrukkingen van andere kinderen kunnen herkennen, onderscheiden en vergelijken. Ze zijn dus in staat te herkennen waar de schreeuw vandaan komt en of die van een ander kind of van hun broertje of zusje is.
In dit onderzoek kregen de zuigelingen de stemmen en beelden van de baby’s niet tegelijk te zien. Dat wil zeggen, ze herkenden elkaars lach gewoon door naar ze te kijken, zonder dat ze er naar hoefden te luisteren. Evenzo glimlachten de baby’s, alleen door ze te horen, en zonder ze te zien.
Al heel vroeg leren kinderen onderscheid te maken tussen lachen en huilen. Het geluid van deze emoties is verschillend en beetje bij beetje beginnen baby’s deze verschillen te vatten, zodat ze na een paar maanden in staat zijn ze te onderscheiden.
Baby’s herkennen de emoties van hun ouders
Baby’s herkennen en voelen de emoties die om hen heen gebeuren. Daarom zullen ze het merken als je verdrietig bent. Zelf zullen ze dan ook geïrriteerder zijn. Op dezelfde manier, als ze voelen dat je blij bent, zullen zij ook blij zijn. Hoe beïnvloeden de verschillende stemmingen van ouders baby’s? Dit is hoe.
De emoties van hun omgeving en de ouderlijke stress
Als we ons moe voelen, beïnvloedt dat onze kleintjes. Dit gebeurt omdat we ons minder concentreren op wat ons kleintje nodig heeft als we ons bezighouden met allerlei zaken die ons zorgen baren, zodat de baby kan merken wanneer de stress van zijn ouders toeneemt. Daarmee kunnen ze ook eenzaamheid en angst ervaren, wat onzekerheden kan veroorzaken die in de toekomst moeilijk op te lossen zijn.
Daarom is het belangrijk dat we, als we gestrest zijn, proberen dat niet in ons privé-leven te brengen. Als het nodig is, is het zelfs een goed idee om hulp te zoeken om emoties te beheersen en onze kleintjes op de juiste manier op te voeden.
Het belang van het beheersen van emoties rond je baby
Alle ouders, zelfs de beste, hebben dagen of bepaalde momenten waarop ze zich emotioneel niet goed voelen. Ze kunnen moe zijn van te veel dagelijkse taken, of ze kunnen zich gefrustreerd voelen omdat iets niet ging zoals ze gehoopt hadden dat het zou gaan. Hoewel al deze situaties normaal zijn en bij iedereen voorkomen, is het belangrijk dat we leren vechten tegen die negatieve gevoelens die opkomen en dat op een gezonde manier doen.
We moeten niet vergeten dat baby’s vooruitgaan als er positieve en blije mensen om hen heen zijn. Daarom is het belangrijk om die negatieve emoties te vermijden die onze kleintjes kunnen schaden.
Het kan nuttig zijn om even afstand van je baby te nemen als je voelt dat je op het punt staat te ontploffen, en hem zo te beschermen tegen die negatieve emoties. Daarvoor kun je rekenen op de hulp van je partner of een andere persoon die je vertrouwt.
De hulp inroepen van je partner, de grootouders van je kind, of een andere vertrouwde persoon als je denkt dat het nodig is, helpt je uit te rusten en stelt je in staat later in een betere stemming te zijn als je weer tijd met je baby deelt.
Activiteiten om te ontspannen
Om je een beetje los te maken en te voorkomen dat je je bezorgdheid aan de baby overdraagt, kan het heel nuttig zijn een aantal van de volgende activiteiten te doen:
- Mediteer
- Haal diep adem
- Luister naar ontspannende muziek
- Neem een bubbelbad
- Bel een vriend of vriendin om je op te vrolijken
Over baby’s die emoties herkennen
Je hebt in dit artikel al gezien dat baby’s al op heel jonge leeftijd emoties herkennen. Bovendien zijn ze al vanaf hun geboorte in staat hun emoties uit te drukken via hun stem, houding, of gezichtsuitdrukking, om verzorgers te helpen vaststellen wat hun stemming is. Dit vermogen is belangrijk voor hen. Het is namelijk het eerste hulpmiddel dat ze hebben om met de mensen om hen heen te communiceren.
Daarom moet je goed op je emoties letten. Kinderen zijn namelijk in staat ze op te merken. Zoals we al eerder zeiden, ontwikkelen baby’s zich veel beter als ze begeleid worden door positieve en blije mensen. Vergeet dus niet je mooiste glimlach tevoorschijn te halen om aan je kleintje te schenken.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Jeta, P. M. P. A. (1998). El desarrollo emocional infantil (0-6 años): Pautas de educación. In Ponencia presentada en el congreso de Madrid. España.
- Pérez-Sánchez, M. (1983). Observación de bebés: relaciones emocionales en el primer año de vida. In Observación de bebés: relaciones emocionales en el primer año de vida (pp. 208-p).
