Het gouden uur om verbinding te maken met je baby
Verbinding maken met je baby begint al lang voor de geboorte en gaat verder buiten de baarmoeder. Het hele proces is belangrijk. Laten we ook niet vergeten dat het moederschap begint vanaf het moment dat een vrouw zich moeder begint te voelen.
De geboorte en de momenten direct daarop volgend zijn een bijzonder gevoelige tijd: een gouden uur om verbinding te maken met elkaar. Hoe deze momenten zich ook ontvouwen, ze zullen een blijvend stempel drukken op zowel moeder als baby. Ze leggen de basis voor hun relatie.
In deze momenten worden beide lichamen overspoeld met prolactine, oxytocine en beta-endorfines. Deze neurochemische stoffen staan ook vaak bekend als de ‘moleculen van liefde.
Laten we zeggen dat onder normale omstandigheden dit moment meestal liefde op het eerste gezicht is. De moeder is verzot op haar pasgeboren baby. Ondertussen voelt de baby dat haar moeder haar eerste thuis was en vertrouwt haar. Op deze manier vormt zich een band van genegenheid tussen hen.
Het belang van eerste indrukken: geboorte
Nog niet zo lang geleden was het de gewoonte om de pasgeborene snel in te bakeren, de moeder haar baby te laten zien en deze vervolgens mee te nemen naar een couveuse. Nieuwe moeders hadden het geluk een paar ogenblikken te pikken om hun kleintje te knuffelen.
Stel je voor hoe deze behandeling is voor een nieuwe baby, die al ongeveer veertig weken luistert naar de hartslag van hun moeder terwijl ze zich baden in de warme, donkere troost van de baarmoeder.
In de loop van de tijd beseften deskundigen dat de armen van een moeder in feite de beste couveuse van allemaal waren. Wanneer een moeder haar baby knuffelt en tegen haar huid houdt, helpt ze niet alleen om de band van liefde tussen hen te versterken. Ze start ook het proces van immunisatie op, omdat de goede bacteriën die op de moeders huid leven zich op de baby kunnen vestigen.
Evenzo mogen we het belang van de vader op het moment van geboorte niet over het hoofd zien. Hoe meer hij meedoet, hoe betrokkener en toegewijder hij zal zijn. Daarom is het belangrijk dat hij getuige is van de geboorte van zijn kind in al zijn pracht. Ook hij krijgt zo een verbinding met zijn kind.
Lichamelijk contact: de sleutel tot de ontwikkeling van een pasgeborene
Zoals we hebben gezien, vormen zich tijdens de zwangerschap en de geboorte verbindingen om het neurologische, endocriene en immuunsysteem van moeder en kind te verbinden. Deze kunnen de sleutel vormen voor het emotionele en fysieke welzijn van het kind.
Een van de belangrijkste vormen van leren is lichamelijk contact en knuffelen. Zo ontwikkelt een baby zijn vermogen om lief te hebben en te vertrouwen. Instinctief maximaliseren we contact in dit stadium, communiceren we via knuffels en gebaren van nabijheid.
Door deze gedragingen bieden we onze kinderen hun eerste les in emotionele intelligentie. Zelfs als we ons niet realiseren wat we doen, vertellen we hen dat alles in orde is, dat we hen beschermen en veilig houden in hun wereld.
Het gouden uur voor verbinding na de geboorte met je baby
De meeste deskundigen bevelen aan dat klinisch personeel het zogenaamde “gouden uur” na de geboorte respecteert. Dit betekent dat je als moeder minstens een uur krijgt om huid-op-huidcontact te hebben met je baby, zonder enige interferentie of onderbreking. Schoonmaken, meten en testen kan bijna altijd wachten.
Specialisten beweren dat huid-op-huid contact tussen moeder en baby de ademhaling van de pasgeborene en het zuurstofniveau in hun lichaam stabiliseert. Het behoudt de juiste bloedsuikerspiegel en bloeddruk. Het vermindert stresshormonen en kalmeert huilende baby’s.
Dit soort contact kan zelfs het begin van de borstvoeding vergemakkelijken, waardoor de moedermelk begint te stromen. Tevens wordt het risico op onderkoeling van de baby wordt verminderd.
Dit uur van huid-op-huid contact vergemakkelijkt echter niet alleen de stabilisatie en regulatie van deze fysiologische processen. Het is ook een gouden uur voor binding, dat op natuurlijke wijze de band tussen moeder en baby versterkt.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.