Er is een naam voor baby's die 's nachts wakker worden
Baby’s die ’s nachts meerdere keren wakker worden, krijgen in de geneeskunde meestal een specifieke naam: een normaal kind. De slaapcyclus bij kleintjes is soms een bron van stress, een proces dat eigenlijk maar twee magische ingrediënten nodig heeft: tijd en geduld. De hersenen van kinderen worden beetje bij beetje volwassen.
Veel moeders en vaders geloven vaak dat baby’s ‘moeten leren slapen’. We weten allemaal dat onze kinderen gewoonten en routines nodig hebben om zich veilig te voelen. Een plek waar ze kunnen voorspellen wat er op elk moment gaat gebeuren en associaties kunnen opbouwen die hen helpen de wereld om hen heen te begrijpen.
Wat slaap betreft, hebben we het over een biologisch instinct dat nog onvolwassen is bij baby’s en jonge kinderen. Na verloop van tijd ontwikkelen baby’s zich voldoende, zodat jullie allebei 7 tot 9 uur achter elkaar ononderbroken kunnen rusten.
Als je kind ’s nachts niet slaapt
Als er iets is dat tot op heden nog steeds een mysterie is, dan zijn dat dromen. Er zijn onderzoeken die aantonen dat een 32 weken oude foetus zou kunnen ‘dromen’ terwijl hij in de baarmoeder van zijn moeder slaapt. Maar de wetenschap kan nog niet verklaren waarom er kinderen zijn die de hele nacht slapen en anderen die gedurende drie uur niet kunnen slapen.
Met één detail moeten we rekening houden: het maakt niet uit dat de baby pas een paar weken oud is en dat zijn ervaring met de wereld om hem heen nog te verwaarlozen is. De basis van persoonlijkheid wordt gelegd in de hersenen van elk kind en definieert unieke individuele behoeften die het van alle anderen onderscheidt. Daarom moeten we intuïtief en gevoelig zijn voor die behoeften.
Ongerustheid en angst
Heb jij een baby hebt die ’s nachts vaak wakker wordt? Dan ontstaat er langzaam aan een sfeer van angst en zorgen. Je vraagt je af of er iets mis is met hem. Je denkt dat hij ziek is of dat je iets verkeerds doet.
- Denk nooit dat je iets verkeerd doet, alleen maar omdat je baby ’s nachts wakker wordt. Het is een volkomen normaal proces.
- We moeten ons realiseren dat het leven niet altijd samenvalt met wat er in de boeken beschreven staat. Niet alle formules werken, noch zijn alle kinderen hetzelfde.
- Het is noodzakelijk om te begrijpen dat een baby volledig afhankelijk van ons ter wereld komt. De nacht, wanneer het licht wordt uitgedaan en ze alleen worden gelaten, is vaak een vreselijke bron van angst en ongerustheid voor kinderen. Ze zijn bang voor hun overleving. Ze weten niet of je terugkomt, of ze voor altijd alleen zijn gelaten of dat de duisternis eeuwig zal zijn.
Bijna al het gedrag van de baby is instinctief. We kunnen hem er niet van overtuigen dat er ‘niets met hem zal gebeuren’ als we hem in de wieg laten liggen. Het enige dat een kind begrijpt, is de veiligheid van fysiek contact. De bescherming van de stem van de moeder die met genegenheid tot hem spreekt en van die armen die die veiligheid bieden.
Na verloop van tijd zal deze angst, net als vele andere met puur instinctieve wortels, beetje bij beetje verdwijnen. Ondertussen hebben we alleen maar een hoge dosis geduld en veel begrip nodig.
Hoe om te gaan met baby’s die ’s nachts wakker worden
Volgens neurologen zijn de hersenen van een kind rond de 7 jaar volledig volgroeid. Alle neurale netwerken zijn omgeven door myeline en hun elektrische patroon verandert zodanig dat hun droomcycli regelmatiger zullen zijn en nachtelijke paniekaanvallen zullen verminderen.
We weten ook dat leren dat het 7 jaar duurt voordat hun kind met meer regelmaat rust, een ietwat traumatisch feit voor ouders kan zijn. Sommige kinderen kunnen dit echter al doen als ze drie jaar oud zijn. Over het algemeen zijn er veel verschillen van kind tot kind.
Wat is de beste techniek om een kind ’s nachts in slaap te krijgen?
Tot niet lang geleden was de klassieke Estivill-methode erg in de mode. Tot voor kort betoogde deze methode dat het raadzaam was om het kind ’s nachts in de wieg alleen te laten huilen totdat het kalmeerde. Nu benadrukt de auteur echter het tegenovergestelde.
- Het is niet aan te raden om een huilend kind te negeren. Dit veroorzaakt namelijk onnodige stress in de hersenen van de baby. Stress die kan worden verlicht met een simpele streling, een woord of knuffel om het kind te laten zien dat alles in orde is.
- We moeten ook begrijpen dat er geen ‘magische formule’ is voor alle kinderen. Elke moeder moet de meest effectieve methode voor haar kind ontdekken. Dit is iets dat tijd, toeval of eenvoudige routines beetje bij beetje zullen ontsluieren.
- Het kan echter nooit kwaad om te onthouden dat kinderen niet te moe naar hun bedje moeten worden gebracht. Dutjes overdag hebben de neiging om een diepe slaap later te belemmeren. Speelgoed of lichtgevende hangers op wiegjes zijn ook prikkels die de aandacht van een kind activeren. Deze worden ’s nachts dus niet aanbevolen.
Wees geduldig, respecteer het tempo van je kind en begrijp dat het niet altijd gemakkelijk is om je aan te passen aan die wereld waarin het licht plotseling uitgaat en de baby niet kan begrijpen wat er met jou is gebeurd en of je weer bij hem zult zijn. Maanden, jaren en liefde zullen hem alle antwoorden op deze onzekerheden geven.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- RODRÍGUEZ, A. S., & GARCÍA, B. R. (2005). Hábitos de sueño en la revisión del niño sano. Bol pediatr, 45, 17-22. http://www.sccalp.org/boletin/191/BolPediatr2005_45_017-022.pdf
- Pin Arboledas, G., & Lluch Rosello, A. (2011). El sueño en el primer año de vida:¿ cómo lo enfocamos?. Pediatría Atención Primaria, 13, 101-111. http://scielo.isciii.es/scielo.php?pid=S1139-76322011000400011&script=sci_arttext&tlng=en
- Jové, R. (2006). Dormir sin lágrimas: dejarle llorar no es la solución. La esfera de los libros. https://books.google.es/books?hl=es&lr=&id=GqjHAgAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA163&dq=dormir+sin+lágrimas&ots=U322CjAGmV&sig=VlHXLTlw3hvJOPDB__rOHXfZwMU
- González, C. (2012). Bésame mucho: cómo criar a tus hijos con amor. Temas de hoy.