Sinds jij in mijn leven bent gekomen, slaap ik minder maar lach ik meer

Het is je gelukt: vanaf dat jij bent gekomen, heb je mijn leven op zijn kop gezet en mijn hart 180º naar het meest intense en verrijkende geluk gekeerd. Je hebt zonder twijfel vele uren slaap van me afgenomen, maar je hebt me ook een toekomst vol verbeeldingskracht gegeven. Nu lach ik meer, ik adem niet alleen, ik leef in een wereld die intenser is, helderder en gevuld met kleuren.

We weten dat veel nieuwe ouders in de wereld van het ouderschap hetzelfde hebben meegemaakt. Het is alsof iemand de kleine nuances die gepaard gaan met de komst van je kind geheim houdt. Nuances zoals het gebrek aan slaap, de angsten, borstvoeding, krampen en het gehuil van de baby waren allemaal beschreven in de kleine lettertjes die niet iedereen leest voordat hij besluit een kind te krijgen.

Dit doet er echter niet toe. Het gaat er echt om te weten dat niet alles gemakkelijk te begrijpen is; dat er zowel gemakkelijkere als moeilijkere dagen zullen zijn. Het belangrijkste is om te weten hoe de behoeften van de pasgeborene moeten worden gelezen en vooral om ervan te genieten. Dit is precies wat wordt uitgelegd in het interessante boek “The Concept of the Continuum” van Jean Liedloff.

Wanneer een baby ter wereld komt, hebben veel ouders een eigen, vooraf bepaald schema voor het opvoeden van een kind. In het ouderschap zijn er echter geen schema’s. De regels die ons door onze ouders, broers of zussen of vrienden zijn voorgesteld, zijn niet altijd de juiste voor onze kinderen. Het gaat over leven van dag tot dag, van moment tot moment, met de baby en ons instinct te volgen om zo goed mogelijk te kunnen reageren.

Op dezelfde wijze is het belangrijk om te onthouden dat de eerste paar jaar van ons kind een “continuüm” zijn, zoals uitgelegd door Dr. Liedloff. Een continuüm tussen het lichaam van de moeder en haar baby, waarbij het enige dat telt, de fysieke en emotionele nabijheid is, het contact, de huid, de knuffels, het blikken…

En ja, het kan vermoeiend, zeer vermoeiend, maar ook ongelooflijk bevredigend zijn.

Nu lach ik meer, omdat ik weet dat het goed gaat

“Soms lach ik als ik dat gezicht in de spiegel zie dat ik nauwelijks herken… Ben ik dat? Ben ik echt die vrouw? Die donkere kringen onder haar ogen zijn van mij? Hoe lang is het geleden dat ik een haarborstel heb gebruikt? Sinds wanneer verwaarloos ik mijn uiterlijk?”

Dit denk je elke keer als je opeens je spiegelbeeld ziet als je naar de badkamer gaat. Dan sla je een diepe zucht en doe je die losse lok haar achter je oor. “En wat dan nog?” – zeg je tegen jezelf. “Wat maakt het uit hoe ik er uitzie als mijn baby in orde is en als ik het goed doe als moeder? Nu lach ik meer.”

Een moeder die trots is op haar baby is zich niet bewust van de diepe uitputting die ze heeft opgebouwd, maar denkt: nu lach ik meer

De geboorte van een kind activeert alarmmechanismen in het brein van de moeder. Op zo’n manier dat ze zich soms niet eens bewust is van haar eigen fysieke behoeften.

• Het is een natuurlijk mechanisme dat zorgt voor de juiste aandacht en zorg voor de baby. We moeten echter oppassen dat we onszelf niet verwaarlozen, want we moeten oppassen dat we onszelf niet opbranden.
• Wanneer het lichaam en de hersenen te veel achtereenvolgende uren aan aanhoudende inspanning verzamelen, kunnen we ons soms overbelasten. Hierdoor kunnen we een niveau van onbewuste stress ervaren die onze gezondheid ernstig kan beïnvloeden.
• Om deze reden is het cruciaal om taken te verdelen. Vaders kunnen ook helpen met de opvoeding van een kind. Een vader kan exact dezelfde taken uitvoeren als een moeder, natuurlijk met uitzondering van het geven van borstvoeding.
• Laten we ten volle genieten van de opvoeding door niet alleen verantwoordelijkheden te verdelen, maar ook de vermoeidheid. Laat de donkere kringen onze beider ogen beïnvloeden. Laten we de uitputting in evenwicht brengen met de gelijke hoeveelheid geluk, de zorgen met een lach.

Dus onthoudt: je doet geweldig werk met je baby, geen twijfel over mogelijk. Maar verwaarloos jezelf nooit in het proces.

Sinds ik jou aan mijn zijde heb, maken positieve emoties deel uit van mijn leven en lach ik meer

Moeder of vader zijn, verandert bepaalde structuren van ons brein – dat weten we. Deze extra dosis oxytocine maakt ons niet alleen beschermender en gevoeliger voor de behoeften van ons kind. Het helpt ons ook aspecten te verbeteren die ons een beter persoon maken, zoals empathie, streven naar succes, veerkracht, dromen en zelfs de noodzaak om bepaalde waarden te cultiveren die van deze wereld een betere plek maken.

Aan de andere kant, sinds de geboorte van je kind, heb je je zwakheden veranderd in sterke punten. De simpele daad van het knuffelen van je kind, brengt een glimlach met zich mee. Vergeet niet dat glimlachen niet alleen een weerspiegeling is van je innerlijke welzijn. Het is ook het licht dat je kind begeleidt.

Glimlachen is een zeer belangrijk emotioneel gebaar dat je kind begeleidt naar goed sociaal gedrag, communicatie en affectie richting andere wezens. Je mooie lach geeft liefde en herkenning door, waardoor je kind een sterke band opbouwt.