Ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen is een grote vergissing

Natuurlijk zijn discussies en communicatie een onmisbaar onderdeel van de relatie van een stel. Maar ruzie maken in aanwezigheid van kinderen kan een blijvend stempel op hen drukken. In dit artikel zullen we je meer over dit probleem vertellen.

Ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen komt vaak voor. Ouders doen dat zonder zich zelfs de schade te realiseren die zij bij hun kleintjes veroorzaken. Allereerst zijn kinderen te klein om te begrijpen wat er aan de hand is. Als gevolg hiervan ervaren ze een negatieve emotionele reactie op deze stimulans van buitenaf.

Als ouders vergeten we soms dat onze kinderen niet oud genoeg zijn om met volwassen problemen om te gaan.

Met andere woorden, we denken dat ze de tools en volwassenheid hebben om deze situaties op een gezonde manier aan te pakken. Ze doen dit echter zeker niet.

Kinderen kunnen de toon van de stem, abrupte bewegingen en andere soorten non-verbale taal die tijdens ruzie optreden, gemakkelijk verkeerd interpreteren. Dit geldt zelfs voor kleine baby’s.

Hoewel kinderen de inhoud van de argumenten van hun ouders niet altijd begrijpen, veroorzaken deze situaties zeer negatieve emoties.

Dialoog en het belang van communicatie

Discussie en communicatie zijn een normaal onderdeel van elke relatie. In feite kunnen ze een teken zijn van de geestelijke gezondheid van een stel. Maar dit hangt allemaal af van het type discussie en het niveau van agressie.

Het is altijd goed om elk probleem te benaderen zonder onrustig te worden of een negatief effect op de mensen om je heen te hebben. Wanneer een argument wordt geleverd met geschreeuw en harde taal, kunnen kinderen behoorlijk bang worden.

Er zijn een aantal gevolgen die kunnen voortvloeien uit ouders die ruzie maken in de aanwezigheid van hun kinderen. Ten eerste geef je je kind een negatief relatiemodel.

Je gedrag maakt ook regels en grenzen dubbelzinnig voor je kleintjes. Ook kunnen dergelijke situaties zeer verwarrend en overweldigend zijn voor zulke jonge geesten.

Gevolgen van ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen

Ten eerste, als kinderen zien dat hun ouders ruzie maken, ontvangen ze een negatief relatiemodel. Kinderen zijn als sponzen en ze nemen constant informatie op uit hun omgeving.

Door ruzie te maken in de aanwezigheid van je kinderen, leer je ze indirect dat dit is hoe ze hun verschillen kunnen oplossen.

Je kinderen zullen observeren of je elkaar begrijpt of niet. Ze zullen respect of het gebrek daaraan opnemen.

Als je elkaar onderbreekt, leert je je kind hetzelfde te doen. Hetzelfde is waar als je oogcontact vermijdt. Je kinderen zullen je voorbeeld volgen en jouw manier van handelen zal hun gedragspatroon en persoonlijkheid vormen.

Een ander gevolg van ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen is dat de gestelde regels en grenzen nu dubbelzinnig geworden. Idealiter moeten ouders een verenigd front zijn. Werken als een team als het gaat om het stellen van richtlijnen voor thuis.

De emotionele gevolgen van ruzie maken in het bijzijn van je kinderen

Kleintjes huilen en vragen zich af wat elk van hun ouders zegt. Allemaal omdat de andere ouder het er niet mee eens is. Uiteindelijk worden ze onzeker over wie ze moeten gehoorzamen of leren ze hun ouders manipuleren in hun voordeel.

Ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen is ook schadelijk. Dit kan hen ertoe brengen om zichzelf af te vragen aan welke kant ze staan.

Kinderen mogen nooit de behoefte voelen om scheidsrechter te zijn of te bemiddelen tussen hun ouders. Het is niet de taak van een kind om als rechter op te treden of partij te kiezen. Beide ouders zijn extreem en even belangrijk voor een kind.

Het is prima voor je kinderen om te weten dat je verschillen hebt en ze moet uitpraten. Je kinderen zouden echter nooit partij moeten kiezen. Ze zouden zelfs geen specifieke details van het argument moeten kennen.

Ruzie maken in de aanwezigheid van je kinderen laat een blijvende indruk achter

Een van de meest pijnlijke herinneringen die kinderen kunnen hebben is ongetwijfeld getuige zijn van de spanning tussen hun ouders. Voor kinderen zijn er ouders om voor hen te zorgen en hen te beschermen.

Wanneer deze twee cruciale figuren in het leven van een kind beginnen te schreeuwen en elkaar pijn te doen, voelt het kind zich bang en kwetsbaar.

Het tijdschrift Development and Psychopathology publiceerde een onderzoek dat werd uitgevoerd door de Steinhardt School of Culture, Education and Human Development van de Universiteit van New York.

Volgens de studie kan dit bij kinderen die getuige zijn van agressie tussen hun ouders, hun emoties negatief beïnvloeden.

De onderzoeken hebben hun observaties gedurende 58 maanden uitgevoerd. Ze realiseerden zich dat kinderen die thuis blootgesteld werden aan hogere niveaus van agressie, het moeilijker hadden om hun eigen emoties te identificeren en te reguleren.

Hun waarnemingen toonden ook aan dat het vermogen om de eigen emoties te identificeren en te beheersen verbonden is met de ontwikkeling van emotionele intelligentie.

Een kind dat agressie tussen zijn ouders ziet, zal moeite hebben met het verwerken van emoties zoals verdriet, verlating en angst.

Wanneer kinderen deze emoties niet kunnen beheren of verwerken, leidt dit ertoe dat ze in de komende jaren symptomen van angst en depressie ontwikkelen.

We weten hoe belangrijk het is om te weten hoe we ons moeten identificeren en uitdrukken. Plus wat we voelen in ons dagelijks leven.

Als we onze kinderen die bekwaamheid ontnemen, kan dit in de toekomst tot ernstige problemen leiden. Daarom is het het beste om altijd privé te discussiëren.