Hoe te handelen als je kind zegt dat ze nutteloos zijn

Overmatig beschermend zijn voor kinderen is niet bevorderlijk voor de ontwikkeling van hun gevoel van eigenwaarde. Leer hoe je moet handelen als je kind je vertelt dat ze nutteloos zijn.
Hoe te handelen als je kind zegt dat ze nutteloos zijn
Maria Fátima Seppi Vinuales

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Maria Fátima Seppi Vinuales.

Laatste update: 23 april, 2024

“Ik kan niets goed doen”, “Ik ben overal slecht in”, “Ik ben zo’n loser”. Veel van deze zinnen maken deel uit van het dagelijks leven van sommige kinderen. In deze gevallen kijken we naar problemen met het gevoel van eigenwaarde of een uiting van iets groters. Laten we eens kijken wat je kunt doen als je kind je vertelt dat hij zich nutteloos voelt.

Hoe te handelen als je kind je vertelt dat hij of zij nutteloos is

Als je kind je vertelt dat hij of zij nutteloos is, gaan er waarschijnlijk wat alarmbellen af. Het eerste wat we aannemen is dat ze zich niet goed voelen of dat er iets mis is met hen. Maar voordat je je zorgen maakt, is het belangrijk om het vanaf het begin goed aan te pakken. Laten we eens kijken hoe dit te doen.

Luister, stel vragen en doe geen aannames

Het is belangrijk dat je erachter komt welke gedachten ze hebben, de redenen waarom ze denken dat ze nutteloos zijn, en waar die gedachte vandaan komt. Probeer er ook achter te komen of het een algemene gedachte is of dat ze een bepaald aspect bedoelen. Bijvoorbeeld, geplaagd worden op school omdat ze geen geweldige voetbalvaardigheden hebben is één ding, maar een kind die gelooft dat hij of zij nergens goed in is, is een heel ander verhaal. Hoe meer je proactief luisteren beoefent, hoe meer je je kind kunt helpen.

Versterk hun prestaties en accepteer hun zwakheden

Het is goed om hun sterke punten te herkennen, waar ze goed in zijn en wat ze goed doen, evenals de gebieden waarin ze uitblinken. Aan de andere kant is het ook nodig om hen te helpen frustratietolerantie te ontwikkelen. We hebben allemaal dingen die we niet goed doen, maar die we kunnen verbeteren of leren. Tegelijkertijd moeten we ook boodschappen overbrengen waarin we hen leren dat het niet nodig is om overal uitmuntend in te zijn, want dat zou onmogelijk zijn.

Hoe te handelen als je kind zegt dat ze nutteloos zijn
Het is belangrijk dat je kind thuis enkele taken heeft waarmee het zich deel van het gezin kan voelen, zich nuttig kan voelen en zijn geleidelijke autonomie kan versterken.

Help ze bewijzen te vinden dat wat ze zeggen niet waar is

Dit betekent niet dat je ontkracht hoe ze zich voelen, maar eerder dat je ze helpt de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Bijvoorbeeld, op die momenten dat je kind je vertelt dat ze nutteloos zijn, kun je ze erop wijzen dat ze thuis heel nuttig zijn, op basis van hun klusjes of verantwoordelijkheden. Bijvoorbeeld als ze helpen met het uitlaten van de hond, als ze hun bed opmaken, of als ze hun kamer opruimen.

Helpen nuances te vinden

Het is ook heel nuttig om je kind te helpen nuances te vinden. Dat wil zeggen, niet te denken in termen van “alles of niets” of “altijd of nooit”. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: “Misschien heb je dit spel vandaag niet gewonnen, maar je kunt het de volgende keer vast beter doen”.

Sommige van deze gedachten kunnen worden aangepast aan verschillende vormen en activiteiten, zoals verhalen, spelletjes en dynamiek. Er moet ook altijd rekening worden gehouden met de leeftijd van het kind, want het gevoel van eigenwaarde evolueert.

Pas op voor overbescherming

Overbescherming verdient een speciaal hoofdstuk, omdat er twee bijzondere situaties zijn: voor en na.

  • Vóór: het gebeurt vaak dat je kind het gevoel heeft dat het niet weet hoe het iets moet doen, omdat de omgeving het hem niet gemakkelijk maakt. Alles wordt door hun ouders gedaan om hen te beschermen en te vertroetelen. Er begint zich echter een gevoel van incompetentie te ontwikkelen.
  • Achteraf: dat wil zeggen, zodra je kind uitdrukt hoe het zich voelt, is het geen goed idee om een protectionistische houding aan te nemen. Dit zal dit gevoel van waardeloosheid versterken. Het is belangrijk om hen te begeleiden en te sturen met betrekking tot wat ze kunnen doen, maar moedig hen aan om zich zelfstandig nuttig te kunnen voelen.
Een kind op school die verdrietig is
Wanneer we met deze situatie worden geconfronteerd, moeten we begrijpen of het om iets specifieks gaat of dat het een complexer geval kan zijn, zoals een angststoornis, een depressie, of dat het kind lijdt onder pesterijen op een bepaald gebied.

Waarop moet je letten als je kind je vertelt dat hij of zij zich nutteloos voelt

Naast bovenstaande aanbevelingen is het belangrijk om de situatie te relativeren. Dat wil zeggen, het is belangrijk dat je begrijpt of het iets is dat situationeel is of dat het misschien een complexer en langduriger geval is. In het tweede geval kan je kind te maken hebben met onder andere angst, depressie of pesten. Enkele mogelijke indicatoren zijn de volgende:

  • Ze willen bij geen enkele activiteit betrokken raken.
  • Ze hebben een defaitistische houding en geloven dat ze het niet goed zullen doen voordat ze zelfs maar een poging doen.
  • Ook zijn te veeleisend en perfectionistisch
  • Ze zijn erg zelfkritisch.

Een goed gevoel van eigenwaarde is welzijn voor het leven

Het zelfvertrouwen van kinderen ondersteunen is de sleutel tot hun emotionele ontwikkeling. De opbouw van eigenwaarde hangt samen met veel elementen, niet alleen met het beeld dat we van onszelf hebben. We moeten ook rekening houden met de ervaringen die we op verschillende gebieden opdoen, de boodschappen die we horen, en wat we terugkrijgen in onze relaties.

Daarom is het altijd goed om naar onszelf te kijken in relatie tot anderen – vooral als we ouders of rolmodellen zijn – om te weten hoe we het perspectief van kinderen en andere mensen beïnvloeden.

Tot slot is het belangrijk om vergelijkingen (Spaanse link) tussen gezinsleden te vermijden. Ieder mens is waardevol en is in staat zijn eigen kwaliteiten in te brengen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Vargas Rubilar, J. A., & Oros, L. B. (2011). Parentalidad y autoestima de los hijos: una revisión sobre la importancia del fortalecimiento familiar para el desarrollo infantil positivo.
  • Moreno Méndez, Jaime; Ángel Muñoz, Ángela; Castañeda Sánchez, Briyith; Castelblanco Triana,
    Paula; López Chemas, Natalia; Medina Barón, Ailyn Autoestima en un grupo de niños de 8 a 11 años de un colegio público de la ciudad de Bogotá Psychologia. Avances de la disciplina, vol. 5, núm. 2, julio-diciembre, 2011, pp. 155-162 Universidad de San Buenaventura Bogotá, Colombia

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.