Hoe je kind helpen als het boos is?
Een van de ingewikkeldste dingen van je rol als moeder is je kind helpen als het boos is. Ze weten misschien niet hoe ze met de situatie moeten omgaan, en kunnen de controle over hun gedrag verliezen.
Het probleem is niet dat je kind boos is, maar de driftbuien of het negatieve gedrag dat uit die emotie voortkomt. Het is belangrijk te onthouden dat een kind altijd grenzen nodig heeft die orde in zijn leven geven.
Als je die orde niet biedt, krijg je te maken met situaties van slecht gedrag of overdreven verwende kinderen . Hier zijn dus enkele stappen die je kunt volgen om je kind te helpen als het boos is.
Hoe je je kind kunt helpen als het boos is
Een boos kind kan reageren op prikkels als honger, slaap, verwarring, stress, of nood. Laten we deze omstandigheden terzijde schuiven, en op basis van de beheersing van de situatie, hun occasionele driftbuien met geduld, kalmte en vastberadenheid tegemoet treden.
1. Beheers je reacties om je kind te helpen als het boos is
Beheerst blijven als je kind boos is laat hem zien dat jij de baas bent en dat hij moet kalmeren. Veel ouders klagen dat ze geen controle over hun kinderen hebben . Wat ze niet zien is dat ze die verloren hebben toen ze hun kinderen zich superieur lieten voelen.
Zelfs als je kind zijn ergste woedeaanval uitvoert en jij op scherp staat, speel hun spel niet mee. Het is geen situatie die ze opzettelijk creëren. Als je je laat gaan, leer je hen dat hun driftbuien je uit de rol van moeder of vader halen.
Schreeuw tijdens deze situaties niet, word niet boos en handel niet overhaast. Vergeet eerder gegeven toestemmingen af te zeggen of ze te verwennen met een traktatie om ze te kalmeren.
2. Probeer niet met je kind te redeneren als het boos is of midden in een woedeaanval zit
Juist als ze midden in zo’n situatie zitten, moet je niet onbesuisd proberen ze te kalmeren. Bedenk dat als een volwassene het moeilijk vindt om zich te beheersen als hij boos is, het voor een kind nog moeilijker zal zijn.
Dit is het meest ingewikkelde deel van het omgaan met een boos kind. Wacht tot de spanning met een beetje tijd is gezakt. Later kun je over hun gedrag praten en proberen met ze te redeneren.
3. Vermijd het uitschelden van je kind als het boos is
Veel ouders, vooral nieuwe, proberen hun boze kinderen in bedwang te houden door tegen ze te schreeuwen. Doe dit niet! Houd er rekening mee dat hun boosheid komt omdat ze het gevoel hebben dat ze de controle kwijt zijn. Als je ze uitscheldt, hebben ze het gevoel dat ze het nog meer verliezen.
De beste manier om ze gerust te stellen is dus kalm te blijven. Vermijd dat je hun spanning opvoert door aan de situatie te denken die hen van streek maakte.
4. Laat de situatie niet fysiek worden
Als je kind boos is, kunnen veel situaties uit de hand lopen. Te allen tijde moet je onthouden dat jij de volwassene bent die de leiding heeft. Toestaan dat de situatie escaleert in iets fysieks is het laatste wat je moet doen.
Houd in gedachten dat elke vorm van slaan of fysieke agressie je kind alleen maar meer van streek zal maken. Als je eenmaal op dit punt bent aanbeland, wordt de aangerichte schade niet hersteld met een eenvoudig “sorry”. Het vertrouwen van je kind in jou kan aangetast worden.
Bedenk dat als je de situatie fysiek maakt, je hen leert dat dit een manier is om problemen op telossen.
5. Laat ze even op adem komen
Een boos kind zal het niet op prijs stellen dat je tegen hem of haar praat en volhoudt dat hij of zij iets verkeerds heeft gedaan. Het is beter om ze ruimte en tijd te geven om te kalmeren.
Laat ze een activiteit doen die hen kalmeert. Als ze rustig zijn, luister dan naar ze om de reden van hun boosheid te begrijpen . Leg ze dan uit dat het oké is om boos te zijn, maar dat hun acties verkeerd waren.
6. Bevries niet
Sommige ouders, vooral nieuwe mama’s en papa’s, bevriezen als hun kind boos is. Ze weten niet hoe ze moeten reageren op geschreeuw, geklaag en driftbuien. Op dit punt is het belangrijk dat je voet bij stuk houdt.
Als je kind bijvoorbeeld boos is omdat je geen speelgoed voor hem gekocht hebt, moet je je standpunt niet veranderen. Door dat wel te doen laat je ze alleen maar zien dat één woedeaanval genoeg is om te krijgen wat ze willen.
Als je op straat loopt en ze laten zich plotseling op de grond vallen, zeg dan stevig en veilig dat ze verder moeten gaan. Als ze aandringen, zeg je dat over de beslissing die je genomen hebt niet te onderhandelen valt en dat ze verder moeten gaan.
Maar als je kleintje besluit niet te gehoorzamen, probeer dan een paar stappen te zetten. Als ze zien dat je niet toegeeft, zullen ze begrijpen dat je de controle hebt en je volgen.
7. Stel regels op en houd je eraan
Het is heel heilzaam voor je kind om de taken en verantwoordelijkheden te kennen die bij hen horen, vooral als ze in overleg gepland en uitgevoerd worden. Ze zullen aanwezig zijn, en in elk geval zul je ze van tijd tot tijd opfrissen.
Nu is het van essentieel belang dat we ons inspannen om deze regels na te leven en te handhaven. Suggereren, overhalen en overtuigen maken deel uit van verfijnde communicatiemechanismen die, gebaseerd op taal, de basis geven aan emotionele intelligentie.
“Het gezin, dat beschouwd wordt als de basiscontext van de menselijke ontwikkeling, is degene die in eerste instantie de socialiserende werking van jongens of meisjes heeft; door middel van modellering en de soort communicatie die daarin tot stand komt, tracht het de draagwijdte van gedragsdoelen en -patronen uit te voeren die door twee handelingen verbonden zijn: controle en genegenheid”.
Henao, G., & Garcia, M.
Probeer aan de andere kant een soort code van samenleven kenbaar te maken, geconsolideerd door dagelijkse ervaring, met regels betreffende dingen als:
- Op deuren kloppen.
- Schreeuwen.
- Mobiele apparaten aan de eettafel.
- De TV in de kamers van de kinderen.
- Dutjes en bedtijdschema’s…
Dit alles naast vele andere dingen. Natuurlijk zullen de gestelde regels per gezin verschillen.
8. Laat adrenaline vrij
Maak een lijst van mogelijkheden om energie los te laten, waarvan veel in boosheid besloten ligt. Om je boze kind te helpen, nodig je het uit om te bewegen, te springen, of te rennen; of beter nog, te dansen. De bedoeling is dat de boosheid wordt afgevoerd en in een andere richting gekanaliseerd.
Lichaamsuitdrukking zal helpen spanningen te verlichten, want muziek en beweging hebben een immense therapeutische waarde. Lopen, springen, rennen of gooien geven uitdrukking aan gewaarwordingen en emoties, die niets anders zijn dan interacties veroorzaakt door objectieve en subjectieve factoren met een neuro-hormonale reactie.
Het is aan ons ouders om die te kanaliseren en om te buigen. Lichamelijke expressie (Spaanse link) verhoogt het psychisch en lichamelijk welzijn door het ervaren van het plezier van expressieve beweging.
9. Lichamelijke en sportactiviteiten
Gezien de bewezen effectiviteit van lichamelijke activiteit, begeleid je je kleintje om zich in te schrijven voor en deel te nemen aan sportteams in je omgeving. Behalve lichaamsbeweging zal groepsdiscipline hen helpen hun emoties te beheersen.
Het opvolgen van de instructies van coaches en instructeurs stelt hun vermogen om richtlijnen te aanvaarden en op te volgen op de proef in een speels klimaat waarin alle kinderen elkaar aanmoedigen om samen te werken en hun best te doen om te winnen.
10. Zorg dat ze voldoende slapen
Als je kind niet geslapen heeft, lijdt zijn stemming eronder. Dit zal ook een negatieve invloed hebben op hun schoolprestaties. Ze zullen aandachtstekort en hyperactiviteit hebben en hun sociale relaties aanpassen met frequente episodes van prikkelbaarheid en plotselinge stemmingswisselingen.
Verwaarloos hun slaapuren niet en zorg ervoor dat de rusturen zich aanpassen aan het circadiaan ritme.
11. Leer emoties benoemen
Veel dingen worden begrepen als ze eenmaal een naam hebben, maar het moeilijke deel is emoties te leren benoemen. Volwassenen zijn vaak sprakeloos als ons gevraagd wordt wat er met ons aan de hand is, gewoon omdat we het niet weten, en om het uit te leggen nemen we onze toevlucht tot omwegen tot we iets vinden dat lijkt op wat we voelen.
Hetzelfde gebeurt bij kinderen, met als verzwarende omstandigheid dat ze hun emoties beginnen te kennen. Laten we ze begeleiden op dit avontuur dat cognitief en sentimenteel is.
Dit is precies wat bekend staat als emotionele intelligentie, het vermogen om onze gevoelens, en die van anderen, te herkennen en de relaties met anderen en onszelf goed te beheren.
En zoals Judit Aresté (Spaanse link) zegt: “voelen kinderen veel, met grote frequentie en intensiteit. Onze taak is te helpen deze emoties te herkennen, ze te analyseren en ze te reguleren om ze in elke specifieke situatie van het leven van het kind de optimale intensiteit en belangrijkheid te geven. Dat wil zeggen, het kind helpen om in elke situatie in staat te zijn tot zelfregulatie”.
12. Erken prestaties
Kinderen vragen aandacht en ze hebben die nodig om zich geliefd en beschermd te voelen. Een manier om aandacht te krijgen is door zich sterk te laten voelen. Hun geschreeuw en woede zijn een manier om te zeggen dat ze aanwezig zijn en dat ze gehoord moeten worden.
Om dit potentieel om te buigen en je kind te helpen als het boos is, bied je het alternatieven zodat hun natuur en hun wezen zich creatief kunnen uiten.
Tekenen, zingen en dansen zijn speelse vormen. Prijs en moedig ze aan. Een ander alternatief, met als bonus het cultiveren van hun geest van samenwerking, is het organiseren van dagen van orde en opruimen thuis, met voor ieder specifieke en passende taken. De beoordeling en aanmoediging om te presteren kunnen niet ontbreken.
13. Wees flexibel en standvastig
Volwassenheid is een proces van aanpassing, van inzicht in grenzen en mogelijkheden. Het opvoeden met volwassenheid is aanvaarden dat je kind opgroeit en leert omgaan met zijn omgeving.
Het is aanvaarden dat de wereld complex is en dat de werkelijkheid zich opdringt met zijn schema’s, verantwoordelijkheden en plichten. Beetje bij beetje zal het kind dit beseffen, vooral als we het dit weten over te brengen zonder het te overweldigen.
Nu is het, op basis van deze druk, belangrijk dat de afgesproken richtlijnen, schema’s en dynamiek aan verandering onderhevig zijn. Op die manier begrijpt je kind dat ondanks het onvoorziene een plan gevolgd wordt dat de harmonie en het welzijn van het gezin garandeert.
Je kind helpen als het boos is
Volgens de principes van positief ouderschap houdt het helpen van je kind als het boos is het volgende in:
- Bevorderen van een opvoedkundige omgeving die gestructureerd is in routines en gewoonten, waardoor normen en waarden op een soepele manier worden doorgegeven.
- Stimulering, ondersteuning en leermogelijkheden bevorderen.
- Erkenning van de prestaties en mogelijkheden van je kind.
Leren omgaan met boosheid is op geen enkele leeftijd gemakkelijk. Pas deze strategieën toe en je zult zien dat je kind leert zich aan de regels te houden, en dat je een verantwoordelijke volwassene opvoedt .
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Aresté-Grau, J. (2015). Las emociones en Educación Infantil: sentir, reconocer y expresar (Bachelor’s thesis). https://reunir.unir.net/bitstream/handle/123456789/3212/ARESTE%20GRAU%2C%20JUDIT.pdf
- Rolander Garmendia, Alma Yereli, et al. (2017) Manual por una crianza respetuosa de niñas y niños https://dif.cdmx.gob.mx/storage/app/media/uploaded-files/V1.4_PorUnaCrianzaRespetuosa.pdf
- Ruano Arriagada, M. T. (2004). La influencia de la expresión corporal sobre las emociones: un estudio experimental (Doctoral dissertation, Ciencias). https://oa.upm.es/451/1/KIKI_RUANO_ARRIAGA.pdf
- SEQUEIDA, J. (2013). Sueño en escolares y adolescentes, su importancia y promoción a través de programas educativos: Education and behavioral approach programs. Revista chilena de pediatría, 84(5), 554-564. https://scielo.conicyt.cl/pdf/rcp/v84n5/art12.pdf