Leerlingen met leermoeilijkheden, hoe help je ze?

Leerlingen met leermoeilijkheden hebben gezins- en professionele hulp nodig om deze complicaties te overwinnen. We beschrijven de meestvoorkomende.

Het is gebruikelijk te denken dat een kind dat niet goed presteert op school niet hard genoeg zijn best doet. De redenen voor deze moeilijkheid kunnen echter veel dieper liggen. Leerlingen met leermoeilijkheden hebben hulp nodig van hun ouders, leraren en bijlesgevers om vooruitgang te boeken in hun onderwijs.

Hoewel het waar is dat sommige kinderen aan een soort allergie lijken te lijden als het op hun huiswerk aankomt, en hen zover krijgen dat ze gaan zitten om te studeren veel werk kost, zijn er nog andere redenen die hun leerproces kunnen schaden. Het hangt niet alleen af van hun wil en houding. Er zijn namelijk ook andere factoren in het spel.

Leren is strikt verbonden met de manier waarop iemands hersenen werken. Net als veel andere eigenschappen is dit iets dat genetisch bepaald is. Dat wil zeggen, complicaties bij het assimileren van kennis kunnen geërfd zijn.

Veel leerlingen met leermoeilijkheden zijn kinderen van mensen die in hun jeugd dezelfde problemen ondervonden. Tegenwoordig maken technologie en de kennis van specialisten de meeste van deze problemen echter absoluut behandelbaar.

De meest voorkomende leermoeilijkheden

Dyslexie

Deze aandoening houdt verband met taalkennis en veroorzaakt moeilijkheden bij het leren lezen en, in mindere mate, bij het schrijven. In bepaalde gevallen kan dyslexie ook de spraak beïnvloeden.

Leerlingen met leermoeilijkheden die aan dyslexie lijden, vertonen vooral problemen met het herkennen en associëren van letters en hun symbolen en klanken. Dit strekt zich bijgevolg uit tot de vorming van woorden.

Het is een aandoening die de persoon levenslang vergezelt en zich meestal uit in het onvermogen om complexe woorden uit te spreken, in volgorde te lezen, of rijmpjes te produceren.

Er zijn echter veel goede praktijken om dit taalgebrek te verlichten. Veelvuldig lezen is de meest prominente.

Dyscalculie

Dit heeft te maken met moeilijkheden bij het verwerken van zelfs eenvoudige wiskundige berekeningen. Kinderen met dyscalculie hebben moeite met het herkennen van getallen, ze op te schrijven, ze te kopiëren, en hebben ook moeite met het opnemen van wiskundige basisbegrippen.

Dyscalculie wordt veroorzaakt door een handicap van het hersengebied dat verantwoordelijk is voor getalverwerking, namelijk de pariëtale kwab. Maar ook de hoekige gyrus en de achterste superieure pariëtale kwab zijn erbij betrokken.

Het wordt ontdekt tussen de leeftijd van vijf en acht jaar, wanneer wiskunde in het school- en dagelijks leven van de kinderen wordt geïntroduceerd en hun prestaties met die van anderen vergeleken kunnen worden. De diagnose ervan vereist zorgvuldige betrokkenheid van het gezin. Het gevoel van eigenwaarde en het zelfvertrouwen van het kind kunnen namelijk aangetast worden doordat het de taken die van hem verwacht worden niet volbrengt.

Als dyscalculie eenmaal is vastgesteld, wordt er persoonlijk aan gewerkt, waarbij leertherapieën en psychotherapie nodig zijn.

Dysgraphia

Deze aandoening wordt vaak verward met dyslexie. Dysgrafie is een stoornis die complicaties veroorzaakt bij het leren schrijven. Hoewel het iets is dat kan optreden tijdens het vroege leren van deze vaardigheid, vormt dysgrafie een hardnekkige en frustrerende onmogelijkheid voor het kind.

Je kunt het herkennen omdat het kind dat eraan lijdt geen letters kan samenstellen, kopiëren, of identificeren. Bovendien kunnen ze moeite hebben met het manipuleren van een potlood of het typen van een woord op een apparaat.

De precieze oorzaken van dysgrafie zijn niet bekend. In het algemeen denkt men echter dat het te maken heeft met genetische of pedagogische kwesties. Ook leertherapieën kunnen gebruikt worden om het aan te pakken.

ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder)

Zoals de naam al doet vermoeden, hebben kinderen met ADHD grote moeite om hun aandacht tijdens de les of het leren te richten. Ze vinden het moeilijk om stil te zitten en zijn uiterst impulsief bij het handelen.

Deze stoornis treft meer dan 5% van de kinderen in de wereld. Bovendien komt het vaker voor bij jongens dan bij meisjes.

Er zijn drie subtypes van ADHD: onoplettend, impulsief en gecombineerd. Om het te ontdekken moet het 6 maanden aanwezig zijn (altijd vanaf de leeftijd van 7 jaar, niet eerder) en invloed hebben op twee of meer verschillende omgevingen (school en thuis, bijvoorbeeld).

Hoe leerlingen met leermoeilijkheden behandelen?

Het is heel zeldzaam dat een kind een van de hierboven genoemde stoornissen bij zichzelf opmerkt. Daarom is het van essentieel belang dat ouders het leerproces van hun kind op de voet volgen en opvolgen. Hoe vroeger we het probleem ontdekken, hoe haalbaarder het zal zijn om het te overwinnen.

Leerlingen met leermoeilijkheden kunnen zich sociaal buitengesloten voelen, minder gewaardeerd worden, of zelfs ernstige problemen met hun gevoel van eigenwaarde krijgen omdat ze zich niet ‘op hetzelfde niveau’ voelen als anderen.

Het is dus belangrijk om vanuit pedagogisch en ook vanuit psychologisch oogpunt te werken om te proberen leerproblemen op te lossen. In beide gevallen is de voortdurende steun van hun familie essentieel om deze fase te overwinnen (of tenminste aan te kunnen).