Waarom zet mijn kind zijn speelgoed op een rij?

Zet je kind zijn speelgoed op een rij? Wil je weten waarom ze dat doen en wat het betekent? We vertellen je alles wat je moet weten.
Waarom zet mijn kind zijn speelgoed op een rij?
Mara Amor López

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Mara Amor López.

Geschreven door Mara Amor López

Laatste update: 22 december, 2022

Heb je gemerkt dat je kind bij het spelen zijn speelgoed op een rij zet en heb je je afgevraagd waarom ze dat doen? Vandaag willen we iets meer over dit onderwerp praten en je vertellen wat hun gedrag kan betekenen.

Er zijn kinderen die hun speelgoed op een rij zetten als een vorm van spel of om het te identificeren en te onderscheiden. Deze activiteit verschijnt meestal tussen de leeftijd van twee en drie jaar, als kleintjes het vermogen verwerven om het te doen, zoals de psycholoog Jerome Seymour Bruner vermeldde.

Maar, zijn er nog andere zaken of motivaties die kinderen ertoe brengen hun speelgoed op een rij te zetten? Als je het wilt weten, lees dan verder in het volgende artikel.

Waarom zetten kinderen hun speelgoed op een rij en wat betekent het?

Veel kinderen zetten hun speelgoed op een rij als ze tijdens een bepaalde periode van hun leven spelen. Dit is volkomen normaal bij verreweg de meeste peuters en komt overeen met een verwachte ontwikkelingsfase.

Hoewel er in principe niets is om je zorgen over te maken, is het algemeen bekend dat deze gewoonte deel uitmaakt van de reeks typische uitingen van een autisme spectrum stoornis (ASS).

Maar hoe kun je weten of het een normale of pathologische eigenschap van de ontwikkeling is? In de volgende paragrafen leggen we je dit alles in detail uit. Laten we eerst eens kijken naar de redenen waarom een kind met een typische ontwikkeling (dat wil zeggen: naar verwachting) zijn speelgoed bij het spelen op een rij kan zetten.

Waarom zet mijn kind zijn speelgoed op een rij
Voordat je je zorgen maakt over het vinden van op een rij gezet speelgoed, moet je de context van het kind kennen en ook zijn eigen logica.

1. Hun voorwerpen indelen of categoriseren

Tijdens de eerste levensjaren worden de verschillende soorten intelligentie ontwikkeld, waaronder de logisch-mathematische (Spaanse link). Daarom is het volkomen normaal dat twee- en driejarigen hun speelgoed indelen naar de kenmerken die het met elkaar gemeen heeft. Bijvoorbeeld kleur, grootte, of vorm, naast andere aspecten.

Het is een manier om sets te groeperen, te categoriseren, of samen te stellen.

2. Door hun eigen logica

Soms wordt het speelgoed op een rij gezet zonder dat de volwassene er duidelijke criteria voor heeft. Het kind kan echter zijn eigen logica hebben en die volgen bij het ordenen van zijn voorwerpen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld nabootsen wat ze op de weg zien als ze een wandeling maken of auto’s op de stoep parkeren.

We moeten een open geest houden en een bepaalde manier van spelen niet voor vanzelfsprekend houden. Kleintjes zijn heel creatief en stellen hun eigen regels en criteria op.

Wat voor jou betekenisloos lijkt, kan voor hen vol logica zitten.

3. Als een vorm van onderzoek of exploratie

Spelen is een heel belangrijk deel van de ontwikkeling van kinderen. Door middel ervan ontdekken en verkennen ze de wereld. Daarom kan het op een rij zetten van speelgoed een manier zijn om hun voorwerpen en hun eigen criteria op hun eigen manier te onderzoeken.

Ook kunnen ze door deze opstellingen verhalen maken en symbolisch spel oefenen. Bijvoorbeeld de kassa-rij in de supermarkt nadoen of de dieren die in de Ark van Noach klimmen.

“Mijn kind zet zijn speelgoed in een rij, kan hij autisme hebben?”

Zoals we al eerder zeiden, hoort de gewoonte om speelgoed in een rij te zetten meestal bij de normale ontwikkeling van het kind. Deze gewoonte kan echter ook bestaan bij kinderen met bepaalde ontwikkelingspathologieën, zoals een autisme spectrum stoornis (ASS).

Kinderen met ASS hebben de neiging speelgoed op een repetitieve en niet-functionele manier te manipuleren. Hun spel is ook nooit symbolisch.

Opgemerkt moet worden dat, om over autisme te spreken, het niet voldoende is te zeggen dat degenen die het hebben hun speelgoed op een rij zetten. Om deze diagnose te bepalen is de evaluatie door een specialist nodig.

Naast dit symptoom vertonen kinderen met ASS moeilijkheden in communicatie en sociale interactie. Ze kijken je niet in de ogen als je tegen ze praat, en ze hebben de neiging beperkende interesses te houden, naast andere aspecten.

Wanneer is het normaal en wanneer is het een rode vlag als kinderen hun speelgoed op een rij zetten?

Zoals we in de vorige paragrafen gezien hebben, is het volkomen normaal dat sommige kinderen hun speelgoed op een rij zetten terwijl ze spelen. Het maakt namelijk deel uit van de ontwikkeling van hun spel. Dus wanneer moeten we ons zorgen maken?

  • Als dit soort spel gepaard gaat met moeilijkheden in communicatie en sociale interactie.
  • Als het kind alleen op die manier speelt op een repetitieve en heel basale manier (zonder duidelijk doel).
  • Het kind is niet in staat andere spelletjes te spelen en raakt geobsedeerd door dezelfde activiteit of toont sterke weerstand tegen verandering.
  • Maakt geen gebruik van symbolisch spel en wil met niemand omgaan.

Dit zijn enkele van de aspecten die ons kunnen doen vermoeden dat er iets meer achter het gedrag kan zitten. In dat geval is het belangrijk een afspraak met een specialist te maken om het kind goed te evalueren.

Een autistische jongen kijkt naar buiten
ASS omvat een reeks complexe uitingen, die verder gaan dan de gewoonte om speelgoed op een rij te zetten.

Kinderen die hun speelgoed op een rij zetten

Zoals we in dit artikel gezien hebben, kan het op een rij zetten van speelgoed een volkomen normaal gedrag bij kinderen zijn. Tijdens het ontwikkelingsspel treden veranderingen op en tussen de leeftijd van twee en drie jaar leren de kleintjes voorwerpen te categoriseren en te onderscheiden. Daarom gebruiken ze dit vermogen heel vaak, zelfs bij hun speelse activiteiten.

“Spel is een krachtige uitvinding van de natuur. Het instrument van spel, een combinatie van nieuwsgierigheid en plezier, is het krachtigste wapen om te leren.”
-Francisco Mora, neuro-educator

Als we dit gedrag nu waarnemen in de context van symptomen die ons een mogelijk geval van ASS doen vermoeden, is het belangrijkste je kinderarts op de hoogte te brengen, zodat die de juiste evaluatie aanvraagt.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.