Waarom we kinderen niet moeten dwingen om een kus te geven
Hoe vaak horen we ouders wel niet zeggen: “Toe, geef eens een kusje.” Zelfs als een kind dat gewoon helemaal niet wil. Een kus op de wang is een sociale gewoonte die respect en vriendschap of liefde toont. Maar kinderen weigeren soms om iemand een kus te geven. Hen toch daartoe dwingen kan gevaarlijke gevolgen hebben voor hun toekomst.
“Het is maar een kus”
Geen kusje geven is niet hetzelfde als geen manieren hebben. Een kus geven is een keuze die moet worden gerespecteerd. Sterker nog, kinderen dwingen een kus te geven terwijl ze dat niet willen, kan contraproductief zijn.
Hoewel het een beetje gênant kan zijn om met een traditie te breken en ongemanierd te lijken tegenover bezoekers, is het beter dan het alternatief.
Denk er eens over na: zou jij iemand kussen als je dat niet wilt? Waarom zou je het dan je kinderen wel laten doen?
Voor zowel jongens als meisjes kan het gevaarlijk zijn om hen te dwingen een kus te geven. Het kan kinderen in verwarring brengen over de mate waarin ze controle hebben over hun gedrag en hun daden.
Kinderen die gedwongen worden om een kus te geven, kunnen zich afvragen of ze anderen in de buurt moeten laten komen, ook als ze zich ongemakkelijk bij die persoon voelen.
En dit kan echt schadelijk zijn voor hun ontwikkeling en voor hun relaties in de toekomst.
Je kinderen moeten leren om NEE te zeggen
Meisjes en jongens moeten leren om “nee” of “zo is het genoeg” te zeggen. Ze moeten weten hoe ze openlijk kunnen laten zien wanneer iets of iemand hen een onbehaaglijk gevoel geeft.
In de toekomst kan dit hen helpen om zich te beschermen tegen mensen die hen emotioneel of seksuele bedreigen: het kan zelfs hun leven redden.
Wanneer we een kind dwingen affectie te tonen voor anderen terwijl ze dat niet willen, zelfs als we het doen om te voorkomen dat we de persoon kwetsen of beledigen, creëren we schadelijke gedragspatronen voor onze kinderen.
“Respect begint bij onszelf.”
– Nathaniel Branden –
Als we kinderen dwingen een kus te geven, leren we hen dat hun lichaam niet van hen is. We leren hen negatieve gevoelens of onbehaaglijkheid te negeren, gewoon om andere mensen te plezieren.
We nemen hun de mogelijkheid om “nee” te zeggen af. Daarnaast ontmoedigen we hen kritisch na te denken. We staan niet toe dat ze een gezonde afstand bewaren met mensen om hen heen.
Gevaar kan overal zijn
Wanneer ouders hun kinderen vertellen dat ze een vriend of familielid (of zelfs iemand die ze niet kennen) moeten knuffelen of kussen, plaatsen ze hun kinderen in een kwetsbare positie.
We kunnen nooit weten wie in staat is om een jong kind te misbruiken. Misbruikers zijn helaas vaak mensen die dicht bij het slachtoffer staan.
We kunnen nooit voorzichtig genoeg zijn. Kinderen moeten leren om “nee” te zeggen wanneer ze maar willen.
Als we kinderen niet dwingen om een kusje te geven, betekent dit niet dat we ze verwennen. Integendeel, we helpen hen een assertieve persoonlijkheid op te bouwen wat hen in de toekomst zal helpen.
Wanneer we hun gevoelens respecteren, beginnen kinderen empathie te begrijpen. Ze leren ook dat hun lichaam alleen van hen is en dat ze zelf beslissen waar ze de grenzen leggen.
Dit is de reden waarom we kinderen nooit tot fysiek contact met anderen moeten dwingen wanneer ze weigeren of zich ongemakkelijk lijken te voelen.
Het is belangrijk dat kinderen leren dat ze rechten hebben. Aan wie ze ook besluiten genegenheid te tonen, het moet hun beslissing zijn en die van hen alleen.
Dit zal helpen hen te beschermen tegen pesten, misbruik en ongezonde relaties gedurende hun hele leven.
Respect is fundamenteel
Het is van groot belang dat volwassenen kinderen leren respecteren en begrijpen dat hun beslissingen ook belangrijk zijn.
Kinderen moeten leren dat hun lichaam alleen van hen is en dat anderen hun keuzevrijheid dienen te respecteren.
Kinderen zijn onafhankelijke mensen. Wanneer ouders hun de juiste waarden leren, kunnen ze zich beter ontwikkelen en situaties vermijden die hen kunnen schaden.
