Mama, houdt me dicht bij je huid, dicht bij je ziel... los van angst

Mama, laat je baby dicht bij je opgroeien, van huid tot huid, adem tot adem, ziel tot ziel. Laat ze de eerste drie jaar van hun leven heel dicht bij je zijn. Op deze manier geef je de wereld een sterk en dapper kind. Een persoon die los van angst is.

Vandaag zullen we het belang van het opvoeden van je kind in een omgeving die lichamelijk contact bevordert met je delen. Lichamelijk contact is de beste stimulus: het bevordert de ontwikkeling van kinderen, verleent veiligheid en welzijn. Het bevordert ook de neuronale connectiviteit naar tactiele, vocale, olfactorische en sensorische stimuli.

In dit artikel willen we verder gaan dan het volwassenheidsveld van het kind. Om te praten over hun primaire instincten en het belang van het opvoeden van een kind dat ‘los van angst’ is. Tegenwoordig wordt het woord “verbinding” heel vaak gebruikt, maar voordat we verder gaan, moeten we enkele termen verduidelijken.

Op het gebied van persoonlijke groei houdt ‘verbinding’ verband met onze fixatie op het verwerven van bepaalde dingen of het loslaten van dingen of koppelingen die onze vrijheid of identiteit belemmeren.

Aan de andere kant, in de context van het opvoeden van een kind, wordt verbinding gevonden in de klassieke Bowlby theorie. Het herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om een ​​sterke en veilige band met het kind op te bouwen. Om hun groei en zelfrespect te bevorderen, waardoor ze uiteindelijk hun onafhankelijkheid kunnen ontwikkelen.

In dit artikel willen we het volgende voorstellen: nauwlettendheid en huid-op-huid contact zorgen voor een positieve hechting tussen jou en je kind. Op deze manier kun je op de lange termijn een kind opvoeden dat los van angst, onzekerheden en een laag zelfvertrouwen is.

Angst is het meest relevante instinct in het brein van een pasgeborene

Er is geen plaats die veiliger, perfecter en comfortabeler is dan de baarmoeder. Hier gebeurt niets slechts, alles is sereen, alles is warm, bevredigend en voorspelbaar. De geboorte stelt de pasgeborene echter bloot aan een hele vreemde nieuwe wereld.

• Het eerste wat ze voelen is dat ze uit het inwendige van hun moeder worden gescheurd en dat een onbekende ze dan vasthoudt, baadt, weegt en ze aanraakt.

Later, nadat ze hun moeder voor het eerst hebben leren kennen en voelen, merken ze hoe ze af en toe naar de wieg worden gebracht die eenzaam en donker is. Hun angsten zweven boven hen en ze voelen de angst van verlatenheid. Maar ook de sensatie dat ze niet in staat zullen zijn om door te gaan…

Ik ben net geboren, alles maakt me bang

Baby’s worden geboren met nog niet volgroeide hersenen. Ze worden bestuurd door instincten en behoeften en de enige dingen die ze willen zijn zich veilig, bemind en gevoed voelen.

• Als er iets is dat pasgeborenen echt angst aanjaagt tijdens de eerste paar maanden van hun leven is het de scheiding van hun moeder. Op deze leeftijd kunnen ze nog steeds niet begrijpen dat hoewel ze in een wieg worden achtergelaten dit niet betekent dat ze in de steek worden gelaten. Ze begrijpen nog steeds niet dat als ze op een bepaald moment de warmte van hun moeder niet voelen dit niet betekent dat er iets ergs gaat gebeuren.

Het instinct van angst is een natuurlijke reactie met een uniek doel: het helpt ze om zich aan te passen. Laten we dus vermijden om het onnodig te versterken.

Los van angst, een essentiële dagelijkse investering

Experts op het gebied van ouderschap en de kinderpsychologie vertellen ons dat bijna 35 procent van de baby’s onveilige verbindingen ontwikkelt. Dit kan worden veroorzaakt door opgroeien in een omgeving waar ouders de emotionele aandacht van jongs af aan niet gunstig gezind zijn. Een plek waar ouders niet voor hun kind zorgen als ze huilen of waar kinderen ervaren dat ze niet op hun verzorgers kunnen rekenen wanneer ze hen nodig hebben.

Dit gebrek aan verbondenheid veroorzaakt zeker een serieuze impact op hun geest.

Een onveilige verbondenheid zorgt ervoor dat kinderen afhankelijk zijn. Ze zijn altijd ‘verbonden’ aan hun onzekerheden en angsten. Verbonden met die woede waarvan ze nog steeds niet weten hoe ze die kunnen kanaliseren. Beetje bij beetje kan ongehoorzaamheid, wrok of ander uitdagend gedrag verschijnen.

Hoe je je kind kunt aanmoedigen om zich “los te maken” van zijn angsten?

Je moet begrijpen dat je baby oneindige behoeften heeft die begrepen en opgevangen moeten worden.

• Houd in gedachten dat elke baby uniek is. Sommige kinderen zijn veel veeleisender en behoeftiger dan andere kinderen.
• Geef aandacht wanneer ze huilen.
• Houd ze altijd dicht bij je. Als je veel van de dag buitenshuis werkt of doorbrengt, kun je bij thuiskomst de klassieke draagzakken gebruiken om ze dicht bij je huid en borst te houden.
• Begrijp al hun emoties, bestraf of intensiveer ze niet nog meer. Het gaat allemaal om geduld hebben en altijd dichtbij zijn, liefhebbend en in overeenstemming met jouw regels.
• Ken hun angsten.
• Bevorder beetje bij beetje hun frustratietolerantie.

Vergeet ten slotte niet om hen aan te moedigen en hun zelfvertrouwen op te bouwen. Laat ze zien dat je ze vertrouwt. Laat ze je zien als die geweldige en essentiële figuur in hun leven. Eén die hen altijd veiligheid, aanmoediging, genegenheid en nabijheid zal bieden… los van angst.